vent 1 : (VT) ; แสดงออก ; Related:ปล่อยอารมณ์, ระบายอารมณ์

vent 1 : (N) ; ช่องลม ; Related:ช่องระบายอากาศ, ท่อลม, ท่อแอร์ ; Syn:duct, opening, outlet, ventilator

vent 1 : (N) ; ช่องเปิดหรือรอยแตกของเปลือกโลกเนื่องจากภูเขาไฟระเบิด

vent 1 : (N) ; ช่องขับถ่าย ; Related:ทวาร, รูเปิดสำหรับขับถ่าย

vent 1 : (VT) ; ทำช่องระบายออก ; Related:ระบายออก, ถ่ายออก, ขับออก ; Syn:discharge, emit, empty, release ; Ant:fill

vent 1 : (N) ; วิธีระบายอารมณ์ ; Related:การระบายอารมณ์

vent 2 : (N) ; การออกเสียง ; Related:การเปล่งเสียง ; Syn:utter

ท่อระบายอากาศ : (N) ; air-vent-pipe ; Def:ทางไหลของอากาศที่ทำให้เกิดอากาศเสียถ่ายเทออกไปข้างนอก ; Samp:การติดตั้งท่อระบายอากาศมีความจำเป็นอย่างยิ่ง เพราะจะช่วยให้สิ่งปฏิกูลไหลผ่านออกไป ; Unit:ท่อน, ท่อ

ชกหัว : (V) ; hit oneself with anger ; Related:vent, repress ; Syn:ตีอกชกหัว ; Def:เขกหรือโขกศีรษะด้วยกำปั้นเพราะเจ็บใจตัวเอง ; Samp:วันๆ เขาไม่คิดจะทำอะไรนอกจากตีอกชกหัวอย่างนี้

ปล่องไฟ : (N) ; chimney ; Related:smoke stack, smoke vent ; Def:ช่องสำหรับให้ควันลอยขึ้น ; Samp:โรงงานไม่น้อยทำปล่องไฟให้สูงๆ บางแห่งสูงถึง 200 เมตรเพื่อไม่ให้อากาศเสียทำอันตรายต่ออากาศ ; Unit:ปล่อง

ระบาย : (V) ; express ; Related:give vent to ; Def:เปิดเผยถึงความรู้สึกในใจ ; Samp:เกรียงไกรระบายถึงความเจ็บปวดที่ถูกพ่อค้าเพชรภูธรหักหลัง

เกียดกัน : (V) ; prevent ; Related:divert, sidetrack, turn away, obstruct, bar ; Syn:กัน, กั้น, กีดกั้น, กีดกัน ; Def:กันไม่ให้ทำโดยสะดวก ; Samp:ทหารสหรัฐจะคงอำนาจอยู่ในตะวันออกกลางเป็นระยะยาวเพื่อเกียดกันอำนาจอิทธิพลโซเวียต

คอนแวนต์ : (N) ; convent ; Def:สถานที่พำนักของนางชีในศาสนาคริสต์นิกายโรมันทาคอริก และเรียกโรงเรียนที่ชีในสำนักนั้นๆ ตั้งขึ้นและเป็นผู้ดำเนินการสอนว่า โรงเรียนคอนแวนต์ ; Samp:เธอเรียนที่โรงเรียนคอนแวนต์ตั้งแต่ชั้นอนุบาล

คิดค้น : (V) ; invent ; Related:create, make, evolve ; Syn:สร้างสรรค์ ; Ant:ทำลาย ; Def:สร้างสรรค์สิ่งใหม่ ; Samp:มนุษย์คิดค้นสิ่งประดิษฐ์ต่างๆ ทั้งที่เป็นการเสริมสร้างและทำลายมนุษย์ด้วยกันเอง

กรด ๓ : [กฺรด] น. ชื่อไม้เถาชนิด Combretum tetralophum C.B. Clarke ในวงศ์ Combretaceae มักขึ้นในที่น้ำท่วม เช่น ตามฝั่งน้ำลําคลอง ใบโดยมากออกรอบข้อ ๒ หรือ ๓ ใบ ใบอ่อนสีม่วงดํา เมื่อแก่เปลี่ยน เป็นสีเขียว ผลมีสันแข็งเป็น ๔ ครีบ, เถาวัลย์กรด ก็เรียก; อีกชนิดหนึ่ง คือ C. trifoliatum Vent. มีลักษณะคล้ายกันมาก แต่ผลมี ๕ ครีบ เช่น กรดกระถินอินจันพรรณไม้. (นิ. อิเหนา), สีเอยเจ้าสีสด เจ้าปลูก ต้นกรดไว้ริมท่า. (กล่อมเด็ก).

กรวย ๒ : น. (๑) ชื่อไม้ต้นชนิด Horsfieldia irya (Gaertn.) Warb. ในวงศ์ Myristicaceae ขึ้นตามฝั่งน้าลําคลอง ใบเป็นมันคล้ายใบจําปี แต่เรียวและนิ่มกว่า ดอกสีเหลือง ผลกลมเป็นพวงคล้ายมะไฟ, กรวยบ้าน ก็เรียก. (๒) ชื่อไม้พุ่มชนิด Casearia grewiifolia Vent. ในวงศ์ Flacourtiaceae ใบคล้ายชนิดแรกแต่ปลายป้อม มีขนมาก ขอบใบมีจักเล็ก ๆ เชื่อกันว่าเป็นยาสูบแก้ริดสีดวงจมูก, กรวยป่า ก็เรียก.

กระสา ๓ : น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Broussonetia papyrifera Vent. ในวงศ์ Moraceae ชอบขึ้นในที่ชื้นแฉะ ตามริมแม่น้ำลําคลอง ใบใหญ่เท่าฝ่ามือหรือกว่านั้นบ้าง รูปไข่ปลายแหลม ขอบใบ เป็นจัก ๆ หรือเว้าเป็น ๓ แฉก มีขนทั้ง ๒ ด้าน เปลือกใช้ ทํากระดาษได้ เรียก กระดาษสา, พายัพเรียก สา.

เกาลัด : น. ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Sterculia monosperma Vent. ในวงศ์ Sterculiaceae ขอบใบเรียบ ดอกเล็ก สีชมพูอมเขียว เปลือกผลหนา ไม่มีหนาม เมื่อแก่จะปริแยกออกจากกัน เมล็ดเกลี้ยง สีน้ำตาลแกมแดง เปลือกไม่แข็ง เนื้อในสีขาว กินได้.

ขานาง : น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Homalium tomentosum (Vent.) Benth. ในวงศ์ Flacourtiaceae ดอกเล็ก สีเหลืองอ่อน กลิ่นเหม็น.

บอน : น. ชื่อไม้ล้มลุกหลายชนิดในวงศ์ Araceae คือ ชนิด Colocasia esculenta (L.)Schott var. antiquorum (Schott) Hubb. et Rehder ขึ้นตามชายนํ้าหรือที่ลุ่มนํ้าขัง ยางคัน ก้านใบทําให้สุกแล้วกินได้ และอีกหลายชนิดในสกุล Caladium ใบมีสีและลายต่าง ๆ ปลูก เป็นไม้ประดับ เช่น บอนสี [C. bicolor (Ait.) Vent.] บอนเสวก (C. argyrites Lem.). ว. อาการที่ปากหรือมืออยู่ไม่สุข เรียกว่า ปากบอน หรือ มือบอน เช่น ซนมือบุกซุกมือบอน ซนปากบุก ซุกปากบอน.

ปอ ๒ : น. ชื่อไม้ล้มลุกหลายชนิดหลายสกุลและหลายวงศ์ที่เปลือกใช้ทําปอ เช่น ปอกระเจา (Corchorus capsularis L. และ C. olitorius L.) ในวงศ์ Tiliaceae, ปอกระสา [Broussonetia papyrifera (L.) Vent.] ในวงศ์ Moraceae, ปอแก้ว (Hibiscus cannabinus L.) ในวงศ์ Malvaceae, ปอสําโรง (Sterculia foetida L.) ในวงศ์ Sterculiaceae.

คอนแวนต์ : น. สํานักชีในคริสต์ศาสนา, เรียกโรงเรียนซึ่งชีในสํานักนั้น ๆ ตั้งขึ้น และเป็นผู้ดําเนินการสอนว่า โรงเรียนคอนแวนต์. (ฝ. convent).