bashful : (ADJ) ; ขี้อาย ; Related:กระดาก, ขวยเขิน, ประหม่า, เขินอาย ; Syn:shy, coy

tame : (ADJ) ; ขี้ขลาด ; Related:ขี้อาย, กระดาก ; Syn:pusillanimous, timid

scruple 1 : (VI) ; รู้สึกกระดากใจ ; Related:คำนึงถึงศีลธรรมจรรยา

diffidence : (N) ; ความประหม่า ; Related:การขี้อาย, ความกระดากอาย, การเหนียมอาย ; Syn:timidity, shyness, demureness

diffident : (ADJ) ; ประหม่า ; Related:ขี้อาย, กระดากอาย, เหนียมอาย ; Syn:coy, coquettish, demure

embarrass : (VT) ; ทำให้ขวยเขิน ; Related:ทำให้กระดากอาย, ทำให้รู้สึกอาย ; Syn:chagrin, discomfit, discompose

embarrassed : (ADJ) ; ซึ่งลำบากใจ ; Related:ซึ่งอับอาย, ซึ่งกระดากอาย, ซึ่งขัดเขิน, ซึ่งเก้อเขิน ; Syn:ashamed, humiliated

embarrassment : (N) ; ความขวยเขิน ; Related:ความกระดากอาย, ความอึดอัดใจ, ความลำบากใจ ; Syn:humiliation, shame, uncomfortableness

feel cheap : (PHRV) ; อาย ; Related:เขินอาย, กระดากใจ

scruple 1 : (N) ; ศีลธรรม ; Related:จรรยา, ความลังเลใจ, ความกระดากใจ, ความคำนึงถึงศีลธรรมจรรยา ; Syn:compunction, qualm

unblushing : (ADJ) ; ไร้ยางอาย ; Related:ไม่ละอายใจ, ไม่กระดาก, ไม่อาย, หน้าด้าน ; Syn:unashamed, shameless ; Ant:ashamed

unblushingly : (ADV) ; อย่างไร้ยางอาย ; Related:อย่างไม่ละอายใจ, ไม่กระดาก, ไม่อาย, หน้าด้าน ; Syn:shamelessly

กระดาก : (V) ; be embarrassed ; Related:feel diffident or bashful, shy, coy, be abashed ; Syn:ขวยใจ, ตะขิดตะขวงใจ, อาย, เหนียมใจ ; Def:ขวยใจ, ตะขิดตะขวงใจไม่กล้าพูดหรือไม่กล้าทำเพราะเกรงจะได้รับความอับอาย ; Samp:ฉันรู้สึกกระดากมากที่จะเอ่ยปากขอยืมเงินจากเพื่อน

กระดากอาย : (V) ; be embarrassed ; Related:feel shy, be abashed, be shamed ; Syn:อาย, กระดาก ; Samp:สิ่งที่เขากระทำต่อเธอทำให้เขากระดากอายเหลือเกิน

กระดากกระเดื่อง : (V) ; feel embarrassed ; Related:be bashful, be abashed, be timid, be disconcerted, be ashamed, be shy ; Syn:สะทกสะเทิ้น, ขวยเขิน ; Samp:หล่อนรู้สึกกระดากกระเดื่องเมื่อถูกจ้องมอง

กระดากใจ : (V) ; be ashamed ; Related:be abashed, be embarrassed, be disconcerted, be humiliated ; Syn:ละอายใจ ; Def:ไม่กล้าพูดหรือไม่กล้าทำเพราะรู้สึกอับอาย ; Samp:ผมกระดากใจมากที่ทำงานให้แก่ประชาชนน้อยเกินไป

ตะขิดตะขวง : (V) ; embarrass ; Related:hesitate, be reluctant, be bashful, shy, be shamed ; Syn:กระดาก, กระอักกระอ่วน, อับอาย, กระดากอาย, ละอายใจ ; Ant:สนิทใจ, สะดวกใจ ; Def:อาการที่ทำโดยไม่สนิทใจหรือไม่สะดวกใจเพราะกระดากอายเป็นต้น ; Samp:เธอรู้สึกตะขิดตะขวงที่จะไปไหนๆ กับเขาตามลำพัง

ขนาง : (V) ; be abashed ; Related:shame, be embarrassed ; Syn:กระดาก, อาย

ขัดเขิน : (V) ; embarrass ; Related:shy, be timid ; Syn:กระดากอาย, เขิน, สะเทิ้นอาย, อาย, กระดาก, เหนียมอาย, ขวยเขิน, เคอะเขิน ; Ant:กล้า ; Def:ตะขิดตะขวงใจไม่กล้าพูดหรือไม่กล้าทำเมื่ออยู่ต่อหน้า ; Samp:เรไรรู้สึกขัดเขินทุกครั้งที่พบหน้าสัตยา ชายหนุ่มที่เธอแอบชอบอยู่

กระดาก ๒ : (กลอน) ก. กระเดาะ, กระดก, เช่น สิ้นทั้งพันปากกระดากลิ้น, สิบปากกระดากลิ้นเคี้ยวฟัน. (รามเกียรติ์ ร. ๑). (อะหม ตาก ว่า กระเดาะปาก).

กระดาก ๓ : น. ชื่อไม้ต้นชนิดหนึ่ง เช่น กระดากกระโดนดําดง. (ม. ฉันท์ มหาพน).

กระดาก ๑ : ก. รู้สึกขวยเขิน, วางหน้าไม่สนิท, ตะขิดตะขวงใจไม่กล้าพูด หรือไม่กล้าทําเพราะเกรงจะได้รับความอับอาย.

กระดากกระเดื่อง : ก. สะทกสะเทิ้น, ขวยเขิน.

เก้อ : ว. แสดงสีหน้าเจื่อนเพราะรู้สึกผิดคาดหรือทําอะไรผิดพลาดไป เช่น ทําหน้าเก้อ, รู้สึกผิดคาดผิดหวัง เช่น ไปเก้อ คอยเก้อ, ผิดแผกไปจากผู้อื่นเขาหรือแต่งตัวรอจะไปงานแล้วไม่ได้ไป เช่น แต่งตัวเก้อ; กระดาก, อาย, เช่น ทําแก้เก้อ; ขัดเขินหรือค้างอยู่ เพราะไม่เข้ากัน ไม่รับกัน เช่น รําเก้อ เรือนหลังนี้ทําไม่ได้ส่วนดูเก้อ ข้อความที่เขียนไว้เก้อไม่รับกัน.

อญฺชลีกรณีโย : พระสงฆ์เป็นผู้ควรได้รับอัญชีกรรม คือการกราบไหว้ประนมมือไหว้ เพราะมีความดีที่ควรแก่การไหว้ ทำให้ผู้ไหว้ผู้กราบ ไม่ต้องกระดากใจ (ข้อ ๘ ในสังฆคุณ ๙)

มงฺกฺ : (วิ.) เก้อ, กระดาก, ก้มหน้า, ขวยใจ.

นิลชฺช : (วิ.) มีความสะอาดแล้ว, มีความกระดากออกแล้ว, ฯลฯ, หมดความละอาย, หมดความกระดาก, หน้าด้าน.

อลชฺชี : (วิ.) ผู้ไม่มียางอาย, ผู้ไม่มีความอาย, ผู้ไม่มีความกระดาก, ผู้หน้าด้าน.