จอน : (N) ; sideburns ; Related:burnsides, sideboards ; Syn:จอนหู, จอนผม ; Def:ชายผมข้างหูที่ระลงมาที่แก้ม ; Samp:ลุงเขียวสวมหมวกฟางโผล่จอนผมสีดอกอ้อบางๆ ; Unit:ข้าง

จอนหู : (N) ; sideburns ; Related:burnsides, sideboards ; Syn:จอน, จอนผม ; Def:ชายผมข้างหูที่ระลงมาที่แก้ม ; Samp:ชายคนนั้นมีจอนหูสวยมาก

เจื่อน : (V) ; be embarrassed ; Related:be abashed, shy off, be discountenanced ; Syn:เก้อ, กระดาก ; Def:วางหน้าไม่สนิท ; Samp:เมื่อผมให้ข้อเท็จจริงกับเขาแล้วเขาก็เจื่อนไป

เจื่อน : (ADJ) ; embarrassed ; Related:sheepish, abashed, embarrassing, ashamed ; Def:วางหน้าไม่สนิท ; Samp:พ่อตีหน้าเจื่อนเมื่อต้องเอ่ยปากขอเงินลูก

เจื่อน : (ADV) ; sheepishly ; Related:embarrassingly ; Def:วางหน้าไม่สนิท ; Samp:ผู้เฒ่ายิ้มเจื่อนพรางความรู้สึกที่ฝังลึกในใจ

เจิ่น : (V) ; shy off ; Related:be estranged, wander from the other ; Syn:เจื่อน ; Def:เข้าหน้าไม่สนิทเพราะห่างเหินไปนาน ; Samp:เขาเจิ่นไปเพราะเขาเป็นหนี้เงินผม

เฝื่อน : (ADJ) ; bitter and harsh to the taste ; Related:unpalatable, ill-favoured ; Syn:ฝาด, ขื่น, เจื่อน, เฝื่อนฝาด ; Def:รสที่เจือฝาดและขื่นอย่างรสดีเกลือ ; Samp:เพราะรสเฝื่อนของเหล้าทำให้เขารู้สึกบอกไม่ถูกเมื่อกลืนลงไป

เฝื่อน : (ADJ) ; uncomfortable ; Related:unpleasant ; Syn:เจื่อน ; Def:วางหน้าไม่สนิทเหมือนกินของมีรสเฝื่อน ; Samp:สีหน้าเฝื่อนของนิดทำให้คนอื่นรู้ว่านิดทำความผิด

เฝื่อน : (ADJ) ; uncomfortable ; Related:disconcerted, change from the normal ; Syn:เจื่อน ; Def:ลักษณะที่วางหน้าไม่สนิทเหมือนกินของมีรสเฝื่อน ; Samp:สีหน้าเฝื่อนของนิดทำให้คนอื่นรู้ว่านิดทำความผิด

กุณฑล : (N) ; earring ; Syn:ตุ้มหู, ต่างหู ; Samp:ส่วนประกอบของหัวโขนมี กรรเจียกจอน กุณฑล เครื่องยอด แป้นไม้ ; Unit:คู่

จอน ๑, จอนหู : น. ชายผมข้างหูที่ระลงมาที่แก้ม.

จอน ๒ : (กลอน) น. เครื่องประดับหูอยู่ด้านหน้ากรรเจียก เช่น กรรเจียกซ้อน จอนแก้วแพรวพราว. (อิเหนา), เขียนเป็น จร ก็มี. (ไทยใหญ่ จอน ว่า เสียบ).

กรรเจียกจอน : น. เครื่องประดับหู, เขียนเป็น กรรเจียกจร ก็มี เช่น กรรเจียกจอนจําหลักลายซ้ายขวา. (สังข์ทอง).

เจื่อน : ก. เข้าหน้าไม่สนิทเพราะห่างเหินไปนาน เช่น หมู่นี้เขาเจื่อนไป, เจิ่น ก็ว่า; วางหน้าไม่สนิทเพราะกระดากอายเนื่องจากถูกจับผิดได้เป็นต้น เช่น หน้า เขาเจื่อนไป, เรียกหน้าที่มีลักษณะเช่นนั้นว่า หน้าเจื่อน.

กำจร : [-จอน] ก. ฟุ้งไป. (ส. ขจร ว่า ไปในอากาศ).

ขจร : (วิ.) ไปในอากาศ, ฯลฯ. ขจร(ขะจอน) กำจร ไทยใช้เป็นคำกิริยาในความว่า ฟุ้งไป กระจายไป ระบือไป ดังไป.

จูลิกา, - ฬิกา : อิต. จอนผม, ผมจุก, ผมขอด, หมวกหูช้าง

จูฬ : ป., จูฬา อิต. จอนผม, จุกผม, มวยผม; ขนแผง, หงอน

จูฬิกา : (อิต.) จอนหู, โคนหูช้าง. วิ. โจเทติ เอตฺถ อํกุสาทีหิ อทนฺตนฺติ จูฬิกา. จุทฺ สํโจทเน, ณฺวุ, ทสฺส โฬ, อิอาคโม. จูลฺ นิมชฺชเน วา, ณฺวุ, ลสฺส โฬ.