ขุชฺช : (วิ.) กระจอก, เขยก, ค่อม.
กุชฺช : (วิ.) ค่อม, คว่ำ, คว่ำลง, กุชฺช อโธมุขี- กรเณ, อ.
คณฺฑุล : (ปุ.) คนค่อม, คนเตี้ย, คนแคระ. คฑิ นินฺทายํ คติยํ วา, อุโล.
โคธก : (ปุ.) คนค่อม, นกกระเต็นน้อย ฯ.
อินฺทโคปก : (ปุ.) แมลงเม่า, แมลงค่อมทอง, แมลงทับ.
อมูล อมูลก : (วิ.) มีมูลหามิได้, ไม่มีมูล คือไม่ ได้เห็น ไม่ได้ยิน ไม่ได้รังเกียจ, ไม่มีหลัก ฐาน.