ธุร : (วิ.) หนัก, ใกล้.
ธร : (นปุ.)การทรงไหว้,การยืดไว้,การถือไว้.ธรฺธารเณ,อ,ยุ. (ปุ.) ธรร
คนฺถธุร : (นปุ.) กิจในคัมภีร์, การเล่าเรียน ความรู้ซึ่งจารึกไว้ในคัมภีร์, การศึกษาคำ สั่งสอนซึ่งจารึกไว้ในคัมภีร์, คันถธุระ ชื่อ ธุระอย่าง ๑ ใน ๒ อย่าง ของพระพุทธ ศาสนา. การเล่าเรียนพระปริยัติธรรมคือ คำสั่งสอน แล้วทรงจำไว้กล่าวสอนไม่ให้ ผิดไปจากหลักตัดสินพระธรรมวินัย ชื่อว่า คันถธุระ. เป็นหน้าที่ของพุทธศาสนิกชน โดยเฉพาะพระภิกษุและสามเณร. ธุระ อีกอย่างหนึ่งคือ วิปัสสนาธุระ.
โธรยฺห : (วิ.) ควรเพื่ออันนำไปซึ่งธุระ วิ, ธุรํ วหิตุ มรหตีติ โธโยฺห. ณ ปัจ, ราคาทิตัท.แปลง ว เป็น ย หรือลง ยฺห ปัจ. โมคฯ ณาทิกัณฑ์ ๑๒ ลง ยฺหณฺ ปัจ. ผู้นำไปซึ่ง ธุระ วิ. ธุรํ วหตีติ โธรโยห.
กมฺมเธยฺย : นป. ความเป็นผู้เอาธุระในการงาน; หน้าที่
กมฺมโธเรยฺย : ค. ผู้ควรเอาธุระในการงาน, ผู้ควรอดทนต่อหน้าที่
กาตพฺพ : ๑. นป. ธุระ, หน้าที่, งานที่ควรทำ;
๒. ค. สิ่งที่ควรกระทำ
กิจฺจการ : (ปุ.) ธุระอัน...พึงทำ, หน้าที่อัน...พึง ทำ, งานที่พึงประกอบ, กิจจการ กิจการ (ธุระการงานที่พึงประกอบ).
ธุรนิกฺเขป : ป. การเลิกงาน, การทอดทิ้งธุระ, การสลัดแอก
ธุรสมฺปคฺคาห : ป. การยึดมั่นในภาระธุระ, การยึดมั่นในหน้าที่การงาน, การไม่ทอดทิ้งธุระหน้าที่
โธรยฺหวต : นป. การนำธุระไปเป็นวัตร, ความเป็นสัตว์ที่นำภาระไป
โธรยฺหสีล : ค. ชินต่อภาระหน้าที่, อดทนต่อธุระการงาน
พหุกรณีย : ค. มีกิจที่จะต้องทำมาก, มีธุระมาก;
พหุการ : ค. มีการกระทำมาก, มีธุระมาก; มีอุปการะมาก
ภารนิกฺเขปน : นป. การวางของหนัก, การวางธุระ
วฺยาวฏ : ค. มีธุระมาก, ว่องไว, ตั้งใจ, ขวนขวาย
สกิจฺจ : นป. ธุระของตน
สมฺม : (วิ.) เสมอ, เสมอกัน, ผู้มีความเสมอ, ผู้มีความเป็นผู้เสมอ, ผู้มีธุระเสมอ, ผู้มีธุระเสมอกัน.
อติภาร : ป. ภาระหนักยิ่ง, ธุระหนัก
อธุร : นป. ไม่ใช่ธุระ, ไม่ใช่ภาระหน้าที่
ธุรวาทหี : (ปุ.) สัตว์ผู้นำไปซึ่งแอก, ฯลฯ, สัตว์ผู้นำไปซึ่งของหนัก, ฯลฯ, โคใช้งาน, วัว, ควาย, ดู ธมฺมจารี ประกอบ. ธุร+วหฺ+ ณี ปัจ.
ธรติ : ก. ทรงจำไว้, จำไว้, สวมใส่; เหลืออยู่, ต่อไป, มีชีวิตอยู่, เป็นอยู่
ธุรคาม : ป. หมู่บ้านใกล้ๆ, บ้านใกล้เรือนเคียง
ธุรตา : อิต. ความเป็นผู้ไม่ย่อท้อต่อหน้าที่หรือการงาน
ธุรโยตฺต : นป. เชือกผูกแอก
ธมฺมธร : (วิ.) ผู้ทรงไว้ซึ่งธรรม, ผู้ทรงซึ่งธรรม, ผู้ทรงธรรม. วิ. ธมฺมํ ธรตีติ ธมฺมธโร, อปัจ.
นิธุร : (ปุ.) ทองปลายแขน,กำไลมือ.นิปุพฺโพ, ธุรฺ หุจฺฉเน,อ.
ยุคนฺธร : (ปุ.) ยุคนธร, ยุคันธร, ยุคุนธร ชื่อภูเขาซึ่งเป็นบริวารของเขาพระสุเมรุ.
อิสธร อิสินฺธร : (ปุ.) อิสธร อิสินธร ชื่อภูเขา ลูกหนึ่งใน ๗ ลูก ซึ่งเป็นบริวารของเขา สุเมรุ อภิฯ และ ฎีกอภิฯ เป็น อีสธร.
อีสธร :
(ปุ.) อีสธร ชื่อภูเขาสัตตปริภัณฑ์ ลูก ๑ ใน ๗ ลูก, ภูเขาอีสธร. วิ. อีสํ มหิสฺสรํ ธาเรติ ตสฺส นิวาสนฏฺฐาน ตาติ อีสธโร. อีสปุพฺโพ, ธรฺ ธารเณ, อ. ดู อิสธร ด้วย. ขคฺคธร : ค. ผู้ถือพระขรรค์, ผู้ถือดาบ
ชฏาธร : (ปุ.) คนผู้ทรงไว้ซึ่งมวยผม, ชฏิล ( นักพรตพวกหนึ่ง ), ฤษี. ชฏํ ธาเรตีติ ชฏาธโร.
ชลาธร : ป. ทะเลสาบ, สระ
ชุตินฺธร : (วิ.) ผู้ทรงไว้ซึ่งรัศมี, ฯลฯ.
ตนฺติธร : ค. ผู้รักษาประเพณี
ติปิฏกธร : ค. ผู้ทรงพระไตรปิฎก
ธาราธร : (ปุ.) เมฆ วิ. ชลธารํ ธาเรตีติ ธาราธโร. ลบ ชล.
ธีร : (วิ.) ผู้มีปัญญาเป็นเครื่องทรง, ผู้มีปัญญา วิ. ธี ปญฺญา อสฺส อตฺถีติ ธีโร. ร ปัจ, ธาเรตีติ วา ธีโร. ธา ธารเณ, โร, อาการสฺส อีกาโร. ผู้ถือเอาด้วยปัญญา วิ. ธิยา ปญฺญาย ราตีติ ธีโร. ธีปุพฺโพ, รา อาทาเน, อ. ผู้ชำนาญ, ผู้มั่นคง, ผู้แข็ง แรง. ฐา คตินิวุตฺติยํ, โร. แปลง ฐฺ เป็น ธฺ แปลง อา เป็น อี ส. ธีร.
ธุตธร : ค. ผู้ถือธุดงค์, ผู้ปฏิบัติธุดงค์
ธุรนฺธร : ค. ผู้ทรงไว้ซึ่งธุรการงาน, ผู้รับภาระหน้าที่, ผู้รับผิดชอบการงาน
เนมินฺธร : ป. ชื่อภูเขา
ปริยตฺติธร : ค. ผู้ทรงไว้ซึ่งปริยัติ
ปิฏกธร : ค. ผู้ทรงพระไตรปิฎก, ผู้แตกฉานพระไตรปิฎก
ปิธร : นป. ตะกร้าสำหรับรองรับไม้ชำระ
ปุปฺผธร : ค. ผู้ทรงดอกไม้, ผู้ถือดอกไม้, ผู้ทัดดอกไม้
มหิธร มหีธร : (ปุ.) ภูเขา, พระนารายณ์, พระเจ้าแผ่นดิน.
วิชฺชาธร : ค. ผู้ทรงไว้ซึ่งวิชา
วิสธร : ป .ผู้ทรงไว้ซึ่งพิษ; งู