สับปลับ : (ADJ) ; unreliable ; Related:deceitful, deceptive ; Syn:กลับกลอก, หลอกลวง, ปลิ้นปล้อน, โกหกหลอกลวง, สับปลี้สับปลับ, สับปลับสับปลี้, กลิ้งกลอก ; Ant:ซื่อ, ตรง, จริงใจ ; Def:ที่พูดกลับกลอกเชื่อถือไม่ได้, ที่ไม่น่าเชื่อถือ ; Samp:เขาเป็นคนสับปลับเชื่อถือไม่ค่อยได้

สับปลับ : (V) ; deceive ; Related:oscillate, vacillate ; Syn:กลับกลอก, หลอกลวง, ปลิ้นปล้อน, โกหกหลอกลวง, สับปลี้สับปลับ, สับปลับสับปลี้, กลิ้งกลอก ; Ant:น่าเชื่อถือ, ซื่อตรง, จริงใจ ; Def:พูดกลับกลอกเชื่อถือไม่ได้ ; Samp:เขาสับปลับได้แม้กระทั่งลูกเมียของตัวเอง

ตลบตะแลง : (ADV) ; deceitfully ; Related:fraudulently, perfidiously, treacherously, craftily, cunningly, trickily ; Syn:ปลิ้นปล้อน, กลับกลอก, สับปลับ ; Def:อย่างพลิกแพลงด้วยเล่ห์เหลี่ยมให้หลงเชื่อ ; Samp:หล่อนเป็นคนพูดจาตลบตะแลงเชื่อถือไม่ได้

พลิกแพลง : (V) ; equivocate ; Related:quibble, quip ; Syn:กลับกลอก, สับปลับ ; Samp:เขามักพลิกแพลงข้อเท็จจริงต่างๆ เพื่อให้คนอื่นมองเขาในทางที่ดี

สับปลับ : ว. กลับกลอกเชื่อไม่ได้ (มักใช้แก่กริยาพูด) เช่น พูดสับปลับ เขา เป็นคนสับปลับ, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ สับปลี้ เป็น สับปลี้สับปลับ.

สับปลี้ : ก. พูดกลับกลอกเชื่อไม่ได้ มักใช้ประกอบกับคํา สับปลับ เป็น สับปลี้ สับปลับ หรือสับปลับสับปลี้.

ลิ้นไม่มีกระดูก : (สํา) ก. พูดสับปลับ กลับกลอกเอาแน่ไม่ได้.

ลิ้นลาย : ว. ที่พูดสับปลับ.

ลิ้นสองแฉก : (สำ) ว. ที่พูดสับปลับเชื่อถือไม่ได้.