rust : (VI) ; เสื่อม ; Related:เสียไป ; Syn:decompose, deteriorate

base 2 : (ADJ) ; คุณภาพไม่ดี ; Related:เสื่อม ; Syn:ill-conditioned

decay : (VT) ; เสื่อมลง ; Related:ด้อยลง, ตกต่ำ, เลวลง, เสื่อมโทรม, เสื่อมถอย, ทรุดโทรม ; Syn:crumble, deteriorate, decline, ruin

be beneath : (PHRV) ; เสื่อมเสียเกียรติ ; Related:ไม่น่ายกย่องสำหรับ, ไร้เกียรติ์

be beneath someone's dignity : (IDM) ; เสื่อมเสีย ; Related:ไม่ให้เกียรติ ; Syn:fall beneath

degenerate : (ADJ) ; เสื่อมลง ; Related:แย่ลง ; Syn:corupt, deteriorated, ruined

degenerate : (VI) ; เสื่อมลง ; Related:ทำให้แย่ลง ; Syn:deteriorate

เสื่อม : (V) ; deteriorate ; Related:slowly disappear ; Syn:เลือน ; Def:ค่อยหมดไป ; Samp:ความจำระยะสั้นสามารถเสื่อมได้ เมื่อถูกกระทบรบกวนด้วยกิจกรรมใหม่ๆ

เสื่อม : (V) ; negate ; Related:nullify ; Def:ถอยความขลัง ; Samp:ผู้ที่ถูกมนตร์สะกด หากได้รดน้ำมนตร์แล้วอาจจะทำให้มนตร์นั้นเสื่อมไปได้

เสื่อม : (V) ; depreciate ; Related:lessen, decrease, belittle, grow worse ; Syn:น้อยลง, ลด, ลดลง, ถอยลง ; Def:น้อยลง, หย่อนลง ; Samp:การเก็บสต๊อคนานเกินไป อาจทำให้สินค้าเสื่อมคุณภาพได้

เสื่อม : (V) ; deteriorate ; Related:decline ; Def:เสียไป, สิ้นไป ; Samp:ถ้าหากข้าราชการคอร์รัปชั่น ประชาชนอาจจะเสื่อมศรัทธา และไม่อยากเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย

เสื่อม : (V) ; deteriorate ; Related:weaken ; Syn:ทรุดโทรม, ด้อยลง ; Def:โทรมลง ; Samp:ประเทศชาติของเราจะเจริญหรือเสื่อมลงนั้น ย่อมขึ้นอยู่กับการศึกษาของประชาชน

เสื่อมทราม : (V) ; degenerate ; Related:deteriorate ; Syn:เสื่อม ; Ant:เจริญ ; Def:เสื่อมลง ; Samp:หลายคนไม่คาดคิดว่าจิตใจของคนไทยบางกลุ่มจะเสื่อมทรามเช่นนี้

เจริญ : (V) ; prosper ; Related:grow, develop, flourish, wax, thrive, progress ; Syn:ก้าวหน้า, เติบโต, งอกงาม ; Ant:เสื่อม ; Samp:พระพุทธศาสนาฝ่ายมหายานที่ได้อิทธิพลมาจากอินเดียและเกาะชวาเจริญถึงขีดสุดในบริเวณนี้

ทราม : [ซาม] ว. เลว เช่น ใจทราม, เสื่อม เช่น ปัญญาทราม จิตทราม; ไหลอาบ เป็นแห่ง ๆ เช่น เลือดไหลทรามลงตามขา.

กระทรวง ๑ : [-ซวง] น. หมู่, พวก, เช่น ทุกหมวดทุกกระทรวงทรง ฤทธิเรื้อง. (ยอพระเกียรติกรุงธน), ชนิด, อย่าง, เช่น อนึ่งนั้นอุเบกขาว่าเพ่งเฉย คือแหวกเลยสุขทุกข์อาลัยห่วง ไม่มีทุกข์ไม่มีสุขสิ้นทั้งปวง สามกระทรวงนี้เป็นชื่อเวทนา. (ปกีรณําพจนาดถ์), แบบ, อย่าง, กระบวน, เช่น ส่วนองค์พระอัยกาก็ทรงพาหนะหัสดินทร กรินทรราชเป็นทัพหลวงตามกระทรวงพยุหยาตรา. (ม. ร่ายยาว มหาราช), โดยสมควรแก่กระทรวงแล้วส่งไป. (สามดวง), ผจญคนกลิ้งกลอกกลับหลอกลวง เอากระทรวงสัตย์ ซื่อให้เสื่อมเท็จ. (สุ. สอนเด็ก). (ดู กระซุง).

กฤตยา ๑ : [กฺริดตะ-] (โบ; กลอน) น. เกียรติ เช่น เสื่อมกฤตยาสยามยศ. (ตะเลงพ่าย).

กฤตยา ๒, กฤติยา : [กฺริดตะ-, กฺริดติ-] น. การใช้เวทมนตร์, เสน่ห์, อาถรรพณ์, เช่น มนตร์กฤตยานั้นซั้น เสื่อมสิ้นทุกอัน. (โลกนิติ), หาแม่มดถ้วนหน้า หมู่แก้ กฤติยา. (ลอ).

กษัตริยชาติ : [กะสัดตฺริยะชาด] น. ชาติกษัตริย์ เช่น รู้แน่ว่าเป็น กษัตริยชาติ. (ม. ร่ายยาว สักบรรพ). [กะสัดตฺรี] (กลอน) น. กษัตริย์ผู้หญิง เช่น สมเด็จพระแก้วกษัตรี. (ม. คําหลวง ทานกัณฑ์); เจ้าผู้หญิง เช่น สองกษัตรีเจ้าหล้า แกล้วกว่าแกล้วใจกล้า กว่ากล้ากลัวอาย. (ลอ); สตรี เช่น จักเสื่อมสวัสดิ์กษัตรี. (กฤษณา). [กะสัดตฺรี] (กลอน) น. กษัตริย์ เช่น พินทุทัตกษัตรีย์. (สมุทรโฆษ); เจ้าผู้หญิง เช่น อันว่าพระมหาสัตว์แลกษัตรีย์. (ม. คําหลวง วนปเวสน์). [กะสัดตฺรีสูน] (กลอน) น. กษัตริย์ผู้เป็นใหญ่ เช่น เจ้าไตรภพโลกเมาลีเป็นกษัตรีศูร. (ม. คําหลวง นครกัณฑ์). (ส. กฺษตฺร + อีศฺวร). [กะไส, กะไสยะ-] น. การสิ้นไป, การหมดไป, การเสื่อมไป, การน้อยไป; ชื่อโรคตามตำราแพทย์แผนโบราณว่า ทำให้ร่างกาย ทรุดโทรม มีอาการผอมแห้งตัวเหลืองเท้าเย็น, เขียนเป็น กระษัย ก็มี. (ส. กฺษย).

กุปปธรรม : ผู้มีธรรมที่ยังกำเริบได้ หมายถึงผู้ที่ได้สมาบัติแล้วแต่ยังไม่ชำนาญ อาจเสื่อมได้

กุลทูสก : ผู้ประทุษร้ายตระกูล หมายถึง ภิกษุผู้ประจบคฤหัสถ์ เอาใจเขาต่างๆ ด้วยอาการผิดวินัย มุ่งเพื่อให้เขาชอบตนเป็นส่วนตัว เป็นเหตุให้เขาคลายศรัทธาในพระศาสนาและเสื่อมจากกุศลธรรม เช่นให้ของกำนัลเหมือนอย่างคฤหัสถ์เขาทำกัน ยอมตัวให้เขาใช้ เป็นต้น

โกศล : ความฉลาด, ความเชี่ยวชาญ มี ๓ คือ ๑.อายโกศล ความฉลาดในความเจริญ, รอบรู้ทางเจริญและเหตุของความเจริญ ๒.อปายโกศล ความฉลาดในความเสื่อม, รอบรู้ทางเสื่อมและเหตุของความเสื่อม ๓.อุปายโกศล ความฉลาดในอุบาย, รอบรู้วิธีแก้ไขเหตุการณ์และวิธีที่จะทำให้สำเร็จ ทั้งในการป้องกันความเสื่อมและในการสร้างความเจริญ

โกสัลละ : ความฉลาด, ความเชี่ยวชาญ มี ๓ คือ ๑.อายโกศล ความฉลาดในความเจริญ, รอบรู้ทางเจริญและเหตุของความเจริญ ๒.อปายโกศล ความฉลาดในความเสื่อม, รอบรู้ทางเสื่อมและเหตุของความเสื่อม ๓.อุปายโกศล ความฉลาดในอุบาย, รอบรู้วิธีแก้ไขเหตุการณ์และวิธีที่จะทำให้สำเร็จ ทั้งในการป้องกันความเสื่อมและในการสร้างความเจริญ

ทรมาน : ข่ม, ปราบ, ฝึก, ทำให้เสื่อมพยศ, ทำให้เสื่อมการถือตัว, ทำให้กลับใจ บัดนี้มักหมายถึง ทำให้ลำบาก

ฉว : (วิ.) เลว, ชั่ว, ชั่วช้า, ลามก, ถ่อย, ร้าย, โหด, โหดร้าย, เสื่อม, เปียก, เยิ้ม, ชุ่ม, ตัด, บั่น, ทอน. ฉุ หีนตินฺตเฉทเนสุ, โณ.

ชีรติ, ชิรยติ : ก. เก่า, แก่, ชรา, คร่ำคร่า, เสื่อม

นิหียติ : ก. ทำลาย, เสื่อม

ปธสติ : ก. ตก, หล่น, เสื่อม, คลาด

ปริปาเตติ : ก. โจมตี; ล้มลง; ฆ่า; เสื่อม

เสื่อมรอบแล้ว : ปริหีโน

เสื่อมลง : ปริหานิ

เสื่อมลาภ : อลาโภ อุปฺปนฺโน

ความเสื่อม : อปาโย