อจฺฉินฺทติ : ก. ลัก, ตัด, ปล้น, แย่ง, ชิง
อโลปติ : ก. ปล้น, แย่ง, ชิง, ตัด
ฌามก ฌาวุก : (ปุ.) ไม้ชาเกลือ? ไม้กรดมูก, ไม้ชิงชี่. ชิงขี้ ก็เรียก.
ฌาลุก : (ปุ.) ชิงชี่. ชิงขี้ ก็เรียก.
นิลฺโลป : (ปุ.) การปล้น, การชิง, การแย่งชิง. นิปุพฺโพ, ลุปฺ วิลุมฺปเน, โณ.
ปิจุล : ป. ไม้ชิงชี่หรือชิงฉี
อจฺฉินฺทน : (นปุ.) การตัดรอน, การชิง, การชิงเอาไป, การแย่งชิง.อาปุพฺโพ, ฉิทฺเฉทเน, ยุ.
อจฺเฉทน : นป. การลัก, การแย่งชิง
อปราชิตปลฺลงฺก : (ปุ.) บัลลังก์อันใคร ๆ ชนะไม่ได้, บัลลังก์อันใคร ๆ แย่งชิงไม่ได้, อปราชิตบัลลังก์คือบัลลังก์ที่พระพุทธเจ้าประทับนั่งวันตรัสรู้.
อภิชฺฌาวิสมโลภ : (ปุ.) ความโลภมีส่วนเสมอไปปราศแล้วด้วยความเพ่งเล็ง, ความโลภมีส่วนเสมอไปปราศแล้วด้วยสามารถแห่งความเพ่งเล็งหมายความว่า อยากได้ไม่เลือกทางอาจปล้น ฆ่า ชิงทรัพย์ ฯลฯขอให้ได้เป็นเอาทั้งนั้น.
อวหาร : (ปุ.) การนำลง, การฉวยเอา, การชิงเอาการลัก, การขโมย, ความนำลง.อวหรือโอบทหน้าหรฺธาตุในความถือเอาณปัจ.ส.อวหาร.
ฆฏียนฺต : (นปุ.) ถัง, ถังมีสาย, ครุ, โพง (ชง โลง), ชงโลง, แครง ชื่อภาชนะสานสำ- หรับตักน้ำรดต้นไม้ รูปร่างคล้าย หอยแครง มีด้ามยาว. ฆฏีปุพฺโพ, ยา คติปาปุณเนสุ, อนฺโต อโต วา.
อกฺโกสติ : ก. ด่า, ติเตียน, แช่ง
อภิสงฺค อภิสฺสงฺค : (ปุ.) การแช่ง, การด่า, คำ แช่ง, คำด่า. อภิปุพฺโพ, สญฺช สงฺเค, อ. แปลง ช เป็น ค ญฺ เป็น งฺ คำหลังซ้อน สฺ.
อภิหรติ : ก. นำมา, นำไป ; ด่า, แช่ง