มุญฺจติ : ก. ปล่อย, เปลื้อง, แก้
โอธุนาติ : ก. สลัดทิ้ง, ขจัดออก, เปลื้อง
ทุกฺขาปคม : ป. การไปปราศจากความทุกข์, การหลีกออกจากทุกข์, การเปลื้องทุกข์
ทุปฺปมุญฺจ : (วิ.) เปลื้องได้โดยยาก, เปลื้องได้ยาก, ยากที่จะเปลื้องได้.
ปฏิวาเปติ : ก. เปลื้อง, ปลดปล่อย, ชำระ
ปมุญฺจ : ป. การเปลื้อง, การปลดปล่อย
ปมุญฺจติ : ก. เปลื้อง, แก้, ปลดปล่อย; เปล่ง; สะบัด
ปโมกฺข : ป. การเปลื้อง, การปลดปล่อย, การเปล่ง, การหลั่งไหล; ความหลุดพ้น
ปโมจน : (นปุ.) การหลุด, การพ้น, การปลด, การเปลื้อง, การปล่อย, การแก้, การปลดเปลื้อง, การปลดปล่อย, ปปุพฺโพ, มุจฺ วิโมกฺเข, ยุ.
ปโมเจติ : ก. เปลื้อง, ปลดปล่อย, แก้
ภารโมจน : นป. การเปลื้องภาระ
มุญฺจน : (นปุ.) การแก้, การปลง, การเปลื้อง, การปล่อย, การสละ, การละ. มุจฺ โมจเน, ยุ, นิคฺคหิตคโม.
วินิมฺมุตฺต : กิต. เปลื้องแล้ว, กำจัดออกแล้ว
วินิโมเจติ : ก. เปลื้อง, กำจัดออก
อปเนติ : ก. นำไปปราศ, นำออก, เปลื้องออก
โอมุญฺจติ : ก. นำออก, เปลื้องออก
โอมุตฺต : กิต. แก้ออกแล้ว, เปลื้องออกแล้ว
จุลฺลิ : (นปุ.) เตา, เตาไฟ, เชิงกราน, ปล่อง, หม้อดิน จุลฺลฺ ภาวกรเณ, อิ. ฎีกาอภิฯ จุลฺล หาวกรเณ.
พิล : (นปุ.) ปล่อง, ช่อง, โพรง, รู, ส่วน, ชิ้น, เสา. พิลฺ เภทเน นิสฺสเย วา, อ.
วิวร : นป. ช่อง, ปล่อง, โพรง
อวฏ : (ปุ.) ปล่อง, ช่อง, รู, ถ้ำ, หนอก, ต้นคอ, ต้นไม้.อาปุพฺโพ, วฏฺวิภาชเน, อ, รสฺโส.
อวาฏ : (ปุ.) บ่อ, หลุม, หลุมดิน, ปล่อง, รู, โพรง, โพรงใต้ดิน.อวฺรฺกขเณ, อาโฏ.เป็นอาวาฏก็มี.