ตินฺต : ค. เปียก, ชื้น, แฉะ
อทฺท : (วิ.) ชื้น, ชุ่ม, เปียก, แฉะ, อาบ, ซึม.อทฺคติยํ, อาปุพฺโพ วา, ทา อวขณฺฑเน, โท.
คุนฺทา : (อิต.) กะเม็ง, ต้นกะเม็ง, หญ้ากะเม็ง ชื่อของต้นหญ้าเล็กๆ ไม่มีแก่น ขึ้นตามที่ ชื้นแฉะ ใบเขียว มีขนคาย ดอกขาว ใช้ ทำยาเด็กเป็นต้น, หญ้าปากกา. คุ สทฺเท, โท, นิคฺคหิตาคโม.
ชลฺล : นป., ป. ความเปียก, ความชื้น, ความแฉะ; นักกีฬา, นักกายกรรม
ภทฺทมุตฺต : (นปุ.) กะเม็ง ชื่อหญ้าต้นเตี้ยๆ ไม่มีแก่น ลำต้นสีม่วง ใบเขียวมีขนคายดอกขาว ชอบขึ้นในที่ชื้นแฉะ ใช้ทำยา, หญ้าปากกา. มุจฺ โมจเน, โต. โรคหรณตฺตา ภทฺทญฺจ ตํ มุตฺตญฺเจติ ภทฺทมุตฺตํ.
สเสทช : ค. ผู้เกิดในของชื้นแฉะโสโครก
อนูป : ค. ที่ชุ่มชื้น, ที่แฉะ
อุทกกจฺฉ : ป., นป. ดินแฉะ, ดินชื้น; หนอง, บึง
สนฺธิจฺแฉทก : ค. ผู้ตัดช่องย่องเบา