relapse : (VI) ; ทรุด ; Related:กำเริบอีก ; Syn:deteriorate, weaken, worsen

mean 2 : (ADJ) ; ทรุดโทรม ; Related:สกปรก, ซอมซ่อ, ขะมุกขมอม ; Syn:shabby

seedy : (ADJ) ; ทรุดโทรม ; Related:เสื่อมสภาพ, โกโรโกโส, โทรม, กะรุ่งกะริ่ง, มอมแมม ; Syn:shabby, poorly

sink to : (PHRV) ; ทรุดลงกับ ; Related:ล้มลงกับ, ล้มฟุบกับ

sink to : (PHRV) ; ทรุดลง ; Related:ล้มลงกับ, ล้มฟุบกับ

slump : (VI) ; ทรุดตัวลง ; Related:ทำตัวงอ, ฟุบลง

subside : (VI) ; ทรุดตัว ; Related:จมลง, ยุบลง ; Syn:drop, collapse, sink

ทรุด : (V) ; sink ; Related:sag, collapse, subside, shrink, deteriorate, cave in ; Syn:ยุบ, จม ; Def:จมลงหรือลดลงกว่าระดับเดิมเพราะสิ่งรองรับมีกำลังต้านทานไม่พอ ; Samp:พื้นดินในกรุงเทพฯ ทรุดลง เพราะมีการขุดน้ำบาดาลขึ้นมาใช้มาก

ทรุดตัว : (V) ; subside ; Related:sag, collapse, shrink, deteriorate, drop, down into ; Syn:ทรุด, ยุบ ; Samp:แผ่นดินจะทรุดตัวลงทุกๆ ปี เพราะมีการขุดเอาน้ำใต้ดินขึ้นมาใช้

กระเตื้อง : (V) ; improve ; Related:get better, amend, ameliorate, be better ; Syn:ดีขึ้น ; Ant:ทรุด ; Samp:ตลาดหุ้นกระเตื้องขึ้นหลังจากที่ซบเซามาเป็นเวลา 2 สัปดาห์หลังการปฏิวัติ

ทรุดโทรม : (V) ; be declined ; Related:be dilapidated, run down, be worn out, be neglected, be ruined, go downhill ; Syn:เสื่อม, ชำรุด, เก่า, โทรม, หมดสภาพ ; Ant:เจริญขึ้น, ดีขึ้น ; Samp:บ้านหลังนี้ทรุดโทรม เพราะไม่มีคนคอยดูแลรักษา และทำความสะอาด

ทรุดนั่ง : (V) ; sink into a chair ; Related:lower oneself into a sitting position, sit ; Ant:ลุกยืน ; Def:ลดตัวลงนั่ง, หย่อนตัวลงนั่ง ; Samp:ผมโยนไม้กวาดลงไปบนพื้น แล้วเดินกลับไปทรุดนั่งบนเก้าอี้ตัวเดิม

ชำรุดทรุดโทรม : (V) ; be worn out ; Related:be damaged, be out of order, be in a state of decay, be in disrepair, be ruined, be dilapidated, be tumbledown ; Syn:ทรุดโทรม, เสีย, พัง, หมดสภาพ, เสื่อมโทรม, ชำรุด ; Samp:ถนนสายนี้ชำรุดทรุดโทรมตลอดสาย

ความทรุดโทรม : (N) ; dilapidation ; Related:decay, decline ; Syn:ความชำรุด, ความชำรุดทรุดโทรม ; Samp:บ้านร้างที่ไม่มีคนอยู่มีความทรุดโทรมอย่างเห็นได้ชัด

ทรุด : [ซุด] ก. จมลงหรือลดลงกว่าระดับเดิมเพราะสิ่งรองรับมีกําลัง ต้านทานไม่พอ เช่น กําแพงทรุด สะพานทรุด, ยุบลง เช่น ดั้งจมูกทรุด, มีฐานะตกตํ่ากว่าเดิม เช่น ฐานะทางเศรษฐกิจกําลัง ทรุดหนัก, เรียกอาการไข้ที่หนักลงไปกว่าเดิมว่า ไข้ทรุด.

ทรุดโทรม : ว. เสื่อมไปเพราะร่วงโรย ครํ่าคร่า หรือตรากตรําเกินไป.

ทรุดนั่ง : ก. ลดตัวลงนั่ง.

ยุบ : ก. ทรุด เช่น ดั้งจมูกยุบ, บุบเข้าไป เช่น หัวกะโหลกยุบ หน้าหม้อรถยนต์ ยุบ, ลด, ลดลง, เช่น พุงยุบ ฝียุบ, เรียกจังหวะรำของโขนละครเมื่อทำตัว ให้เตี้ยลงหลังจากยืดตัวขึ้นก่อนแล้ว; เลิก, ยกเลิก, เช่น ยุบกระทรวง ยุบ ตำแหน่ง; ทำให้หลอมละลายเพื่อทำให้เป็นอีกอย่างหนึ่ง เช่น ยุบกำไล ทำแหวน.

กงพัด ๒ : น. ไม้เหลี่ยมสอดในรูซึ่งเจาะที่โคนเสาเรือน ปลายทั้ง ๒ ยื่นออกมาวางอยู่บนหมอน (ซึ่งเรียกว่า งัว) ข้างละต้น, หรือถ้าไม่ เจาะรู ก็ใช้เป็น ๒ อัน ตีขวางขนาบโคนเสาข้างละอันวางอยู่บน หมอนเหมือนกัน เพื่อกันทรุด.

ชราภาพ : ความแก่, ความชำรุดทรุดโทรม

เตโชธาตุ : ธาตุไฟ, ธาตุที่มีลักษณะร้อน, ความร้อน; ในร่างกาย ได้แก่ ไฟที่ยังกายให้อบอุ่น ไฟที่ยังกายให้ทรุดโทรม ไฟที่ยังกายให้กระวนกระวายและไฟที่เผาอาหารให้ย่อย

สัสสตทิฏฐิ : ความเห็นว่าเที่ยง คือความเห็นว่าอัตตาและโลก เป็นสิ่งเที่ยงแท้ยั่งยืน คงอยู่ตลอดไป เช่น เห็นว่าคนและสัตว์ตายไปแล้ว ร่างกายเท่านั้นทรุดโทรมไป ส่วนดวงชีพหรือเจตภูตหรือมนัสเป็นธรรมชาติไม่สูญ ย่อมถือปฏิสนธิในกำเนิดอื่นสืบไป เป็นมิจฉาทิฏฐิอย่างหนึ่ง ตรงข้ามกับอุจเฉททิฏฐิ (ข้อ ๑ ในทิฏฐิ ๒)

อุปาทายรูป : รูปอาศัย, รูปที่เกิดสืบเนื่องจากมหาภูตรูป, อาการของมหาภูตรูป ตามหลักฝ่ายอภิธรรมว่า มี ๒๔ คือ ก) ประสาท หรือ ปสาทรูป ๕ ได้แก่ จักขุ ตา, โสต หู, ฆาน จมูก, ชิวหา ลิ้น, กาย, มโน ใจ, ข) โคจรรูป หรือ วิสัยรูป (รูปที่เป็นอารมณ์) ๕ ได้แก่ รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ (โผฏฐัพพะ ไม่นับเข้าจำนวน เพราะตรงกับปฐวี เตโช วาโย ซึ่งเป็นมหาภูตรูป) ค) ภาวรูป ๒ ได้แก่ อิตถีภาวะ ความเป็นหญิง และปุริสภาวะ ความเป็นชาย ง) หทัยรูป ๑ คือ หทัยวัตถุ หัวใจ จ) ชีวิตรูป ๑ คือ ชีวิตินทรีย์ ภาวะที่รักษารูปให้เป็นอยู่ ฉ) อาหารรูป ๑ คือกวฬิงการาหาร อาหารที่กินเกิดเป็นโอชา ช) ปริจเฉทรูป ๑ คือ อากาศธาตุ ช่องว่าง ญ) วิญญัติรูป ๒ คือ กายวิญญัติ ไหวกายให้รู้ความ วจีวิญญัติ ไหววาจาให้รู้ความ คือพูดได้ ฎ) วิการรูป ๕ อาการดัดแปลงต่างๆ ได้แก่ ลหุตา ความเบา, มุทุตา ความอ่อน, กัมมัญญตา ความควรแก่งาน, (อีก ๒ คือ วิญญัติรูป ๒ นั่นเอง ไม่นับอีก) ฏ) ลักขณรูป ๔ ได้แก่ อุปจยะ ความเติบขึ้นได้, สันตติ สืบต่อได้, ชรตา ทรุดโทรมได้, อนิจจตา ความสลายไม่ยั่งยืน (นับโคจรรูปเพียง ๔ วิการรูป เพียง ๓ จึงได้ ๒๔); ดู มหาภูต ด้วย

ชิณฺณ ชิณฺณก : (วิ.) แก่, เก่า, คร่ำคร่า, ทรุด โทรม. ชรฺ วโยหานิมฺหิ โต, อิณฺณาเทโส. ศัพท์หลัง ก สกัด.

ชชฺชร : (วิ.) แก่มาก, เก่ามาก, คร่ำคร่า, ชำรุด, ทรุดโทรม. ชรฺ วโยนิมฺหิ, อ. เท๎วภาวะ ช ซ้อน ชฺ

ชร : (วิ.) แก่, คร่ำคร่า, ชำรุด, ทรุดโทรม, เป็นไข้, เจ็บไข้, เป็นโรค. ชรฺ วโยหานิ – โรเคสุ, อ. รูปฯ ลง ณ ปัจ. ไม่ทีฆะ, ส. ชรณ, ชรินฺ.

ชิร ชีร : (วิ.) แก่, คร่ำคร่า, แก่คร่ำคร่า, ชำรุด, ทรุดโทรม, ยุ่ย, ย่อย. ชรฺ ธาตุ อ ปัจ.แปลง อ ที่ ช เป็น อี ศัพท์ต้นรัสสะ หรือตั้ง ชีรฺ พฺรูหเณ, อ.

ชิรณคฺคิ ชีรณคฺคิ : (ปุ.) ไฟอันยังกายให้ ทรุดโทรม, ไฟอันยังอาหารให้ย่อย, ไฟย่อยอาหาร.

ชีรณเตช : (ปุ.) ไฟยังกายให้ทรุดโทรม.

ปาริชุญฺญ : นป. ความเสื่อม, ความทรุดโทรม, ความสูญเสีย

หาน หานิ : (นปุ.) ความเสื่อม, ความสิ้น, ความเลว, ความทราม, ความทรุดโทรม. หา ปริหานิเน, ยุ, นิ.

หานิ : (อิต.) ความเสื่อม, ฯลฯ, ความทรุดโทรม, ความฉิบหาย. หา ปริหานิเย, ยุ. ลง ย ปัจ. ประจำหมวดธาตุ แปลง ยุ เป็น อน.