หฺชช : (วิ.) อันพึงใจ, น่าพึงใจ, น่ายินดี, ยินดี, พึงใจ. วิ. หทเย สาธุ หชฺชํ หทยสฺส วา ปิยนฺติ หชฺชํ. หทย+ณฺย ปัจ. ลบอักษรที่สุดแห่งศัพท์ คือ ย ลบ อ ที่ ท และ ลบ ณฺ แปลง ทฺย เป็น ชฺช.
โอปภคฺค : ค. น่าบริโภค, น่าใช้สอย, น่ายินดี
รมณีย : ค. น่ายินดี, น่าอภิรมย์
รมฺม : ค. น่ายินดี, น่าอภิรมย์