poet : (N) ; กวี ; Related:นักแต่งโคลงกลอน, คนเขียนบทประพันธ์, คนแต่งบทกวี ; Syn:poemwriter, bard

bard : (N) ; กวี ; Syn:troubadour

render : (VT) ; แสดง (ละคร, ดนตรี, กวี) ; Syn:act, play, perform

rendering : (N) ; การแสดง (ละคร, ดนตรี, กวี) ; Syn:performance

Omar Khayyam : (N) ; กวีชาวเปอร์เซีย

Ovid : (N) ; กวีโรมัน เจ้าของผลงานด้านประวัติศาสตร์และเทพนิยาย

rhymester : (N) ; กวีที่สร้างงานไม่มีคุณภาพ ; Syn:rhymer

กวี : (N) ; poet ; Related:bard ; Def:ผู้รู้ผู้เชี่ยวชาญในศิลปะการประพันธ์บทกลอน ; Samp:ศรีปราชญ์เป็นกวีสมัยพระนารายณ์ ; Unit:คน

จินตกวี : (N) ; poet ; Related:bard ; Syn:กวี ; Def:ผู้สามารถในการแต่งร้อยกรองตามความคิดของตน ; Samp:ท่านผู้นี้เป็นกวีร่วมสมัยที่ได้รับการยกย่องว่าเป็น จินตกวี ผู้ที่มีผลงานเป็นที่ยอมรับทั้งในด้านวรรณศิลป์และทัศนศิลป์ ; Unit:คน, ท่าน

กวีนิพนธ์ : (N) ; poetry ; Related:poem, verse ; Syn:บทกวี, กลอน, โคลงกลอน, คำประพันธ์ ; Samp:กวีนิพนธ์ของอังคาร กัลยาณพงศ์ เป็นที่ชื่นชอบของหลายๆ คน ; Unit:บท

ปฏิภาณกวี : (N) ; improviser ; Related:ready poet, impromptu poet, improvisor ; Def:กวีผู้มีความสามารถในการใช้ปฏิภาณแต่งกลอนสด ; Samp:ศรีปราชญ์เป็นปฏิภาณกวี ; Unit:คน

คีตกวี : (N) ; composer ; Syn:นักแต่งเพลง, นักแต่งกลอน, นักประพันธ์ ; Samp:เขากล่าวปิดท้ายด้วยคำของไซคอฟสกี้ซึ่งเป็นคีตกวีเอกของโลก

บทกวี : (N) ; poetry ; Related:poem, verse ; Samp:ผู้เขียนใคร่จะขอเสนอบทกวีที่แสดงการเปรียบเทียบกระบวนการขัดเกลาทางสังคมของเด็ก ; Unit:บท

นักกวี : (N) ; poet ; Related:writer, bard, versifier ; Def:ผู้รู้ผู้เชี่ยวชาญในศิลปะการประพันธ์บทกลอน ; Unit:คน

กวี : [กะวี] น. ผู้รู้ผู้เชี่ยวชาญในศิลปะการประพันธ์บทกลอน จําแนกเป็น ๔ คือ ๑. จินตกวี แต่งโดยความคิด ๒. สุตกวี แต่งโดยได้ฟังมา ๓. อรรถกวี แต่งตามความจริง ๔. ปฏิภาณกวี แต่งกลอนสด. (ป.).

กวีนิพนธ์ : น. คําประพันธ์ที่กวีแต่ง. [กะสะหฺนะ] (กลอน) น. ครู่, ครั้ง, คราว. (ส.; ป. ขณ). [กะสะ-] (แบบ) น. ความอดกลั้น, ความอดโทษ, เช่น พระกษมาเสมอหล้า สี่แดน. (ยวนพ่าย). ก. กล่าวคําขอโทษ, โดยมากใช้ว่า ษมา. (ส. กฺษมา; ป. ขมา). [กะสะ-] (แบบ) น. แผ่นดิน. (ส. กฺษฺมา; ป. ฉมา). [กะสัด] (โบ) น. พระเจ้าแผ่นดิน, เจ้านาย. (ส. กฺษตฺร; ป. ขตฺต). [กะสัดตฺรา] (กลอน) น. กษัตริย์ เช่น คือพรหมทัตกษัตรา. (กฤษณา). กษัตราธิราช น. พระเจ้าแผ่นดิน. [กะสัด] น. พระเจ้าแผ่นดิน, ใช้เต็มว่า พระมหากษัตริย์, คนในวรรณะที่ ๒ แห่งสังคมฮินดู ซึ่งมีอยู่๔วรรณะ ได้แก่ วรรณะพราหมณ์ วรรณะกษัตริย์ วรรณะแพศย์ และวรรณะศูทร. (ส. กฺษตฺริย ว่า ผู้ป้องกันภัย, ชาตินักรบ, ป. ขตฺติย). ว. แท้ไม่มีอื่นปน เช่น ทองเนื้อกษัตริย์, เรียกรูปพรรณที่ทําด้วยโลหะมีราคา เช่น ถ้าทําด้วยเงิน ทอง นาก สลับกัน เรียกว่า สามกษัตริย์.

กวีนิพนธ์ : น. คําประพันธ์ที่กวีแต่ง.

บทกวีนิพนธ์ : น. บทร้อยกรองที่กวีแต่ง. บทกำหนดโทษ

ปฏิภาณกวี : [ปะติพานนะกะวี, ปะติพานกะวี] น. กวีผู้มีความ สามารถในการใช้ปฏิภาณแต่งกลอนสด.

ธรรมิศราธิบดี : ผู้เป็นอธิบดีโดยฐานเป็นใหญ่ในธรรม หมายถึงพระพุทธเจ้า (คำกวี)

โศกาลัย : ความเศร้าเหี่ยวแห้งใจและความห่วงใย, ทั้งโศกเศร้าทั้งอาลัยหรือโศกเศร้าด้วยอาลัย, ร้องไห้สะอึกสะอื้น (เป็นคำกวีไทยผูกขึ้น)

กวี : (ปุ.) คนผู้กล่าวซึ่งคำอันบุคคลพึงยินดี โดยปกติ วิ. กวติ กมิตพฺพวจนํ สีเลนาติ กวี. คนผู้กล่าวซึ่งคำอันบุคคลพึงรักโดย ปกติ วิ. กวติ เปมนียวจนํ สีเลนาติ กวี. กุ สทฺเท, ณี. ตั้ง วิ. ได้อีก.

กวิ : (ปุ.) คนมีปัญญา, คนมีปัญญาดี. วิ. กวยติ กเถตีติ กวิ. กวิ วรฺณเณ, อิ. กุ สทฺเท วา. อภิฯ. คนผู้กล่าวคำเป็นที่ชอบใจ วิ. กนฺตํ กวตีติ กวิ. คนผู้กล่าวคำเป็นที่ชอบใจคือ คำอันยังใจให้เอิบ อาบ วิ. กนฺตํ มนาปวจนํ กวตีติ กวิ. กุ สทฺเท. กวฺ กวิ วณฺณายํ วา, อิ. นักปราชญ์ (ในศิลปะการประพันธ์). วิ. กพฺยํ พนฺธตีติ กวิ. อิ ปัจ. กัจฯ ๖๖๙. ส. กวิ.

กพฺพการ, กพฺพการก : ป. นักกาพย์, นักกลอน, กวี

กพฺย : (นปุ.) ความมีในกวี, ความเป็นกวี. วิ. กวิมฺหิ ภวํ กพฺยํ. กวิ+ณฺย ปัจ. ลบ อิ ลบ ณฺ เป็น วฺย แปลง วฺ เป็น พฺ รูปฯ ๓๖๓, เรื่องของกวี วิ. กวิโน อิทํ กพฺยํ. โมคฯ ณาทิกัณฑ์ ๓๕.

กฺริยากปฺปวิกปฺป : ป. ศาสตร์ว่าด้วยกระบวนการแต่ง (อันเป็นประโยชน์เกื้อกูลแก่กวี) หมายถึงเกฏุภศาสตร์

กวี : กพฺพกาโร, กพฺพการโก [ป.]

เสื้อเกราะ : กวโจ [ป.]; กวจชาลิกา [อิ.]; โกโช [ป.]

กู่ร้อง : โกติ, กวติ