seat : (N) ; คฤหาสน์ ; Related:ทำเนียบ, วัง ; Syn:residence, mansion

ambit : (N) ; วง

banjaxed : (SL) ; พัง ; Related:เสียหาย, โดนทำลาย

cyclo- : (PRF) ; วง ; Related:วงกลม, ล้อ

Grand Palace : (N) ; พระบรมมหาราชวัง

Grand Palace : (N) ; พระบรมมหาราชวัง

sphere : (N) ; วง ; Related:ขอบเขต, บริเวณ ; Syn:area, domain, field

วัง : (N) ; palace ; Related:royal residence ; Def:ที่อยู่ของเจ้านาย ; Samp:คนที่ทำงานในวังล้วนเป็นข้าราชบริพารทั้งนั้น

พระบรมมหาราชวัง : (N) ; Grand Palace ; Syn:วัง, พระราชวัง ; Def:วังประทับของพระเจ้าแผ่นดิน ; Samp:เมื่อสำเร็จการศึกษาแล้ว ท่านได้เข้าไปรับราชการในพระบรมมหาราชวัง ; Unit:วัง

พระราชวัง : (N) ; royal palace ; Related:palace ; Syn:วัง, ราชสำนัก, พระราชสำนัก ; Def:ที่ประทับของพระเจ้าแผ่นดิน ; Samp:พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว เสด็จมาแปรพระราชฐานที่พระราชวังสนามจันทร์อยู่เสมอ ; Unit:วัง

มนเทียร : (N) ; palace ; Related:royal house ; Syn:มนทิร, มณเฑียร, มันทิร, วัง, เรือนหลวง ; Unit:วัง

วังช้าง : (N) ; encircling and arresting wild elephants in the group ; Related:act of catching a herd of wild elephants ; Def:วิธีจับช้างเถื่อนโดยต้อนช้างเข้ามาอยู่ในวงล้อมทั้งโขลง

ตำรวจวัง : (N) ; palace police ; Def:ตำรวจผู้มีหน้าที่รักษาความสงบเรียบร้อยภายในวังหรือในเขตพระราชฐาน ; Samp:เขารู้สึกภูมิใจมากที่คุณพ่อของเขาเป็นตำรวจวัง ; Unit:คน, นาย

ตำหนัก : (N) ; palace ; Related:residential building in the palace of a king or prince, house or residence of royalty, abode of royalty, residence of the patriarch ; Syn:วัง, พระราชวัง, ที่พัก, นิเวศน์ ; Def:เรือนของเจ้านาย, กุฏิของสมเด็จพระสังฆราช ; Samp:ด้านนอกของตำหนักท่านจันทร์ จัดแต่งเป็นสวนไม้ดอกขนาดใหญ่ ; Unit:หลัง

วัง ๑ : น. ที่อยู่ของเจ้านาย, ถ้าเป็นที่อยู่ของพระมหากษัตริย์เรียก พระราชวัง หรือ พระบรมมหาราชวัง; ห้วงนํ้าลึก เช่น วังจระเข้. ก. ล้อม, ห้อมล้อม.

วัง ๒ : (โบ; เลิก) น. ตำแหน่งเจ้ากระทรวงปกครองครั้งโบราณ มีหน้าที่ รักษาพระราชวังจัดการพระราชพิธีและมีอำนาจพิจารณาพิพากษา คดีของราษฎร.

วังหน้า : น. วังซึ่งเป็นที่ประทับของพระมหาอุปราช เรียกใน ราชการว่า พระราชวังบวรสถานมงคล ตั้งอยู่ด้านหน้าพระราชวัง หลวงหรือพระบรมมหาราชวัง มีมาตั้งแต่ครั้งกรุงศรีอยุธยา, ในรัชกาลที่ ๔ ทรงบัญญัติให้เรียกว่า พระบวรราชวัง, ปัจจุบันเรียก พระราชวงศ์ฝ่ายนี้ว่า ฝ่ายวังหน้า.

วังหลวง : น. วังซึ่งเป็นที่ประทับของพระเจ้าแผ่นดิน, ในรัชกาลที่ ๔ ทรงบัญญัติให้เรียกว่า พระบรมมหาราชวัง.

วังหลัง : น. วังซึ่งเป็นที่ประทับของกรมพระราชวังบวรสถานพิมุข มักตั้งอยู่ทางด้านหลังของพระราชวังหลวง.

วังสะ : ชื่อแคว้นหนึ่งในบรรดา ๑๖ แคว้นใหญ่แห่งชมพูทวีป ตั้งอยู่ในเขตมัชฌิมชนบท ทางทิศใต้ของแคว้นโกศล ทางทิศตะวันตกของแคว้นกาสี และทางทิศเหนือของแคว้นอวันตี นครหลวงชื่อโกสัมพี บัดนี้เรียกว่าโกสัม (Kosam) อยู่บนฝั่งใต้ของแม่น้ำยมุนา ในสมัยพุทธกาล วังสะเป็นแคว้นที่รุ่งเรืองและมีอำนาจมากแคว้นหนึ่ง มีราชาปกครองพระนามว่า พระเจ้าอุเทน

วังคันตะ : ชื่อพราหมณ์ผู้เป็นบิดาของพระสารีบุตร

วังคีตะ : พระมหาสาวกองค์หนึ่ง เป็นบุตรพราหมณ์ในพระนครสาวัตถี ได้ศึกษาไตรเพทจนมีความชำนาญเป็นที่พอใจของอาจารย์ จึงได้เรียนมนตร์พิเศษชื่อฉวสีสมนตร์ สำหรับพิสูจน์ศีรษะซากศพ เอานิ้วเคาะหัวศพก็ทราบว่าผู้นั้นตายแล้วไปเกิดเป็นอะไร ที่ไหน ท่านมีความชำนาญในมนตร์นี้มาก ต่อมาได้เข้าเฝ้าพระพุทธเจ้า และได้แสดงความสามารถของตน แต่เมื่อเคาะศีรษะของผู้ปรินิพพานแล้วไม่สามารถบากคติได้ ด้วยความอยากเรียนมนตร์เพิ่มอีก จึงขอบวชในพระพุทธศาสนา ไม่นานก็ได้บรรลุพระอรหัต ได้รับยกย่องว่าเป็นเอตทัคคะในทางมีปฏิภาณ

อุปเสน วังคันตบุตร : พระมหาสาวกองค์หนึ่ง เป็นบุตรพราหมณ์ชื่อ วังคันตะ มารดาชื่อนางสารี เป็นน้องชายของพระสารีบุตร เกิดที่หมู่บ้านนาลกะ เติบโตขึ้น เรียนไตรเพทจบแล้ว ต่อมาได้ฟังธรรม มีความเลื่อมใส จึงบวชในพระพุทธศาสนา หลังจากบวชได้ ๒ พรรษา จึงได้สำเร็จพระอรหัต ท่านออกบวชจากตระกูลใหญ่ มีคนรู้จักมากทั้งเป็นนักเทศก์ที่สามารถ จึงมีกุลบุตรเลื่อมใสมาขอบวชด้วยเป็นจำนวนมาก ตัวท่านเองเป็นผู้ถือธุดงค์ และสอนให้สัทธิวิหาริกถือธุดงค์ด้วย ปรากฏว่าทั้งตัวท่านและบริษัทของท่านเป็นที่เลื่อมใสของคนทั่วไปหมด จึงได้รับยกย่องว่าเป็นเอตทัคคะในทางทำให้เกิดความเลื่อมในทั่วทุกด้าน (คือไม่เฉพาะตนเองน่าเลื่อมใส แม้คณะศิษย์ก็น่าเลื่อมใสไปหมด)

โกสัมพี : ชื่อนครหลวงของแคว้นวังสะ อยู่ตอนใต้ของแม่น้ำยมุนา บัดนี้เรียกว่า โกสัม (Kosam)

ปุรี : (อิต.) วัง, เมือง, เมืองหลวง, นคร, พระนคร. ปุร+อี อิต.

ทาเรติ : ก. ผ่า, แยก, เซาะ, แตก, พัง, ทำลาย

ปทาเลติ : ก. ทำลาย, พัง, ทำให้แตก, ทลาย

ปภงฺค, ปภงฺคุ : ค. แตก, หัก, ผุ, พัง, เปราะ, เปื่อย

ปภิชฺชติ : ก. แตก, หัก, สลาย, พัง, แยกออก, ถูกทำลาย

วัง : ราชนิเวสนํ, ราชมนฺทิโร

พัง : ภิชชติ, ภินฺน

กระทรวงเกษร : เขตฺตาธิกาโร

ช้างพัง : หตฺถินี, กเรณุกา

พงศาวดาร : วํสาวตารกถา

การรักษาพยาบาล : คิลานานํ โรคติกิจฺฉนภาวํ

อวัยวะ : องฺคํ, อวยวํ