rogue : (ADJ) ; ซึ่งผิดแผกและแยกตัวออกจากกลุ่ม

rogue : (VT) ; โกง ; Related:ฉ้อโกง, หลอกลวง ; Syn:defraud, swindle

rogue : (VT) ; ถางทำลายพืชที่ไม่ดีออกไป

rogue : (N) ; คนไม่ซื่อ ; Related:คนโกง, คนทุจริต ; Syn:slicker, trickter

rogue : (N) ; อันธพาล ; Related:คนเลว, คนเกเร ; Syn:ruffian, scoundrel

rogue : (N) ; ช้างหรือสัตว์อื่นที่ผิดแผกและแยกตัวออกจากกลุ่ม

scamp : (N) ; คนเกเร ; Related:คนพาล, คนเลว, คนชั่ว ; Syn:rogue

หัวไม้ : (ADJ) ; rogue ; Syn:อันธพาล ; Samp:เขาเลี้ยงสมุนบริวารที่เป็นนักเลงหัวไม้เอาไว้คอยข่มขู่ผู้ขัดผลประโยชน์

คนจัญไร : (N) ; horrid person ; Related:horrible person, scoundrel, rogue, bastard, rascal, rotter, swine, villain ; Syn:คนอัปรีย์, คนเลว ; Ant:คนดี ; Samp:ผมเกลียดหน้าไอ้คนจัญไรนี้เต็มทน เกลียดเรื่องเลวๆ ที่มันทำด้วย ; Unit:คน

ทุรชน : (N) ; villain ; Related:scoundrel, bad person, rascal, rogue, scamp ; Syn:ทรชน, คนชั่วร้าย ; Ant:คนดี

นักเลง : (N) ; ruffian ; Related:rowdy, hooligan, hoodlum, rascal, knave, rogue ; Syn:อันธพาล ; Def:ผู้ที่เกะกะระรานชอบหาเรื่องผู้อื่นให้เดือดร้อน ; Samp:ฉันเกลียดพวกนักเลงที่ชอบสุมหัวอยู่ท้ายซอย ; Unit:คน

นักเลงโต : (N) ; ruffian ; Related:tough, rogue, gangster, hoodlum, thug ; Syn:นักเลงใหญ่ ; Def:ผู้เกะกะระราน มีลูกสมุนมาก ; Samp:อำนาจหรืออิทธิพลของนักเลงโตนั้นเป็นศักยภาพเฉพาะตัวของบุคคล ; Unit:คน

เกเร : (ADJ) ; roguish ; Related:knavish, wayward, trouble-making, unruly, delinquent, misbehaved ; Syn:เกกมะเหรก, เกกมะเหรกเกเร, พาลเกเร ; Def:มีนิสัยเป็นพาล ชอบแกล้ง ชอบรังแกและเอาเปรียบ ; Samp:ความท้อแท้และผิดหวังกระทบกระเทือนทางอารมณ์ทำให้เด็กว่านอนสอนง่ายกลายเป็นเด็กเกเรได้

เสเพล : (ADJ) ; roguish ; Related:rascally ; Syn:เหลวไหล ; Ant:เอางานเอาการ ; Def:ชอบประพฤติเหลวไหล, ไม่เอางานเอาการ, ชอบประพฤติในทางเสื่อมเสีย ; Samp:เขากลายเป็นหนุ่มเจ้าสำราญ ใช้ชีวิตเสเพล กินใช้เที่ยวเตร่อย่างฟุ่มเฟือย

เหล่าร้าย : (N) ; gangsters ; Related:hoodlums, rascals, rogues, criminals ; Syn:คนร้าย, ผู้ร้าย ; Samp:เหล่าร้ายที่จับได้ทั้งหมดนี้เป็นชาวอิตาเลียนทั้งหมด

เกเร : (V) ; misbehave ; Related:be disobedient, be roguish, be delinquent ; Syn:เกกมะเหรก, เกกมะเหรกเกเร, เกเรเกตุง ; Def:มีนิสัยเป็นพาล ชอบแกล้ง ชอบรังแกและเอาเปรียบ ; Samp:หัวหน้างานแต่ละคนล้วนมีปัญหาว่าคนงานในฝ่ายของตนเกเร ขาดระเบียบวินัย จึงต้องมาประชุมถกเถียงกันเพื่อหาทางแก้ไข

เกะกะ : (V) ; be pugnacious ; Related:be disobedient, be roguish, be delinquent, misbehave, make trouble ; Syn:เกเร, เกะกะเกเร, เกะกะระราน, เกะกะก้าวร้าว ; Def:ประพฤติเป็นพาลเกเร ; Samp:ใครๆ ก็รู้กันทั้งนั้นว่ามันเลวทรามแค่ไหน อาศัยบารมีพ่อเกะกะชาวบ้านมาไม่รู้กี่คน