กร่อม : (ADV) ; slowly ; Related:unhurriedly, leisurely ; Syn:ช้า, ช้าๆ, กร่อม ; Def:ช้าๆ เงื่องๆ แต่ทำเรื่อยไป (มักใช้แก่การเดิน พายเรือ หรือลุยน้ำ) ; Samp:เขาลุยน้ำกร่อมไม่รีบร้อน

ตะกร่อม : (N) ; tool to catch a sea crab ; Related:trap for marine crabs ; Syn:ตะกร่อม, กร่อม, กะกร่อม ; Def:เครื่องมือจับปูทะเล ; Samp:เขาเอาตะกร่อมออกไปจับปูในทะเล ; Unit:อัน

กรอม : (V) ; cover ; Related:reach down beyond, overlay ; Syn:ปก, คลุม ; Ant:หด, สั้น ; Def:ปกคลุมยาวลงมาเกินควร ; Samp:กระโปรงของเธอยาวกรอมข้อเท้า

กรูม : (V) ; cover ; Related:envelop, enwrap ; Syn:กรอม, คลุม ; Samp:หลังคากรูมบ้านไว้ทั้งหมด

ตรมใจ : (V) ; grieve ; Related:mourn, pine away, regret, be sad, be sorrowful, be disconsolate ; Syn:ตรอมใจ, กรอมใจ ; Def:ระทมใจอยู่ภายในเรื่อยไป ; Samp:นางตรมใจอยู่ด้วยความห่วงใยสามี จนกินไม่ได้นอนไม่หลับ

ส่าหรี : (N) ; sari ; Related:saree ; Syn:ผ้าส่าหรี ; Def:เครื่องแต่งกายสตรีอินเดียแบบหนึ่ง ใช้เป็นทั้งผ้านุ่งและผ้าห่ม ส่วนที่นุ่ง ยาวกรอมส้น พันรอบตัวและจีบข้างหน้าเหน็บไว้ที่เอว ส่วนผ้าห่มใช้ชายผ้าที่เหลือพาดอกและสะพายบ่า ชายที่ห้อยดึงมาคลุมหัวก็ได้ ; Samp:ผู้หญิงแขกนิยมสวมส่าหรีที่มีสีและลวดลายสวยงามแตกต่างกันไป ; Unit:ผืน, ชิ้น

ข้อเท้า : (N) ; ankle ; Def:กระดูกข้อต่อระหว่างเท้ากับขา ; Samp:กระโปรงของเธอกรอมข้อเท้า

ชายกระโปรง : (N) ; hem of a skirt ; Related:edge of a skirt ; Samp:ชายกระโปรงของเธอยาวกรอมเท้า

ส้นเท้า : (N) ; heel ; Syn:ส้น, ส้นตีน ; Def:ส่วนท้ายของเท้า ; Samp:ลูกสาวบ้านนั้นใส่กางเกงขาบานกรอมส้นเท้าดูน่าเกลียด ; Unit:ข้าง

กร่อม, กร่อม ๆ : (โบ) ว. ช้า ๆ เงื่อง ๆ แต่ทําเรื่อยไป (มักใช้แก่การเดิน พายเรือ หรือลุยน้ำ) เช่น เดินกร่อม ๆ กรําฝนฟ้า พายเรือกร่อม ๆ. (อักษรประโยค).

กะกร่อม : (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. เครื่องมือจับปูทะเล เป็นของชาวประมงตั้งแต่ จังหวัดชุมพรถึงสุราษฎร์ธานี, บางทีเรียกว่า กร่อม หรือ ตะกร่อม, ใช้ไม้ไผ่อันเดียวผ่าตอนปลายออกเป็น ๔ ซี่ และซี่เหล่านั้นเหลา ให้อ่อน จะเป็นรูปกลมหรือแบนก็ได้ เอาวงแหวนทําด้วยไม้ไผ่ หรือหวายหรือลวดใส่ในหว่างซี่เหล่านั้นเพื่อบังคับให้ถ่างออก.

ตะกร่อม : [-กฺร่อม] น. เครื่องมือจับปูทะเล. (ดู กะกร่อม).

กรอม ๑ : [กฺรอม] ว. ปกหรือคลุมยาวลงมาเกินควร เช่น นุ่งผ้าซิ่นกรอมส้น.

กรอม ๒ : [กฺรอม] ว. ระทม, เจ็บช้ำอยู่ภายในเรื่อยไป, เช่น กรอมใจ.

กรมกรอม : ก. ระทมใจจนเหี่ยวแห้ง, ตรมตรอม ก็ว่า.

กรูม : [กฺรูม] ว. กรอม, คลุม, เช่น ห่มเพลาะกรูมกรอกรุยฉุยเฉิดฉัน. (มณีพิชัย).

ตรมตรอม : [-ตฺรอม] ก. ระทมใจจนเหี่ยวแห้ง, กรมกรอม ก็ว่า.

ตรอมใจ, ตรอมตรม : [ตฺรอม-, -ตฺรม] ก. ระทมใจจนเหี่ยวแห้ง, กรอมใจ หรือ กรอมกรม ก็ว่า.