ตะพัง : (N) ; well ; Related:pool, puddle, pond, depression, pit, basin, shallow lake ; Syn:แอ่ง, บ่อ, หนอง, กระพัง, ตระพัง, สะพัง

กระพัง : (N) ; marsh ; Related:morass, swamp, bog, pond, pool ; Syn:แอ่ง, บ่อ, หนอง, ตระพัง, ตะพัง, สะพัง ; Samp:ที่กระพังนี้มักมีควายมานอนเเช่น้ำ

ตระพัง : (N) ; well ; Related:reservoir, pond ; Syn:แอ่ง, บ่อ, หนอง, ตะพัง, กระพัง, สะพัง ; Def:ที่ซึ่งลาดลึกลงไปในดินแต่น้อยพอน้ำขังได้ ; Samp:น้ำในตระพังแห้งขอดไม่เห็นปลาสักตัว

ตะพัง : น. แอ่ง, บ่อ, หนอง, กระพัง ตระพัง หรือ สะพัง ก็เรียก. (เทียบ ข. ตฺรพำง ว่า บ่อที่เกิด เอง).

ตระพัง : [ตฺระ-] น. แอ่ง, บ่อ, หนอง, ตะพัง กระพัง หรือ สะพัง ก็ว่า. (เทียบ ข. ตฺรพําง ว่า บ่อที่เกิดเอง).

สะพัง : น. แอ่ง, บ่อ, หนอง, ตะพัง ตระพัง หรือ กระพัง ก็ว่า. (เทียบ ข. ตฺรพําง ว่า บ่อที่เกิดเอง).

กระพัง ๑ : น. แอ่ง, บ่อ, หนอง, ตระพัง ตะพัง หรือ สะพัง ก็เรียก. (เทียบ ข. ตฺรพําง ว่า บ่อที่เกิดเอง).

ขาต : (นปุ.) ตระพัง (แอ่ง บ่อ หนอง) ตะพัง หรือสระพัง หรือกระพัง ก็เรียก, บ่อ, บ่อน้ำ, หนอง, หนองน้ำ, สระ, บึง. ขณุ ขนุ วา อวทารเณ, โต. แปลงที่สุดธาตุ เป็น อา.

สิลาโปกฺขรณี : ป. ตะพังหิน

โสณฺฑิกาโสณฺฑี : (อิต.) ตะพังหิน. โสฑฺ คพฺเภ, อี. ตระพัง คือ แอ่ง, บ่อ, หนอง. ศัพท์ต้น รัสสะ ก สกัด อา อิต.

โสณฺฑิกา, โสณฺฑี : อิต. ตะพังหิน