วิลมฺพติ : ก. เชือนแช, ชักช้า, ห้อย, แขวน
อาลมฺพติ : ก. แขวน, หน่วงไว้, ยึด, ห้อย, เกาะเกี่ยว
อุพฺพนฺธติ : ก. แขวน, ห้อย
กจฺฉพนฺธน : (นปุ.) ายกระเบน, หางกระเบน. โจงกระเบน เป็นชื่อชายผ้าที่ม้วนลอดขา แล้วเหน็บไว้ข้างหลัง การนุ่งผ้าแบบนี้เป็น ผืนผ้าธรรมดา กว้าง ๑ หลา ยาว ๒.๕๐ เมตร สำหรับคนเล็กเตี้ยถ้าเป็นคนสูงใหญ่ กว้าง ๑ x ๓ เมตร เอาผืนผ้าโอบรอบตัว จับชายผ้าให้เสมอกัน แล้วห้อยลง เอาหัว เข่าหนีบไว้มิให้ผ้าเลื่อน มือรีดผ้ามาถึงเอว รวบริมผ้าทำเป็นจุกไขว้กันแล้วเหน็บไว้ที่ สะดือ เรียกว่าพกแล้วจับชายผ้าที่หนีบไว้ ขึ้นมาม้วนขวา ค่อย ๆ ม้วน ม้วนไปรีดไป ให้แน่น พอผืนผ้ากระชัยตัวดีแล้ว ดึงลอด ขา โดยยกขาขวา หรือขาซ้ายขึ้นเล็กน้อย ดึงชายสุดที่ม้วนไว้ขึ้นเหน็บไว้ที่กลางหลัง เรียกผ้าที่ม้วนไปเหน็บไว้ อย่างนี้ว่า ชาย กระเบน หรือหางกระเบน.
ทณฺฑกมธุ : นป. รวงผึ้งพร้อมทั้งคอน, รวงผึ้งที่ห้อยติดอยู่กับกิ่งไม้
ทิพฺพภูสา : (อิต.) ผ้าอันเป็นทิพย์, ผ้าทิพ, ผ้า ทิพย์, ผ้าทพ ผ้าทิพย์ ชื่อผ้าที่ห้อยตรง หน้าฐานพระพุทธรูป ทำเป็นลายผ้า เมื่อปั้นหุ่นฐานพระพุทธรูป เมื่อเทวัตถุอะไรลงไปตามที่ต้องการก็สำเร็จเป็นผ้าทิพย์พร้อมกับฐานนั้น. อีกอย่างหนึ่งเป็นชื่อของพระราชอาสน์พนักพลับพลา.
นาคทนฺตก : (ปุ.) นาคทันตกะ ชื่อหลักติดไว้ แขวนหมวด เป็นต้น, ไม้แขวนหมวก, ที่ แขวนสิ่งของ, ที่ห้อยของ. โบราณว่า บันไดแก้ว. ส. นาคทนฺต.
ปุฏส : ค. มีถุงหรือย่ามห้อยอยู่บนบ่า
ลมฺพ : ค. ห้อย, แขวน
ลมฺพก : นป. ของที่ห้อยหรือแขวน
ลมฺพติ : ก. ห้อย, แขวน
ลมฺเพติ : ก. ให้ห้อย, ให้แขวน
วิลมฺพน : นป. การเชือนแช, การห้อย, การแขวน
สชฺชติ : ก. ห้อย, ติด
อชฺโฌลมฺพติ : ก. ห้อย, แขวน
อชฺโฌสติ : ก. ห้อย, ยึด, ปรารถนา
อชฺโฌสาย : ค. ซึ่งผูกติด, ซึ่งห้อย
อนุชีวี : (ปุ.) ข้าเฝ้า, คนผู้ติดสอยห้อยตาม, คนใช้.วิ.ปภุโนปจฺฉาชีวตีติอนุชีวี.อนุ-ปุพฺโพ, ชีวฺปาณธารเณ, ณี.ส.อนุชีวินฺ.
อภิปฺปลมฺพติ : ก. ห้อยลง, หย่อนลง
อภิลมฺพติ : ก. ห้อยย้อย, ห้อยลง
อลมฺพ : ค. ไม่ห้อยย้อย, ไม่ยึดหน่วงไว้, ไม่ชักช้า
อวลมฺพติ : ก. ห้อยย้อย, ยึดหน่วง
อวลมฺพน : นป. การห้อยย้อย, การยึดหน่วง
อาลมฺพณอาลมฺพน : (นปุ.) อารมณ์.วิ.จิตฺตเจตสิกาเอตฺถอาคนฺตฺวาลมฺพนฺตีติอาลมฺพณํอาลมฺพนํ วา, ยุปัจ. ส. อาลมฺพนการอาศรัยอยู่, การห้อยอยู่.
อาลมฺพน : นป. อารมณ์, การยึดอารมณ์, การแขวน, การห้อย
อุพฺพนฺธน : นป. การห้อย, การผูก, การแขวน
อุฬุป อุฬุปฺป อุฬุมฺป : (ปุ.) พวง (กลุ่มของที่ ห้อยย้อยไปทางเดียวกัน), แพ (กลุ่มของที่ เอามาผูกติดกันเป็นพาหนะทางน้ำ), ป่าไม้ (ดื่มน้ำไว้ ซับน้ำไว้ รักษาน้ำไว้). อุปุพฺโพ, ปา รกฺขเณ, อ. ศัพท์ที่ ๒ ซ้อน ปฺ ศัพท์ ที่ ๓ ลงนิคคหิตอาคม แล้วแปลง เป็น มฺ.
โอธสฺต : กิต. ตกลงแล้ว, ห้อยลงแล้ว, กระจัดกระจายแล้ว
โอปุปฺผ : นป. ช่อ, ดอกไม้ตูม, ดอกไม้ผลิ, ดอกไม้ที่ห้อยย้อยลง
โอลคฺเคติ : ก. ห้อย, แขวน; มัด; ยับยั้ง
โอลมฺพ : ค. ซึ่งห้อย, ซึ่งแขวน
โอลมฺพติ : ก. ห้อยลง, แขวน, เกาะ
โอลมฺพน : นป. การห้อย, การแขวน
กมฺพุคีว : ค. มีคองามเป็นปล้องๆ ดุจหอยสังข์
การณฺฑว : (ปุ.) นกเป็ดน้ำ, นกค้อนหอย. กรณฺฑฺ ภาชนตฺเถ, อโว.
ขุทฺทสข, - สงฺข : ป. หอยเล็ก
ขุทฺทสงฺข : (ปุ.) หอยเล็ก, หอยเล็กๆ. วิ. ขิทฺโท เอว สํโข ขุทฺทสํโข ขุทฺทสงฺโข วา.
ฆฏียนฺต : (นปุ.) ถัง, ถังมีสาย, ครุ, โพง (ชง โลง), ชงโลง, แครง ชื่อภาชนะสานสำ- หรับตักน้ำรดต้นไม้ รูปร่างคล้าย หอยแครง มีด้ามยาว. ฆฏีปุพฺโพ, ยา คติปาปุณเนสุ, อนฺโต อโต วา.
จปฺปก : (ปุ.) กิ้งก่า,นกช้องหอย,นกค้อนหอย.
ชลสุตฺติ : (อิต.) หอยโข่ง, หอยกาบ. วิ. ชเล สวตีติ ชลสุตฺติ. ชลปุพฺโพ, สุ ปสเว, ติ.
วาเสติ : ก. ให้อยู่; สร้าง; ส่งกลิ่น
สงฺข : ป. หอยสังข์
สงฺขนย : นป. หอยเล็ก
สมฺพุก : (ปุ.) หอยกาบ วิ. สมตีติ สมฺพุโก. อุโก, โพนฺโต จ อถวา, สมฺพติ อทกนฺติ สมฺพุโก, สพิ มณฺฑเล, อุโก. ถ้ามาคู่กับ สิปฺปิกา แปลว่า หอยโข่ง.
สิปฺปิกา : อิต. หอยโข่ง, หอยนางรม
สิปฺปิ สิปฺปี สิปฺปิกา : (อิต.) หอยโข่ง. สปฺปฺ คมเน, อิ, อสฺสิ. แปลว่า หอยกาบ หอยนางรม ไข่มุก บ้าง.
สุตฺติ : อิต. ๑. การหลับ;
๒. หอยโข่ง, หอยนางรม