ฉฑฺเฑติ : ก. ทิ้ง,ขว้าง, ซัดไป, สละ
เขป เขปน : (นปุ.) การทิ้ง, การขว้าง. การขว้างไป, การโยนไป, ฯลฯ. ขิปฺ ฉฑฺฑนาทีสุ, อ, ยุ.
ฉฑฺฑาเปติ : ก. ให้ทิ้ง, ให้ขว้าง, ให้ซัดไป
ฉฑฺฑียติ : ก. อันเขาทิ้งไป, อันเขาขว้าง
นิพฺพชฺเชติ : ก. ขว้างทิ้ง, ละ, หลีกเลี่ยง
อปกโรติ : ก. ทำร้าย, ทำผิด, ละเมิด, ขว้างทิ้ง
อปตฺถ : ค. ขว้าง, ปาทิ้งแล้ว, ไม่มีประโยชน์
อวกฺขิตฺต, (โอกฺขิตฺต) : กิต. ถูกขว้างลงแล้ว, ถูกขว้างทิ้งแล้ว
อุกฺขิปติ : ก. ยกขึ้น, เพิกขึ้น, ขว้างทิ้ง, ยกวัตร, ยักคิ้ว
อุกฺขิปน : นป. การยกขึ้น, การเพิกขึ้น, การขว้างทิ้ง, การยกภิกษุผู้มีอธิกรณ์ออกจากหมู่
นิ : (อัพ. อุปสรรค) เข้า,ลง,ออก,ไม่เหลือ,ไม่มี,ทิ้ง,วาง,บน,ยิ่ง,พ้น,ประชุม,รวม,กอง,อยู่,อ้าง,เปรียบ,ใส,ต่ำ,ต่ำช้า,เลว,ติเตียน,ฉลาด,หลักแหลม.ส.นิรฺ.
นิจฺฉุธติ : ก. โยนออกไป, ทิ้ง, สละเลิก
ปุฑติ : ก. สละ, ทิ้ง
สมูหนติ : ก. ถอน, เลิก, ทิ้ง
หีน : (วิ.) สละ, ละ, ทิ้ง, วาง, ปล่อย, เลิกถอน. หา จาเค, อิโน, ทีโฆ.
อโปหติ : ก. สละ, ทิ้ง, ขจัด, บำบัด
อภิปาเตติ : ก. ให้ตกไป, ขว้าง, ปา
จร : (วิ.) บรรลุ, ไป, เที่ยวไป, เคลื่อนที่ไป, เคลื่อนที่ได้. จรฺ คติยํ, อ. สั่งสม, สะสม, รวบรวม. จรฺ สญฺจเย, อ. ประพฤติ จรฺ จรเณ, อ. สละ, ละ, ทิ้ง. จรฺ จชเน, อ. กิน, บริโภค. จรฺ ภกฺขเณ, อ. ยกขึ้น, สั่น, ส่าย, กลับกลอก, คลอนแคลน. จรฺ อุกฺขิปเน, อ.
อีริต : (วิ.) ขว้าง. ซัด, โยน, พรุ่ง, ยิง, ไหว, เคลื่อนไหว, สั่น. อีรฺ คติกมฺปนเขเปสุ อิโต, โต วา.
อุสฺสตฺต : (วิ.) สละ, ละ, ทิ้ง. อุปุพฺโพ, สชฺ วิสฺสคฺเค, โต.
ติริย : (อัพ. นิบาต) ภายนอก, ขวาง, ปิด, โดยขว้าง, โดยกว้าง, โดยเบื้องขวาง, ใน เบื้องขวาง. รูปฯนามกัณฑ์ว่าเป็น สัตตมิยัตถนิบาต.
กจวร : (ปุ.) หยากเยื่อ (เศษของที่ทิ้งแล้ว), มูล ฝอย, ขยะมูลฝอย. วิ. นานาวิเธ สํกาเร ราสีกรณวเสน กจตีติ กโจ. กจฺ พนฺธเน, อ. กโจ เอตฺถ อิจฺฉิตพฺโพติ กจวโร. วรฺ อิจฺฉายํ, อ. วิ. ใช้ อิสฺ ธาตุแทน.
กจวรฉฑฺฑนปจฺฉิ กจวรปจฺฉิ : (อิต.) ตะกร้า สำหรับทิ้งขยะ, ตะกร้าขยะ.
กจวรฉฑฺฑิกา : อิต. หญิงผู้กวาดขยะ, หญิงผู้ทิ้งหยากเยื่อ
กณฺหวตฺตนี : ป. ไฟ, ไฟที่ทิ้งถ่านดำไว้
กาทมฺพ : (ปุ.) นกกาน้ำ ตัวดำคล้ายนกกาแต่ คอยาวกว่า หากินในน้ำ, นกทิ้งทูดเท้งทูด ก็เรียก เป็นจำพวกนกทืดทือ, นกเค้าโมง เป็นนกหากินกลางคืน, นกกะลิง ปากดำตัว เขียว คล้ายนกแก้ว. กทมฺพโยคา กาทมฺโพ.
กาลหส กาฬหส : (ปุ.) หงส์ดำ, นกทิ้งทูด, นกเค้าโมง, นกกลิง, นกกาน้ำ.
กุจฺฉา : (อิต.) การคว่ำลง, การขว้างลง, การรวมลง. กุจฺฉฺ อวกฺเขเป, อ.
ขิตฺต : กิต. ขว้างแล้ว, ซัดแล้ว, พุ่งแล้ว
ขิปติ : ก. ซัดไป, ขว้างไป, จาม
ขิปน : นป. การซัดไป, การขว้างปา
ขิปีต : ๑. นป. การจาม, การแสดงการดูถูกโดยวิธีย่นจมูก;
๒. กิต. ขว้างไปแล้ว
ขีร : (นปุ.) น้ำนม, นม (น้ำที่รีดมาจากเต้านม), นมสด, กษีร, เกษียร. วิ. ขียติ ทุหเณนาติ ขรํ. ขี ขเย, อีโร, โร วา. นมที่รีดออกมา ใหม่ๆ เรียก ขีระ ขีระนั้นทิ้งไว้จนเปรี้ยว เรียก ทธิ ทธินั้นเจียวขึ้นเรียก ตักกะ ตักกะนั้นเจียวขึ้นเรียก นวนีตะ นวนีตะนั้น เจียวขึ้นเรียก สัปปิ. ส. กฺษีร.
โคณุส : (ปุ.) งูเห่า, งูขว้างค้อน.
โคนส : (ปุ.) งูขว้างค้อน, งูเห่า. วิ. ควสฺเสว นาสา อสฺเสติ โคนโส. สญฺญายํ นาสา- สทฺทสฺส นโส กโต.
จชติ : ก. สละ, บริจาค, มอบให้, ทอดทิ้ง, เลิก
จตฺตตฺต : นป. ความเป็นสิ่งที่ถูกสละ, ความเป็นสิ่งที่ถูกทอดทิ้ง, การบริจาค
ฉฎฺฏก : (ปุ.) คนผู้ทิ้ง. ฉฏฺฏฺ ฉฏฺฏฺเน, ณฺวุ.
ฉฑฺฑก : ค. ผู้ทิ้ง, ผู้เคลื่อนย้าย
ฉฑฺฑก ฉฑฺฑนก : (ปุ.) คนผู้ทิ้ง. ฉฑฺฑฺ ฉฑฺฑเน, ณฺวุ, ยุ. ศัพท์หลัง ก สกัด.
ฉฑฺฑน : นป. การทิ้ง, ผู้ซัดไป
ฉฑฺฑนีย : ค. อันควรทิ้ง, อันควรซัดไป
ฉฑฺฑิต : ค. อันเขาทิ้งแล้ว, อันเขาสละแล้ว
ฉฑฺฑิย : ค. อันควรทิ้ง, อันควรสละ
ฉุฑฺฑ : ค. อันเขาทิ้ง, อันซัดไปแล้ว, เลว, ต่ำต้อย
ฉุทฺธ : ค. อันเขาซัดไปแล้ว, อันเขาทิ้งไปแล้ว
เฉชฺช : ๑. นป. การทำโทษด้วยการตัดอวัยวะ;
๒. ค. ควรถูกตัดทิ้ง
ชหติ, ชหาติ : ก. ละ, เลิก, ทอดทิ้ง, ผละหนี
ชหิติกา : อิต. หญิงผู้ซึ่งถูกทอดทิ้ง
ติลิจฺฉ : (ปุ.) งูขว้างค้อน วิ. ติล มิจฺฉตีติ ติลิจฺโฉ. ติลปุพฺโพ, อิสุ อิจฺฉายํ, อ. แปลง ส เป็น จฺฉ. อถวา, ติริยํ อญฺฉตีติ ติลิจฺโฉ. ติริยปุพฺโพ, อฉิ อายาเม, อ. ลบ ย ที่บท หน้าแปลง ริ เป็น ลิ แปลง ฉ ที่สุดธาตุ เป็น จฺฉ. งูเห่า ก็แปล.