urn : (N) ; โกศ ; Syn:cinerary urn

โกศ : (N) ; mortuary urn ; Related:urn-shaped casket ; Syn:หีบศพ ; Def:ที่ใส่ศพนั่งเป็นรูปกลมทรงกระบอก ฝาครอบมียอด ; Samp:โกศตั้งอยู่ภายใต้ฉัตรเจ็ดชั้น ; Unit:ใบ, ลูก

โกศ : (N) ; cinerary urn ; Syn:ผอบ, ที่ใส่อัฐิ, ที่ใส่กระดูก ; Def:ที่ใส่กระดูกผี มีขนาดต่างๆ ฝาครอบมียอด ; Samp:บรรดาญาติของผู้ตายจะเก็บกระดูกไว้ใส่โกศเพื่อนำไปประกอบพิธีทำบุญอุทิศ ; Unit:ใบ,ลูก

ผอบ : (N) ; casket ; Syn:ตลับ, กระปุก, โกศ ; Def:ตลับมีเชิงมียอด ; Samp:ผอบใบนั้นมีลวดลายสวยงามมาก ; Unit:ใบ, ลูก

กศ.ด. : (N) ; doctorate ; Syn:การศึกษาดุษฎีบัณฑิต

กศ.บ. : (N) ; undergraduate studies ; Syn:การศึกษาบัณฑิต

กศ.ม. : (N) ; graduate studies ; Syn:การศึกษามหาบัณฑิต

ใบเมี่ยง : (N) ; cloth used for wrapping the dead body ; Def:ผ้าสำหรับห่อศพเข้าโกศ ; Samp:เจ้าหน้าที่ผู้จัดการพระศพกำลังใช้ใบเมี่ยงห่อพระศพเพื่อบรรจุเข้าโกศ

กาจับหลัก : (N) ; wood supporter of the dead's chin in urn-shaped casket ; Def:ไม้แป้นวงกลม มีหลักปักอยู่ที่ริมแป้น ที่ปลายหลักมีวัตถุรูปกระจับสำหรับรับคางศพที่บรรจุโกศ

ภูษามาลา : (N) ; page ; Syn:พนักงานภูษามาลา ; Def:ข้าราชการในราชสำนัก มีหน้าที่ถวายทรงเครื่องใหญ่ ถวายพระกลด ถวายสุกำ ทำสุกำ เปลื้องเครื่องสุกำพระบรมศพ พระศพ และเปลื้องเครื่องสุกำศพที่ได้รับพระราชทานโกศ

รูปสัณฐาน : (N) ; appearance ; Related:description, signalment ; Syn:สัณฐาน, รูปพรรณสัณฐาน, รูปพรรณ ; Samp:เมื่อพระมหากัสสปยกเอาโกศพระธาตุขึ้นตั้งวางไว้เหนือก้อนหินอันมีรูปสัณฐานเหมือนมะนาวตัดครึ่ง พระบรมธาตุก็เปล่งรัศมีรังสี 6 ประการเป็นเวลาถึง 7 วัน 7 คืน

ละครใน : (N) ; play performed by all female ; Syn:ละครหลวง ; Ant:ละครนอก ; Def:ละครที่ใช้ผู้หญิงแสดง และเล่นเฉพาะเรื่องอิเหนา รามเกียรติ อุณรุทธ์ ; Samp:สันนิษฐานว่า ละครในมีมาตั้งแต่สมัยอยุธยา และรุ่งเรืองมากที่สุดในสมัยพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ ; Unit:เรื่อง

โกศ ๒ : [โกด] น. ฝัก, กระพุ้ง; ดอกไม้ตูม เช่น ชมช่อไม้เหมือนแก้ม โกศเกลา. (ทวาทศมาส).

โกศ ๑ : [โกด] น. ที่ใส่ศพนั่ง เป็นรูปกลมทรงกระบอก ฝาครอบมียอด, ที่ใส่กระดูกผี มีขนาดต่าง ๆ ฝาครอบมียอด; คลัง. (ส.).

เข้าโกศ : ก. บรรจุศพลงในโกศ, ลงโกศ ก็ว่า.

ลงโกศ : ก. บรรจุศพลงในโกศ, เข้าโกศ ก็ว่า.

โกส : [โกด] (โบ) น. ผอบ เช่น ในโกสทอง. (จารึกสยาม).

โกสละ : ดู โกศล

ปฏิกโกสนา : การกล่าวคัดค้านจังๆ (ต่างจากทิฏฐาวิกัมม์ ซึ่งเป็นการแสดงความเห็นแย้ง ชี้แจงความเห็นที่ไม่ร่วมด้วยเป็นสวนตัว แต่ไม่ได้คัดค้าน)

อักโกสวัตถุ : เรื่องสำหรับด่า มี ๑๐ อย่าง คือ ๑) ชาติ ได้แก่ชั้นหรือกำเนิดของคน ๒) ชื่อ ๓) โคตร คือตระกูลหรือแซ่ ๔) การงาน ๕) ศิลปะ ๖) โรค ๗) รูปพรรณสัณฐาน ๘) กิเลส ๙) อาบัติ ๑๐) คำสบประมาทอย่างอื่นๆ

อุปาลิวงศ์ : ชื่อนิกายพระสงฆ์ลังกาที่บวชจากพระสงฆ์สยาม (พระอุบาลีเป็นหัวหน้า นำคณะสงฆ์ไทยไปอุปสมบทกุลบุตรในประเทศลังกา เมื่อพ) ศ) ๒๒๙๖ ในแผ่นดินพระเจ้าอยู่หัวบรมโกษฐ์ สมัยอยุธยาตอนปลาย)

โอมสวาท : คำพูดเสียดแทงให้เจ็บใจหรือให้ได้ความอัปยศ ได้แก่ การพูดแดกหรือประชดก็ตาม ด่าก็ตาม กระทบถึงอักโกสวัตถุ ๑๐ ประการ มีชาติกำเนิด ชื่อ ตระกูล เป็นต้น ภิกษุกล่าวโอมสวาทแก่ภิกษุต้องอาบัติปาจิตตีย์ แก่อนุปสัมบันต้องอาบัติทุกกฏตามสิกขาบทที่ ๒ แห่งมุสาวาทวรรคปาจิตติยกัณฑ์

โกส : (วิ.) แย้ม, ตูม, แง้ม (เปิดน้อยๆ).

นรท : นป. โกศชฎามังสี, ยาขี้ผึ้ง

โกสชฺช : (นปุ.) ความเป็นแห่งบุคคลผู้จมอยู่โดย อาการอันบัณฑิตพึงเกลียด, ความเป็นแห่ง ผู้เกียจคร้าน. วิ. กุสีทสฺสภาโว โกสชฺชํ. กุสีท + ณฺย ปัจ. ภาวตัท. แปลง อี เป็น อ พฤทธิ อุ เป็น โอ ลบ อ ที่ ท และ ลบ ณฺ รวมเป็น ทยฺ แปลง ทยฺ เป็น ชฺช. รูปฯ ๓๗๑.

โกสผล : (นปุ.) กระวาน วิ. โกสยุตฺตํ ผล เมตสฺสาติ โกสผลํ.

โกสการก : ป. ตัวไหม

กระบวย, ฝัก, ปลอก : โกสโก [ป.]

กระวาน, ลูกจันทน์ : โกสผลํ [นป.]

กระวานเล็ก : ตกฺโกลํ, โกลกํ, โกสผลํ

ชายคา : นิพฺพ, นิมฺพํ, นิมฺพโกส

เรียกผู้อยู่ไกล : ปกฺโกสติ