ละอายใจ : (V) ; be ashamed ; Related:feel shame, be timid, be shy, be bashful ; Syn:ละอาย ; Def:รู้สึกอายในความชั่วที่จะกระทำ, ได้สำนึกผิดในความชั่วที่ทำไว้ ; Samp:ผมทนละอายใจที่จะต้องขอทานเขากินไม่ไหว

กระดากใจ : (V) ; be ashamed ; Related:be abashed, be embarrassed, be disconcerted, be humiliated ; Syn:ละอายใจ ; Def:ไม่กล้าพูดหรือไม่กล้าทำเพราะรู้สึกอับอาย ; Samp:ผมกระดากใจมากที่ทำงานให้แก่ประชาชนน้อยเกินไป

ตะขิดตะขวง : (V) ; embarrass ; Related:hesitate, be reluctant, be bashful, shy, be shamed ; Syn:กระดาก, กระอักกระอ่วน, อับอาย, กระดากอาย, ละอายใจ ; Ant:สนิทใจ, สะดวกใจ ; Def:อาการที่ทำโดยไม่สนิทใจหรือไม่สะดวกใจเพราะกระดากอายเป็นต้น ; Samp:เธอรู้สึกตะขิดตะขวงที่จะไปไหนๆ กับเขาตามลำพัง

อดสู : (V) ; feel ashamed ; Syn:ละอายใจ, อับอาย, อัปยศ, อัปยศอดสู ; Samp:เขาอดสูใจเป็นอย่างมากที่เห็นพฤติกรรมของแม่เขา

ละอาย : ก. รู้สึกอายที่จะทำสิ่งไม่ถูกไม่ควร เช่น ละอายที่จะทำผิด, ละอายใจ ก็ว่า.

อดสู : ก. ละอายใจ, อับอายมาก.

ละอายใจ : หิริ [อิ.]