จอแจ : ว. มีผู้คนคับคั่งและมีเสียงเซ็งแซ่ เช่น ผู้คนจอแจ ตลาดจอแจ; จวนแจ เช่น เวลาจอแจเต็มที.
ซุมแซว : (โบ) ว. เซ็งแซ่, จอแจ.
ซอแซ : (โบ; กลอน) ว. เสียงจอแจ, ซ้อแซ้.
ซ้อแซ้ : (กลอน) ว. ซอแซ, เสียงจอแจ, เช่น ผินหน้าปรับทุกข์กันซ้อแซ้. (สังข์ทอง).
ซะซอเซีย : (กลอน) ว. เสียงนกร้องจอแจ.