fact : (N) ; ความจริง ; Related:ข้อเท็จจริง, ความเป็นจริง

gospel truth : (N) ; ความจริง ; Related:ความแน่แท้ ; Syn:gospel

lowdown : (SL) ; ความจริง ; Related:ข้อเท็จจริง

sooth : (N) ; ความจริง

truth : (N) ; ความจริง

obiter dictum : (N) ; คำพูดแสดงความคิดเห็น ความจริง หลักการหรืออื่นๆ

persuade of : (PHRV) ; ทำให้ (ความจริง) กระจ่าง ; Related:ทำให้เข้า

ความจริง : (N) ; truth ; Related:fact, actuality ; Syn:ความเป็นจริง ; Ant:ความเท็จ ; Samp:หากเขายังไม่ยอมรับความจริง เขาก็จะไม่มีวันเป็นสุข

ความเป็นจริง : (N) ; fact ; Related:reality, truth ; Syn:ความจริง ; Ant:ความเท็จ ; Samp:นักแสดงถ่ายทอดความเป็นจริงในเรื่องนี้ได้ทั้งหมดอย่างสมจริง

ความสัตย์จริง : (N) ; truth ; Related:trustworthiness, fact ; Syn:ความจริง ; Samp:เราสรรเสริญโสกราตีสที่ยอมตายเพื่อความสัตย์จริง เราประณามเทวทัตและจูดาสว่างเป็นมนุษย์ไร้สัจจะและเป็นผู้ทรยศ

ความสัตย์ : (N) ; truth ; Related:trustworthiness, fact ; Syn:ความจริง ; Def:คุณลักษณะที่ประกอบด้วยความจริง ความแน่แท้

สัจธรรม : (N) ; the truth ; Syn:ความจริง

จริง : (ADV) ; really ; Related:truly, indeed ; Syn:แน่แท้, แน่นอน, แท้จริง, จริงๆ ; Ant:เท็จ, โกหก, หลอกลวง ; Def:เป็นอย่างนั้นแน่แท้ ไม่กลับเป็นอย่างอื่น เช่น ข้อนี้เป็นความจริง ; Samp:ภาพยนตร์เรื่องนี้วิเศษจริง แต่มันทำให้ชาวบ้านเข้าใจผิดคิดว่าคอมพิวเตอร์ทำได้ทุกสิ่งทุกอย่าง

ความ : (N) ; content ; Related:information ; Syn:เนื้อความ, เรื่อง ; Samp:ผมให้แปลเอาความเท่านั้น ไม่ต้องใส่รายละเอียดมาก

ความ : [คฺวาม] น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คํานําหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น ความตาย ความดี ความชั่ว.

ฤต : [รึด] น. กฎ, วินัย, (เช่นในพระศาสนา); ธรรมเนียม, ความจริง, ความ ชอบธรรม. (ส.).

สัตย, สัตย์ : [สัดตะยะ, สัด] น. ความจริง เช่น รักษาสัตย์, คำมั่นสัญญา, เช่น เสียชีพอย่าเสียสัตย์ ลูกเสือให้สัตย์ปฏิญาณ. ว. จริง เช่น วาจาสัตย์, มักใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น สัตย์ซื่อ ซื่อสัตย์ สัตย์จริง. (ส.; ป. สจฺจ).

ธรรม ๑, ธรรม, ธรรมะ : [ทํา, ทํามะ] น. คุณความดี เช่น เป็นคนมีธรรมะ เป็นคนมีศีลมีธรรม; คําสั่งสอนในศาสนา เช่น แสดงธรรม ฟังธรรม ธรรมะของพระพุทธเจ้า; หลักประพฤติปฏิบัติในศาสนา เช่น ปฏิบัติธรรม ประพฤติธรรม; ความจริง เช่น ได้ดวงตาเห็นธรรม; ความยุติธรรม, ความถูกต้อง, เช่น ความเป็นธรรมในสังคม; กฎ, กฎเกณฑ์, เช่น ธรรมะแห่งหมู่คณะ; กฎหมาย เช่น ธรรมะระหว่างประเทศ; สิ่งทั้งหลาย, สิ่งของ, เช่น เครื่องไทยธรรม. (ส. ธรฺม; ป. ธมฺม).

บรมัตถ์ : [บอระมัด] น. ปรมัตถ์, ประโยชน์อย่างยิ่ง, เนื้อความอย่างสูง, ความจริง ที่สุด; ชื่อพระอภิธรรมปิฎก เรียกว่า บรมัตถ์, และยังใช้นําหน้าศัพท์ เช่น บรมัตถบารมี บรมัตถประโยชน์. (ป. ปรมตฺถ).

สัตย์ : ความจริง, ความซื่อตรง, ความจริงใจ

ธรรม : สภาพที่ทรงไว้, ธรรมดา, ธรรมชาติ, สภาวธรรม, สัจจธรรม, ความจริง; เหตุ, ต้นเหตุ; สิ่ง, ปรากฏการณ์, ธรรมารมณ์, สิ่งที่ใจคิด; คุณธรรม, ความดี, ความถูกต้อง, ความประพฤติชอบ; หลักการ, แบบแผน, ธรรมเนียม, หน้าที่; ความชอบ, ความยุติธรรม; พระธรรม, คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ซึ่งแสดงธรรมให้เปิดเผยปรากฏขึ้น

ฆราวาสธรรม : หลักธรรมสำหรับการครองเรือน, ธรรมของผู้ครองเรือน มี ๔ อย่างคือ ๑.สัจจะ ความจริง เช่น ซื่อสัตย์ต่อกัน ๒.ทมะ ความฝึกฝน ปรับปรุงตน เช่น รู้จักข่มใจ ควบคุมอารมณ์ บังคับตนเองปรับตัวเข้ากับการงานและสิ่งแวดล้อมให้ได้ดี ๓.ขันติ ความอดทน ๔.จาคะ ความเสียสละ เผื่อแผ่ แบ่งปัน มีน้ำใจ

ธรรมาธิปไตย : ถือธรรมเป็นใหญ่, ถือหลักการ ความจริง ความถูกต้อง ความดีงานและเหตุผลเป็นใหญ่ ทำการด้วยปัญญา โดยเคารพหลักการ กฎ ระเบียบ กติกา มุ่งเพื่อความดีงาม ความจริง ความชอบธรรมเป็นประมาณ ดู อธิปไตย

สัจจะ : ๑.ความจริง มี ๒ คือ ๑.สมมติสัจจะ จริงโดยสมมติ เช่น คน พ่อค้า ปลา แมว โต๊ะ เก้าอี้ ๒.ปรมัตถสัจจะ จริงโดยปรมัตถ์ เช่น รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ๒.ความจริง คือ จริงใจ ได้แก่ ซื่อสัตย์ จริงวาจา ได้แก่พูดจริง และ จริงการ ได้แก่ทำจริง (ข้อ ๑ ในฆราวาสธรรม ๔, ข้อ ๒ ในอธิษฐานธรรม ๔, ข้อ ๔ ในเบญจธรรม, ข้อ ๗ ในบารมี ๑๐)

ตถภาว : (ปุ.) ความที่แห่งสัจจธรรมนั้นเป็น ธรรมแท้, ความเป็นแห่งธรรมแท้, ความจริง, ความแท้.

สจฺจ : ๑. นป. ความจริง; ๒. ค. จริง

ตตฺว : นป. ความจริง, ความแท้

ตถน : (นปุ.) ความจริง, ความแท้, คำจริง, คำแท้, ฯลฯ.

อปณฺณกตา : อิต. ความจริง, ความแน่นอน, ความชอบธรรม

จริง : ภูตํ

ความกระหาย : ปิปาสา, ตสฺสนํ

ความกว้างขวาง : อายติ [อิ.]

ความกำเริบ : กุปฺปนํ [นป.]

ความกำหนัด : กามราโค [ป.]