grass : (N) ; หญ้า ; Related:บริเวณที่มีหญ้า, ทุ่งหญ้า ; Syn:grassland, meadow

herbage : (N) ; พืชที่มีลำต้นอ่อน เช่น หญ้า

wisp : (N) ; กำมือหนึ่ง (ฟาง หญ้า ผม) ; Related:ปอยเล็กๆ, หยิบมือ

fescue : (N) ; หญ้าจำพวก Festuca ใช้เลี้ยงสัตว์

hay : (N) ; หญ้าแห้ง ; Related:ฟาง

marram : (N) ; หญ้าที่ขึ้นในทราย ; Syn:marram grass

marram grass : (N) ; หญ้าที่ขึ้นในทราย ; Syn:marram

หญ้า : (N) ; grass ; Syn:ต้นหญ้า ; Def:ชื่อเรียกไม้ล้มลุก หลายชนิด หลายสกุล ในวงศ์ Gramineae ; Samp:หญ้าเป็นอาหารของสัตว์หลายชนิดไม่เฉพาะแต่ช้าง ม้า วัว และควาย ; Unit:ต้น

ตฤณชาติ : (N) ; grasses ; Syn:หญ้า ; Def:หญ้าต่างๆ หลายๆ ชนิด ; Samp:ป่าแห่งนี้มีตฤณชาติหลายหลากเติบโตอยู่

ติณชาติ : (N) ; grass ; Syn:หญ้า ; Def:พืชจำพวกหญ้า ; Samp:เราเกิดมาต้อยต่ำเปรียบเป็นติณชาติบนพื้นดิน

หญ้าปากคอก : (ADJ) ; simple ; Related:easy ; Syn:ง่าย ; Def:คุ้นเสียจนมองข้ามไป ; Samp:อย่าเอาปัญหาหญ้าปากคอกอย่างนั้นมาถามผมเลย

พงหญ้า : (N) ; dense grasses ; Related:thick growth of grass/weeds, a mass of reeds/grasses ; Syn:ดงหญ้า ; Def:ดงหญ้าที่เป็นหมู่ๆ ; Samp:ด้านนอกของรั้วบ้านนั้นมีพงหญ้าและหนองน้ำที่มีผักบุ้งเลื้อยต้น ; Unit:พง

ถางหญ้า : (V) ; remove grass ; Related:clear of grass, cut grass, mow grass ; Def:ใช้มีดเป็นต้น ฟันหญ้าให้เตียน ; Samp:เขาถางหญ้าออกบ้างเล็กน้อยเพื่อเปิดโอกาสให้เมล็ดผักงอกงามขึ้นมา

ทอดหญ้า : (V) ; feed animal with grass ; Related:give an animal grass ; Def:ให้หญ้าแก่สัตว์ ; Samp:คนงานทอดหญ้าให้วัวที่อยู่ในฟาร์ม

หญ้า ๑ : น. ชื่อเรียกไม้ล้มลุกหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Gramineae เช่น หญ้าคา (Imperata cylindrica Beauv.) หญ้าตีนกา (Eleusine indica Gaertn.) หญ้าแพรก (Cynodon dactylon Pers.); ใช้อนุโลมเรียกพรรณไม้บางชนิด ที่มิได้อยู่ในวงศ์ Gramineae เช่น หญ้าเกล็ดหอย หญ้างวงช้าง.

หญ้า ๒ : (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ปลาขี้ยอก. (ดู ขี้ยอก).

หญ้าปากคอก ๑ : (สำ) ว. สะดวก, ง่าย, ไม่มีอะไรยุ่งยาก, เช่น นี่เป็นเรื่องหญ้าปากคอก.

หญ้าพันงู : น. ชื่อไม้ล้มลุก ๒ ชนิดในวงศ์ Amaranthaceae ดอกมีกลีบรองแข็ง คล้ายหนาม ใช้ทํายาได้ คือ หญ้าพันงูขาว (Achyranthes aspera L.) ลําต้นตั้ง ใบสีเขียว และ หญ้าพันงูแดง [Cyathula prostrata (L.) Blume] กิ่งทอดราบไปตามพื้นดิน ใบสีแดง ๆ.

หญ้าแพรก : [-แพฺรก] น. ชื่อหญ้าชนิด Cynodon dactylon (L.) Pers. ในวงศ์ Gramineae ใช้ในพิธีไหว้ครูและใช้ทำยาได้; (สํา) สามัญชน ในความว่า ช้างสารชนกัน หญ้าแพรกก็แหลกลาญ.

ติณชาติ : หญ้า

คากรอง : เครื่องปกปิดร่างกายที่ทำด้วยหญ้า หรือเปลือกไม้

ติณวัตถารกวินัย : ระเบียบดังกลบไว้ด้วยหญ้า ได้แก่กิริยาที่ให้ประนีประนอมกันทั้ง ๒ ฝ่าย ไม่ต้องชำระสะสางหาความเดิม เป็นวิธีระงับอาปัตตาธิกรณ์ ที่ใช้ในเมื่อจะระงับลหุกาบัติที่เกี่ยวกับภิกษุจำนวนมาก ต่างก็ประพฤติไม่สมควรและซัดทอดกันเป็นเรื่องนุงนังซับซ้อน ชวนให้ทะเลาะวิวาท กล่าวซัดลำเลิกกันไปไม่มีที่สุด จะระงับวิธีอื่นก็จะเป็นเรื่องลุกลามไป เพราะถ้าจะสืบสวนสอบสวนปรับให้กันและกันแสดงอาบัติ ก็มีแต่จะทำให้อธิกรณ์รุนแรงยิ่งขึ้น จึงระงับเสียด้วยติณวัตถารกวิธี คือแบบกลบไว้ด้วยหญ้า ตัดตอนยกเลิกเสีย ไม่สะสางความหลังกันอีก

โสตถิยะ : ชื่อคนหาบหญ้าที่ถวายหญ้าแด่พระมหาบุรุษในวันที่จะตรัสรู้ พระองค์รับหญ้าจากโสตถิยะแล้วนำไปลาดต่างบัลลังก์ ณ ควงต้นพระศรีมหาโพธิ ด้านทิศตะวันออก แล้วประทับนั่งขัดสมาธิผินพระพักตร์ไปทางทิศตะวันออก จนกระทั่งตรัสรู้

อธิกรณสมถะ : ธรรมเครื่องระงับอธิกรณ์, วิธีดำเนินการเพื่อระงับอธิกรณ์มี ๗ อย่าง คือ ๑) สัมมุขาวินัย วิธีระงับในที่พร้อมหน้า ๒) สติวินัย วิธีระงับโดยถือสติเป็นหลัก ๓) อมูฬหวินัย วิธีระงับสำหรับผู้หายจากเป็นบ้า ๔) ปฏิญญาตกรณะ การทำตามที่รับ ๕) ตัสสปาปิยสิกา การตัดสินลงโทษแก่ผู้ผิด (ที่ไม่รับ) ๖) เยภุยยสิกา การตัดสินตามคำของคนข้างมาก ๗) ติณวัตถารกวินัย วิธีดุจกลบไว้ด้วยหญ้า (ประนีประนอม)

กจฺฉา : (อิต.) เชือกสำหรับผูกท่ามกลางตัวช้าง, สายรัดกลางตัวช้าง, สายรัดท้องช้าง, ปลายแขน, ข้อมือ, ชายกระเบน, หางกระ เบน, สายรัดเอว, รักแร้, หญ้า, เครือเถา, ที่ชุ่มน้ำ.

ฆาส : (ปุ.) การกิน, หญ้า, สวน, ไร่, ไร่หญ้า, หญ้าสัตว์กิน, เครื่องบริโภค, อาหาร, ข้าว. ฆสฺ อทเน, โณ.

ติณชาติ : อิต. ติณชาติ, หญ้า

กาลา กาฬา : (อิต.) จิงจ้อดำ, ประยงค์, หญ้า กับแก้. กลฺ สํขฺยาเณ, กรฺ กรเณ วา, โณ.

อุสีร : (นปุ.) แฝก, หญ้าแฝก, รากแฝก, หญ้า คมบาง, หญ้าไทร. วสฺ กนฺติยํ, อีโร, วสฺสุ (แปลง ว เป็น อุ.), อุสฺ ทาเห วา, อีโร. อุสุ

กินหญ้า : อาลุมฺปติ [ก.]

คบหญ้า : ตินุกฺกา