marsh : (N) ; บึง ; Related:แอ่งน้ำ, หนอง, ที่ลุ่มมีน้ำขัง ; Syn:swamp, bog, quagmire

mere 2 : (N) ; บึง (ทางวรรณกรรม) ; Related:ทะเลสาบ, หนองน้ำ, สระน้ำ

wetland : (N) ; พื้นที่ที่มีน้ำท่วมขัง เช่น หนอง บึง ; Syn:marsh, swamp

bog : (N) ; ห้วย ; Related:หนองน้ำ, บึง ; Syn:marsh

fen : (N) ; ชายเลน ; Related:หนอง, บึง, พื้นที่ลุ่ม ; Syn:bog, morass, marsh

morass : (N) ; หล่ม ; Related:หนอง, ปลัก, บึง, ตม ; Syn:mire, quagmire, marsh

slough : (N) ; หนองที่มีแต่โคลน ; Related:ปลักโคลน, บึง ; Syn:bog, marsh

บึง : (N) ; marsh ; Related:swamp ; Syn:บ่อน้ำ, กว๊าน, แอ่งน้ำ, สระ ; Def:แหล่งน้ำขนาดใหญ่มีน้ำขังตลอดปี ; Samp:บ้านไม้สองชั้นตั้งอยู่ริมบึง ในบึงมีผักตบชวา หญ้าทนน้ำ และบัวหลายชนิด ; Unit:บึง

กว๊าน : (N) ; lake ; Related:swamp ; Syn:บึง ; Samp:กว๊านพะเยามีปลาชุม

วาปี : (N) ; pond ; Related:swamp, small lake ; Syn:หนองน้ำ, บึง, แอ่งน้ำ ; Unit:หนอง, บึง

กะบึงกะบอน : (ADJ) ; peevish ; Related:morose ; Syn:กะบอนกะบึง, เง้างอด, งอน ; Def:โกรธอย่างแสนงอน ; Samp:เธอทำท่ากะบึงกะบอนตลอดวัน

บุ่ง : (N) ; marsh ; Related:swamp ; Syn:บึง, สระ

ปึง : (ADV) ; sound of slapping door ; Syn:ปึงปัง ; Samp:เสียงตบประตูปึงๆ ทำให้ชายชราชะงัก

มาบ : (N) ; marshland ; Related:low-lying plain ; Syn:ลำมาบ, ลำลาบ, ลำราง, แอ่งน้ำ, บึง, ที่ลุ่ม ; Def:พื้นที่ลุ่มกว้างใหญ่ซึ่งมีทางน้ำไหลอยู่ภายใต้ ใช้ประโยชน์ในการเพาะปลูกไม่ได้ ; Unit:แห่ง, ที่

บึง : น. แหล่งนํ้าขนาดใหญ่ มีนํ้าขังตลอดปี.

กะบอนกะบึง : (กลอน) ก. โกรธอย่างแสนงอน, โดยมากใช้ กะบึงกะบอน. ว. ไม่รู้จักจบ, เง้า ๆ งอด ๆ, (ใช้แก่กริยาบ่น) เช่น คอยสะบัดปัดกรกะบอนกะบึง. (อิเหนา), โดยมากใช้ กะบึงกะบอน.

กะบึงกะบอน : ก. โกรธอย่างแสนงอน, กะบอนกะบึง ก็ว่า. ว. ไม่รู้จักจบ, เง้า ๆ งอด ๆ, (ใช้แก่กริยาบ่น), กะบอนกะบึง ก็ว่า.

ปึง : ว. เสียงดังเช่นนั้น.

บุ่ง : น. บึง.

อุทกุกเขป : เขตสามัคคีชั่ววักน้ำสาดแห่งคนมีอายุและกำลังปานกลาง หมายถึง เขตชุมนุมทำสังฆกรรมที่กำหนดลงในแม่น้ำ หรือ ทะเล ชาตสระ (ที่ขังน้ำเกิดเองตามธรรมชาติ เช่น บึง หนอง ทะเลสาป) โดยพระภิกษุประชุมกันบนเรือ หรือ บนแพ ซึ่งผูกกับหลักในน้ำ หรือทอดสมออยู่ห่างจากตลิ่งกว่าชั่ววิดน้ำสาด (ห้ามผูกโยงเรือหรือแพนั้น กับหลักหรือต้นไม้บนตลิ่ง และห้ามทำในเรือหรือแพที่กำลังลอยหรือเดิน); อุทกุกเขปนี้ จัดเป็นอพัทธสีมาอย่างหนึ่ง

ชาตสระ : สระเกิดเอง, ที่น้ำขังอันเป็นเอง เช่น บึง, หนอง, ทะเลสาบ ฯลฯ

จิต : ธรรมชาติที่รู้อารมณ์, สภาพที่นึกคิด, ความคิด, ใจ; ตามหลักฝ่ายอภิธรรม จำแนกจิตเป็น ๘๙ (หรือพิสดารเป็น ๑๒๑) แบ่ง โดยชาติ เป็นอกุศลจิต ๑๒ กุศลจิต ๒๑ (พิสดารเป็น ๓๗) วิปากจิต ๓๖ (๕๒) และ กิริยาจิต ๒๐; แบ่ง โดยภูมิ เป็นกามาวจรจิต ๕๔ รูปาวจรจิต ๑๕ อรูปาวจรจิต ๑๒ และโลกุตตรจิต ๘ (พิสดารเป็น ๔๐)

กูม : (ปุ.) ทะเลสาบ, บึง, หนอง. ส. กูม.

ตลาก ตฬาก : (ปุ.) สระ, บึง, เหมือง. ตลฺ ปติฏฐายํ ตฬฺ อาฆาเต วา อาโก.

มหาโสพฺภ : (ปุ.) บ่อใหญ่, บึง, บึงใหญ่.

อมฺพุชากร : (ปุ.) บ่อ, บึง, สระ, ทะเลสาป.วิ.อมฺพุชานํอากโรอุปฺปตฺติฏฺฐานํอมฺพุชากโร.

อุทกกจฺฉ : ป., นป. ดินแฉะ, ดินชื้น; หนอง, บึง