วิสฺสร : ค. ร้องด้วยความระทมใจ
สงฺฆุฏฺฐ : กิต. ป่าวร้องแล้ว, ประกาศแล้ว
สงฺโฆเสติ : ก. ป่าวร้อง, ประกาศ
สญฺญต : ค. ซึ่งร้องเรียกกัน, ตั้งชื่อ
สนฺทพฺภ : (วิ.) ร้องดัง, ร้องลั่น, สํปุพฺโพ, ทภิ สทฺเท, อ.
สมฺมุติ : (อิต.) อันรู้ตาม, การรู้ตาม, โวหาร, ถ้อยคำ การตกลงกัน, การแต่งตั้ง, การร้องเรียก, การยอมรับ, สํปุพฺโพ, มนฺโพธเน, ติ, นฺโลโป, อสฺสุตฺตํ. ไทย สมมต สมมติ สมมุติ ออกเสียงว่า สมมต สมมคติ สมมุด สมมุคติ ใช้เป็นกิริยาในอรรถว่าตกลงกันว่า ยินยอมกันว่า แต่งตั้ง ใช้เป็นวิเสสนะว่าที่ยอมรับตกลงกัน ใช้เป็นสันธานว่า ต่างว่า.
สมุทาหรณ : นป. การร้องเรียก, การเปล่ง
สมุทาหรติ : ก. ร้องเรียก, เปล่ง
สราว : ป. การร้อง; เสียง
เสลน : (นปุ.) เสียง, เสียงโห่ร้องของนักรบ (โยธสีหนาท). สีลฺ อุปธารเณ อุจฺเจ วา. ยุ. แปลง อี เป็น เอ. การร้องแสดงความยินดี ก็แปล.
หว : (ปุ.) การเรียก, การร้องเรียก. หู อวฺหาเน, โณ. หฺว อวฺหาเน วา, อ. ส. หว.
เหสา : (อิต.) เหสา (ฮี้) เสียงร้องของม้า วิ. เหสนํ เหสา. เหสฺ อพฺยตฺตสทฺเท, อ, อิตฺถิยํ อา. เห อิติ เสติ ปวตฺตตีติ วา เหสา. เส คติยํ, อ, อิตฺถิยํ อา. ส. เหษา.
อจฺจติ : ก. ร้องเพลง, สรรเสริญบูชา
อนุคายติ : ก. สวดตาม, สาธยาย, ขับร้อง, สรรเสริญ
อนุรว : ป. เสียงกังวาน, เสียงระงม, ร้องคราง
อนุรวติ : ก. ก้องกังวาน, ร้องระงม, ร้องคราง
อนุรวนา : อิต. การร้องระงม, การส่งเสียงกังวาน, การร้องคราง
อพฺยตฺตสทฺท : (วิ.) ร้อง, บันลือ, แผดเสียง.
อภิกูชติ : ก. ร้องก้อง, ขัน, ขันคู, เห่า
อภิกูชน : นป. การร้องก้อง, การขัน, การขันคู, การเห่า
อภิคชฺชติ : ก. ร้องแผดเสียง, ตะโกน, คำราม
อภิคชฺชี : ค. ซึ่งส่งเสียง, ซึ่งร้อง, ซึ่งจู๋จี๋
อภิคีต : กิต. ร้องแล้ว, ขับแล้ว
อภิคุฏฺฐ : กิต. ร้องแล้ว, ป่าวประกาศแล้ว
อภิตฺถนติ, - นยติ, - เนติ : ก. คำรามร้อง, แผดเสียง, กระหึ่ม
อภินิกูชิต : ค. ร้องก้อง, เห่าก้องแล้ว
อภิรวติ : ก. ร้องตะโกน, ส่งเสียงลั่น, ร่ำร้อง
อภิรุต : นป. เสียง, เสียงร้อง
อภิรุท : ค. ร้องระงม, ร้องกึกก้อง
อภิลาป : (ปุ.) การร้องเรียก, คำร้องเรียก, ถ้อยคำ.
อภิสสนา : อิต. เสียงร้อง (ของม้า)
อภิหึสนา : อิต. เสียงร้องของม้า
อวสฺสน : นป. ไม่ใช่เสียงร้อง, (ของแกะ)
อวฺหาณอวฺหาน : (วิ.) เรียก, ร้องเรียก, คร่ำครวญ.ยุปัจ.
อวฺหาต : กิต. เรียกแล้ว, ร้องเรียกแล้ว
อวฺหาน : นป. ชื่อ, การร้องเรียก, การขานชื่อ
อานทติ : ก. ร้อง, แผดเสียง, ร้องแปร๋แปร๋น
อามนฺต : ค. ถูกร้องเรียก, ถูกถามหา, ได้รับเชิญ
อามนฺตน : (นปุ.) การเรียก, การร้องเรียก, การเชิญ, การเชื้อเชิญ, การบอกโดยการทำต่อหน้า, การบอกต่อหน้า.วิ.อภิมุขํกตฺวามนฺตนํอามนฺตนํ.ลบภิมุขเหลืออแล้วทีฆะ.
อามนฺตนก : ค. ผู้ร้องเรียก, ผู้เชื้อเชิญ, ผู้ปรึกษา
อามนฺเตติ : ก. เรียก, ร้องเรียก, เชื้อเชิญ; ปรึกษา
อาราว : ป. เสียงร้อง, เสียงครวญคราง
อาลปติ : ก. เรียกร้อง, ทักทาย, สนทนา
อาลปน : (นปุ.) การร้องเรียก, การบอกเล่า, การกล่าว, การพูด, การสนทนา, คำทัก, คำร้องเรียก, คำกล่าวโดยทำต่อหน้า, การกล่าวโดยทำต่อหน้า, วิ.อภิมุขํกตฺวาลปนํอาลปนํ.ส.อาลปน.
อาลปนตา : อิต. การร้องเรียก, การทักทาย
อาลปนา : อิต. การร้องเรียก, การวิงวอน
อุปกูชติ, อุปกุชฺชติ : ก. ร้อง, ขัน, คู, ส่งเสียง
อุปคายติ : ก. ร้องเพลง
อุปนทติ : ก. ร้อง, บันลือ, แผดเสียง, แซ่ซ้อง, ร้องกึกก้อง
อุปรวติ : ก. ร้อง, ตะโกน