feud : (VI) ; อาฆาต ; Related:พยาบาท, บาดหมาง, แตกร้าว

discordance : (N) ; ความบาดหมาง ; Related:ความไม่ลงรอยกัน, การทะเลาะวิวาท ; Syn:disagreement, dispute

estrange : (VT) ; ทำให้บาดหมาง ; Related:ทำให้ระหองระแหง, ทำให้ห่างเหิน, ออกห่าง, ทำให้หมางใจ ; Syn:alienate, disaffect

alienation : (N) ; การทำให้เหินห่าง ; Related:การทำให้บาดหมาง ; Syn:enstrangement, disaffection

feud : (N) ; ความอาฆาต ; Related:ความพยาบาท, ความบาดหมาง, ความแตกร้าว ; Syn:conflict, discord, disunion ; Ant:accord, agreement

offense : (N) ; ความโกรธเคือง ; Related:ความบาดหมาง, ความขุ่นเคือง ; Syn:resentment, wrath ; Ant:pleasure

vendetta : (N) ; ความพยาบาท ; Related:ความอาฆาต, ความบาดหมาง, การทะเลาะเบาะแว้ง, การโต้เถียง ; Syn:feud, rivalry, contention

บาดหมาง : (V) ; have dissension ; Related:have a rift, be on bad terms, disagree, become estranged ; Syn:ขัดแย้ง, ผิดใจ ; Def:โกรธเคืองกันเพราะเห็นไม่ตรงกัน, หมองใจกัน ; Samp:ความสัมพันธ์ระหว่างไทยลาวนั้นเริ่มบาดหมางกันในสมัยเจ้าสิริบุญสาร

ระหองระแหง : (V) ; quarrel ; Related:wrangle ; Syn:บาดหมาง ; Def:บาดหมางกันเพราะเรื่องเล็กๆ น้อยๆ, ไม่ปรองดองกัน

ระหองระแหง : (ADJ) ; quarrelsome ; Syn:บาดหมาง ; Def:ผิดใจกันเพราะเรื่องเล็กๆ น้อยๆ, ไม่ใคร่ถูกกัน

แตกร้าว : (V) ; split up ; Related:be cracked, become divided, be disunited, break up ; Syn:บาดหมาง, ผิดใจ, ร้าวฉาน ; Def:บาดหมางหรือผิดใจกันจนติดต่อคบหากันอย่างเดิมไม่ได้ ; Samp:เมื่อสถานการณ์ระส่ำระสาย ความคิดผู้คนก็แตกร้าวตามไปด้วย

ความบาดหมาง : (N) ; conflict ; Related:dissension, disagreement, offense, controversy, quarrel ; Syn:ความโกรธเคือง, ความหมองใจ, การผิดใจ ; Samp:ความบาดหมางระหว่างเพื่อนครั้งนี้เกิดขึ้นจากการไม่เข้าใจกัน

แตกคอ : (V) ; splinter ; Related:disagree, split, break up, be at loggerheads with, be on bad terms, have disagreement, dissent ; Syn:หมางใจกัน, แตกสามัคคี, บาดหมาง ; Ant:สามัคคี ; Def:หมางใจกันเพราะภายหลังเกิดมีความเห็นหรือรสนิยมไม่ตรงกัน ; Samp:นายกรัฐมนตรีกับสภารสช.แตกคอกันอย่างรุนแรง

ไม่ลงรอยกัน : (V) ; conflict ; Related:quarrel, disagree, dispute, wrangle, be quarrelsome ; Syn:ขัดแย้ง, ระหองระแหง, ทะเลาะกัน, บาดหมาง ; Samp:เขาทั้งสองไม่ลงรอยกันมานานเป็นปีแล้ว

บาดหมาง : ก. โกรธเคืองกัน, หมองใจกัน, ผิดใจกัน.

หมาง : ก. (โบ) กระดาก เช่น หมางกัน คือ กระดากกัน หมางหน้า คือ กระดาก หน้า, อาการที่ห่างเหินกันเพราะขุ่นเคืองใจหรือผิดใจกันเป็นต้น เช่น คนคู่นี้แต่ก่อนก็ดูสนิทสนมกันดี แต่เดี๋ยวนี้ดูเขาหมางกันไป, หมาง ๆ ก็ว่า, มักใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น บาดหมาง หมองหมาง หมางใจ.

คู่อาฆาต : น. ผู้ที่มีเรื่องบาดหมางกันรุนแรงและผูกพยาบาทต่อกัน.

ตอกลิ่ม : ก. ทำให้แยกโดยใช้ลิ่ม, โดยปริยายหมายความว่า ทำให้บุคคล ๒ ฝ่าย แตกแยกกันหรือบาดหมางกันยิ่งขึ้น เช่น ตอกลิ่มให้ทั้ง ๒ ฝ่ายทะเลาะกัน.

ระหองระแหง : ก. บาดหมางกันเพราะเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ, ไม่ปรองดองกัน, เช่น ผัวเมีย ระหองระแหงกันอยู่เสมอ. ว. ผิดใจกันเพราะเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ, ไม่ ใคร่ถูกกัน, เช่น เขามีเรื่องระหองระแหงกันอยู่เรื่อย.

เลิกแล้วต่อกัน : ก. ยุติการทะเลาะวิวาทบาดหมางกัน.

ตชฺชนียกมฺม : (นปุ.) กรรมอันสงฆ์พึงทำแก่ ภิกษุผู้อันสงฆ์จะต้องคุกคาม, ตัชนียกรรม เป็นชื่อการลงโทษอย่างหนึ่งตามพระวินัย ซึ่งสงฆ์ทำแก่ภิกษุผู้มีความผิด ๓ ประการ คือ เป็นผู้ประพฤติไม่เหมาะสม คือ ๑ . ๑ มักทำการบาดหมาง ทะเลาะ – วิวาท ฯลฯ ๑ . ๒ เป็นพาลมีอาบัติมาก มีมรรยาท ไม่สมควร ๑ . ๓ คลุกคลีกับคฤหัสถ์อันไม่ สมควร เป็นผู้มีศีลวิบัติ อาจารวิบัติ และ ทิฏฐิวิบัติ และ ๓. กล่าวติเตียน พระพุทธ พระธรรม หรือพระสงฆ์ แม้อย่างใดอย่างหนึ่ง ก็ ลงตัชนิยกรรมได้ สงฆ์ทำด้วยวิธีญัติติจตุตถกรรมวาจา ไตร. ๖/๓