กุงฺกุมี : ค. ซึ่งผุดนั่ง; ผู้ทำเสียงอึกทึก
ทิวิช : (ปุ.) สัตว์ผู้เกิดในโลกทิพย์, สัตว์ผู้ผุด เกิดในโลกทิพย์, ชาวสวรรค์.
อปคพฺภ : (วิ.) ไม่ผุดไม่เกิด.
อพฺภุนฺนมติ : ก.น้อมไป, ยืดออก, ผุดขึ้น, แยกออก
อุทิต : กิต. ขึ้นไปแล้ว, โผล่ขึ้นแล้ว, ผุดขึ้นแล้ว; กล่าวแล้ว, แสดงแล้ว, ประกาศแล้ว
อุปปาติก : (วิ.) (สัตว์) ผู้ลอยมาเกิด, เกิดขึ้น, ผุดเกิด, เกิดผุดขึ้น, อุปปาติกะ, โอปปาติกะ (เกิดเอง โดยอาศัยอดีตกรรม ไม่มีบิดา มารดา ได้แก่ เทวดา พรหม สัตว์นรก เปรต อสุรกาย).
อุมฺมุชฺชมานก : ค. ซึ่งโผล่ขึ้น, ซึ่งผุดขึ้น
โอปปจฺจยิก : ค. ผู้ลอยเกิด, ผู้ผุดเกิดขึ้น เช่น เทวดา
อปฺผุฏ, - ผุต : ค. ซึ่งมิได้สัมผัส, ซึ่งไม่แตะต้อง
โอปปาติก : (วิ.) ผูดเกิดขึ้นดุจลอยมาเกิด, ผู้ลอยมาเกิด. วิ. อณฺฑชลาพุสํเสเทหิวินา อุปติตฺวา วิย นิพฺพตฺตาติ โอปปาติกา.