เซ : ว. อาการที่ขาดความทรงตัวจนโอนเอนไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น เดินเซ, ลักษณะที่โย้ไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น เรือนเซ.
กระโซกระเซ : ว. โซ ๆ เซ ๆ.
สะดุด ๑ : ก. อาการที่เดินหรือวิ่ง ปลายเท้าไปกระทบสิ่งที่ขวางหน้า ทําให้ก้าว ผิดจังหวะ เซ ถลา หรือหกล้ม เป็นต้น เช่น เขาสะดุดก้อนหินล้มลง เด็กวิ่งไปสะดุดตอไม้.
-กระเซ : ใช้เข้าคู่กับคํา กระโซ เป็น กระโซกระเซ.
กะปั่น : (โบ) น. กําปั่น. (ตํานานอักษรไทย ของเซเดส์).