runaway : (ADJ) ; ซึ่งวิ่งหนีไป ; Related:ซึ่งหลบหนีไป, ซึ่งเตลิดไป ; Syn:escaped, fugitive

เตลิด : (ADV) ; wildly ; Related:helter-skelter, in disorder ; Syn:กระเจิดกระเจิง, เพริด, เตลิดเปิดเปิง ; Def:แตกเพ่นพ่านไป ; Samp:เขาไม่เคยเห็นนาฬิกาชนิดนี้มาก่อนเลย จนทำให้คิดเตลิดไปไกลว่ามันจะต้องเป็นนาฬิกาที่มีราคาแพง

เตลิด : (V) ; run wild ; Related:run helter-skelter, disperse, scatter ; Syn:กระเจิดกระเจิง, เพริด, เตลิดเปิดเปิง ; Def:แตกเพ่นพ่านไป ; Samp:ท่านไม่เคยปล่อยตนเองให้เตลิดไปในอบายมุข หรือความสนุกเพลิดเพลินจนเกินเหตุ

เตลิดเปิดเปิง : (V) ; flee in all directions ; Related:flee helter-skelter, stampede ; Syn:เตลิด, กระเจิดกระเจิง ; Def:กระเจิดกระเจิงโดยไร้จุดหมาย ; Samp:ข้าพเจ้าพร้อมที่จะเตลิดเปิดเปิงไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะไปได้

เตลิดเปิดเปิง : (ADV) ; wildly ; Related:helter-skelter, in disorder ; Syn:เตลิด, กระเจิดกระเจิง ; Def:กระเจิดกระเจิงโดยไร้จุดหมาย ; Samp:เมื่อมันเห็นว่าตนสู้ไม่ได้ มันก็ต้องหนีเตลิดเปิดเปิงเอาตัวรอดไปเพื่อหาที่อยู่ใหม่

กระเจิดกระเจิง : (V) ; stray ; Related:run away, wander, roam ; Syn:กระเจิง, เตลิด ; Samp:น้ำป่าไหลท่วมมาจนคนกระเจิดกระเจิงไปคนละทิศคนละทาง

กระเจิดกระเจิง : (V) ; disperse ; Related:scatter ; Syn:กระเจิง, เตลิด ; Samp:แม้ว่าจะกลับถึงบ้านแล้วแต่ความคิดมันยังกระเจิดกระเจิงด้วยเรื่องต่างๆ นาๆ

เปิดเปิง : (ADV) ; helter-skelter ; Related:disorderly ; Syn:เตลิดเปิดเปิง ; Def:อาการที่ไปโดยไม่มีที่หมาย ; Samp:พอรู้ว่าถูกประกาศจับ เขาก็หนีเปิดเปิงไปไหนแล้วก็ไม่รู้

เปิดเปิง : ว. อาการที่ไปอย่างไม่มีที่หมาย ไม่มีทิศทาง, มักใช้เข้าคู่ กับคำ เตลิด เป็น เตลิดเปิดเปิง เช่น วิ่งเตลิดเปิดเปิง.

กระเจอะกระเจิง, กระเจิดกระเจิง : ว. แตกหมู่เพ่นพ่านไป, เตลิดไป, เช่น เฒ่าก็เที่ยวสัญจร กระเจอะกระเจิง. (ม. ร่ายยาว ชูชก), กองทัพข้าศึกถูกตีแตก กระเจิดกระเจิงไป.

กระเจิดกระเจิง : ว. แตกหมู่เพ่นพ่านไป, เตลิดไป, เช่น กองทัพข้าศึกถูก ตีแตกกระเจิดกระเจิงไป. (ดู กระเจอะกระเจิง).

ตรเลิด : [ตฺระเหฺลิด] (กลอน) ก. เตลิด, กระเจิดกระเจิง, กระจัดกระจาย.

เปิง ๆ : ว. ดังเต็มที่ เช่น เสียงร้องเปิง ๆ, เตลิดไป เช่น วิ่งเปิง ๆ.

เพริด : [เพฺริด] ก. กระเจิดกระเจิง, เตลิดไป, เช่น วัวเพริด ใจเพริด.

หัวหายตะพายขาด : (สํา) ว. อาการที่ชอบเที่ยวเตลิดไปไม่อยู่ติดบ้าน บางที ก็ไม่กลับบ้านเลย คล้ายวัวควายที่เชือกตะพายขาดเที่ยวเตลิดไป.