bag : (VT) ; ห้อย ; Related:แขวน

loppy : (ADJ) ; ห้อย ; Related:หย่อน ; Syn:drooping

sag : (VI) ; ห้อย ; Related:แอ่น, หย่อน, ย้อย ; Syn:hang, stoop

hang : (VT) ; แขวน ; Related:ห้อย ; Syn:dangle, suspend

hang up : (VT) ; แขวน ; Related:ห้อย ; Syn:dangle, suspend

lop 2 : (ADJ) ; ยาน ; Related:ห้อย

nutant : (ADJ) ; หย่อน ; Related:ห้อย

ห้อย : (V) ; hang ; Related:suspend ; Syn:แขวน ; Def:แขวนติดอยู่, ปล่อยหรือหย่อนให้แขวนติดอยู่ ; Samp:ชาวมอญมักจะห้อยผลมะพร้าวไว้ที่ข้างเรือนทางทิศใต้

ย้อย : (V) ; droop ; Related:hang down loosely, suspend ; Syn:ห้อย ; Def:ห้อยเป็นทางๆ ลงมา ; Samp:รากไม้ย้อยลงมาจากเพดานถ้ำ

ห้อยท้าย : (V) ; attach ; Syn:ต่อท้าย, แนบท้าย ; Samp:บรรณาธิการเปลี่ยนรูปแบบชื่อหนังสือใหม่ โดยใส่เลขตัวเล็กๆ ห้อยท้ายไว้ด้วย เพื่อบอกยุคสมัย

ห้อยโหน : (V) ; swing and hang ; Def:อาการที่เกาะราวหรือห่วง แล้วโยนตัวไปมา ; Samp:ฝูงลิงต่างห้อยโหนกันไปตามกิ่งไม้ใหญ่

ห้อยโหน : (V) ; swing ; Def:อาการที่เกาะราวหรือห่วง แล้วโยนตัวไปมา ; Samp:ฝูงลิงต่างห้อยโหนกันไปตามกิ่งไม้ใหญ่

แขวน : (V) ; hang ; Related:suspend ; Syn:ห้อย, ติด ; Def:เกี่ยวห้อยอยู่ ; Samp:พ่อค้าแขวนโคมไฟรูปปลาปักเป้าเอาไว้หน้าร้าน

ติดสอยห้อยตาม : (V) ; follow ; Related:tail after someone, accompany, stick close (to someone), attach ; Syn:ติดตาม ; Ant:หลีกหนี ; Def:คอยติดตามรับใช้, ไปไหนก็ไปด้วย ; Samp:หล่อนชินที่จะต้องติดสอยห้อยตามคนโตไม่ว่าไปไหนต่อไหน

ห้อย : ก. แขวนติดอยู่ เช่น ห้อยอุบะ, ปล่อยหรือหย่อนให้แขวนติดอยู่ เช่น นั่งห้อยเท้า.

ห้อยท้าย : ก. ต่อท้าย.

ห้อยโหน : ก. อาการที่เกาะราวหรือห่วงเป็นต้น แล้วโยนตัวไปมา.

ลิ้นห้อย : ว. อาการที่เหน็ดเหนื่อยมากเปรียบเหมือนวิ่งมาไกล เหนื่อยจนลิ้นห้อย, อาการที่เหน็ดเหนื่อยเนื่องจากต้องทำงาน หนักมาก.

หอย : น. ชื่อสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังในไฟลัม Mollusca มีเปลือกหุ้มตัว แบ่ง ออกได้เป็น ๒ จําพวกตามลักษณะของเปลือก คือ จําพวกกาบเดี่ยว เช่น หอยขม (Filopaludina doliaris) ในวงศ์ Viviparidae และจําพวกกาบคู่ เช่น หอยนางรม (Saccostrea forskali) ในวงศ์ Ostreidae.

ผ้าทิพย์ : ผ้าห้อยหน้าตักพระพุทธรูป (โดยมากเป็นปูนปั้นมีลายต่างๆ)

ร้อยคุม : คือเอาดอกไม้ร้อยเป็นสายแล้วควบหรือคุมเข้าเป็นพวง เช่น พวงอุบะ สำหรับห้อยปลายภู่ หรือสำหรับห้อยตามลำพังเช่น พวก “ภู่สาย” เป็นต้น อย่าง ; ร้อยควบ ก็เรียก

เวหาสกุฎี : โครงที่ตั้งขึ้นในวิหาร ปักเสาตอม่อขึ้นแล้ววางรอดบนนั้น สูงพอศีรษะไม่กระทบพื้น ถ้าไม่ปูพื้นข้างบนก็เอาเตียงวางลงไป ให้พื้นเตียงคานรอดอยู่ ขอเตียงห้อยลงไป ใช้อยู่ได้ทั้งข้างบนข้างล่าง ข้างบนเรียกว่าเวหาสกุฎี เป็นของต้องห้ามตามสิกขาบทที่ ๘ แห่งภูตคามวรรค ปาจิตตีย์

อังสะ : ผ้าที่ภิกษุใช้ห้อยเฉวียงบ่า

ปลา : ในโภชนะ ๕ อย่างคือ ข้าวสุก ๑ ขนมสด ๑ ขนมแห้ง ๑ ปลา ๑ เนื้อ ๑ ปลาในที่นี้หมายความรวมไปถึง หอย กุ้ง และสัตว์น้ำเหล่าอื่นที่ใช้เป็นอาหาร

วิลมฺพติ : ก. เชือนแช, ชักช้า, ห้อย, แขวน

อาลมฺพติ : ก. แขวน, หน่วงไว้, ยึด, ห้อย, เกาะเกี่ยว

อุพฺพนฺธติ : ก. แขวน, ห้อย

กจฺฉพนฺธน : (นปุ.) ายกระเบน, หางกระเบน. โจงกระเบน เป็นชื่อชายผ้าที่ม้วนลอดขา แล้วเหน็บไว้ข้างหลัง การนุ่งผ้าแบบนี้เป็น ผืนผ้าธรรมดา กว้าง ๑ หลา ยาว ๒.๕๐ เมตร สำหรับคนเล็กเตี้ยถ้าเป็นคนสูงใหญ่ กว้าง ๑ x ๓ เมตร เอาผืนผ้าโอบรอบตัว จับชายผ้าให้เสมอกัน แล้วห้อยลง เอาหัว เข่าหนีบไว้มิให้ผ้าเลื่อน มือรีดผ้ามาถึงเอว รวบริมผ้าทำเป็นจุกไขว้กันแล้วเหน็บไว้ที่ สะดือ เรียกว่าพกแล้วจับชายผ้าที่หนีบไว้ ขึ้นมาม้วนขวา ค่อย ๆ ม้วน ม้วนไปรีดไป ให้แน่น พอผืนผ้ากระชัยตัวดีแล้ว ดึงลอด ขา โดยยกขาขวา หรือขาซ้ายขึ้นเล็กน้อย ดึงชายสุดที่ม้วนไว้ขึ้นเหน็บไว้ที่กลางหลัง เรียกผ้าที่ม้วนไปเหน็บไว้ อย่างนี้ว่า ชาย กระเบน หรือหางกระเบน.

ทณฺฑกมธุ : นป. รวงผึ้งพร้อมทั้งคอน, รวงผึ้งที่ห้อยติดอยู่กับกิ่งไม้

การห้อย, แขวน : โอลมฺพนํ [นป.]

เกาะ, แขวน, ห้อยลง : โอลมฺพติ [ก.]

หอยโข่ง : สิปฺปี, สุตฺติ [อิ.]