fight for one's life : (IDM) ; ป่วยหนัก

go into : (PHRV) ; มีอาการหนัก (เจ็บป่วย) ; Related:ป่วยหนัก

fall sick : (PHRV) ; ป่วย ; Related:ล้มป่วย ; Syn:fall ill, go sick, report sick, take ill, take sick

sick : (ADJ) ; ป่วย ; Related:คลื่นไส้, เจ็บป่วย, ไม่สบาย, เป็นโรค ; Syn:ailing, ill, unwell ; Ant:healthy, well

ail : (VI) ; ป่วย ; Related:ไม่สบาย, ปวด

cast up : (PHRV) ; ป่วย ; Related:อาเจียน ; Syn:bring up

down with a disease : (IDM) ; ป่วย ; Related:ไม่สบาย

ป่วยหนัก : (V) ; be severely ill ; Related:be seriously sick ; Def:ไม่สบายมาก ; Samp:การทำงานหนักหามรุ่งหามค่ำ แทบไม่มีเวลาพักผ่อน ทำให้เขาป่วยหนัก

ป่วย : (V) ; sick ; Related:ill, get ill, feel sick, have a fever, feel unwell ; Syn:เจ็บป่วย, ป่วยไข้, เจ็บไข้, เจ็บ ; Ant:สบาย ; Def:รู้สึกไม่สบายเพราะโรค หรือเหตุอื่นที่ทำให้รู้สึกเช่นนั้น ; Samp:หมอที่นี่ไม่ค่อยยอมอธิบายว่าคนไข้ป่วยเป็นอะไร

หนัก : (V) ; weigh ; Syn:มีน้ำหนัก ; Ant:เบา ; Def:สมบัติของสิ่งที่ต้องใช้แรงมากเข้าต้าน ซึ่งอาจวัดได้ด้วยการชั่ง ; Samp:ยอดปรางค์ของวัดแห่งนี้เป็นรูปโดมใหญ่ สร้างด้วยหินหนัก 18 ตัน

หนัก : (ADV) ; severely ; Related:harshly, seriously, forcefully ; Syn:มาก, สาหัส, แรง, ร้ายแรง ; Ant:เบา, เล็กน้อย, น้อย ; Def:รุนแรง, หนักไป, แรงไป ; Samp:ฝ่ายพันธมิตรได้ทุ่มเทแสนยานุภาพทางอากาศโจมตีอิรักอย่างหนัก

หนัก : (ADV) ; hard ; Related:toughly, tediously, laboriously ; Ant:น้อย, เบา ; Def:มาก ; Samp:มนุษย์ไม่สามารถทำงานหนักตลอดเวลา โดยไม่มีข้อผิดพลาดได้

หนัก : (V) ; focus ; Related:emphasize, center ; Syn:เน้น, ให้ความสำคัญ ; Def:เน้น, ให้ความสำคัญ ; Samp:การศึกษาของไทยในสมัยกรุงศรีอยุธยาหนักไปทางวิชาอักษรศาสตร์และวิชาช่างเป็นส่วนใหญ่

หนัก : (ADJ) ; much ; Ant:น้อย ; Def:มาก ; Samp:หล่อนไม่ใช่คนที่มีบุญหนักศักดิ์ใหญ่มาจากไหน

ป่วย : ก. รู้สึกไม่สบายเพราะโรคหรือความไข้หรือเหตุอื่นที่ทําให้รู้สึก เช่นนั้น.

หนัก : ว. มีน้ำหนักมาก, ตรงข้ามกับ เบา; แรง เช่น ฝนตกหนัก, รุนแรง เช่น รบหนัก ไข้หนัก, มาก เช่น บุญหนักศักดิ์ใหญ่; ที่ให้ผลช้ากว่าปรกติ เช่น ทุเรียนหนัก ข้าวหนัก.

ป่วยกล่าว : ก. เสียเวลาพูด เช่น จะป่วยกล่าวไปไย.

ป่วยการ : ก. เสียงานเสียการ, ไร้ประโยชน์, เช่น ป่วยการพูด. ว. เรียกค่าชดเชยการงานหรือเวลาที่เสียไปว่า ค่าป่วยการ.

หนักกบาล, หนักกบาลหัว : (ปาก) ว. เป็นภาระของ, เป็นเรื่องของ, เช่น ถึงจะแก่คาบ้าน ก็ไม่หนักกบาลหัวใคร. (เพลงพื้นบ้าน), หนักกะลาหัว หนักหัว หรือ หนักหัวกบาล ก็ว่า.

ขราพาธ : อาพาธหนัก, ป่วยหนัก

ประชวร : เจ็บ, ป่วย

ทวารหนัก : ช่องอุจจาระ

กรรม ๑๒ : กรรมจำแนกตามหลักเกณฑ์เกี่ยวกับการให้ผล พระอรรถกถาจารย์รวบรวมแสดงไว้ ๑๒ อย่างคือ หมวดที่ ๑ ว่าด้วยปากกาล คือ จำแนกตามเวลาที่ให้ผล ได้แก่ ๑.ทิฏฐธรรมเวทนียกรรม กรรมให้ผลในปัจจุบัน คือในภพนี้ ๒.อุปปัชชเวทนียกรรม กรรมให้ผลในภพที่จะไปเกิด คือในภพหน้า ๓.อปราปริยเวทนียกรรม กรรมให้ผลในภพต่อๆไป ๔.อโหสิกรรม กรรมเลิกให้ผล หมวดที่ ๒ ว่าโดยกิจ คือจำแนกการให้ผลตามหน้าที่ ได้แก่ ๕.ชนกกรรม กรรมแต่งให้เกิด หรือกรรมที่เป็นตัวนำไปเกิด ๖.อุปัตถัมภกกรรม กรรมสนับสนุน คือเข้าสนับสนุนหรือซ้ำเติมต่อจากชนกกรรม ๗.อุปปีฬกกรรม กรรมบีบคั้น คือเข้ามาบีบคั้นผลแห่งชนกกรรมและอุปัตถัมภกกรรมนั้นให้แปรเปลี่ยนทุเลาเบาบางหรือสั้นเข้า ๘.อุปฆาตกกรรม กรรมตัดรอน คือกรรมแรงฝ่ายตรงข้ามที่เข้าตัดรอนการให้ผลของกรรม ๒ อย่างนั้นให้ขาดหรือหยุดไปทีเดียว หมวดที่ ๓ ว่าโดยปากทานปริยาย คือจำแนกตามลำดับความแรงในการให้ผล ได้แก่ ๙.ครุกกรรม กรรมหนัก ให้ผลก่อน ๑๐.พหุลกรรม หรือ อาจิณณกรรม กรรมทำมากหรือกรรมชิน ให้ผลรองลงมา ๑๑.อาสันนกรรม กรรมจวนเจียน หรือกรรมใกล้ตาย ถ้าไม่มี ๒ ข้อก่อนก็จะให้ผลก่อนอื่น ๑๒.กตัตตากรรม หรือ กตัตตาวาปนกรรม กรรมสักว่าทำ คือเจตนาอ่อน หรือมิใช่เจตนาอย่างนั้น ให้ผลต่อเมื่อไม่มีกรรมอื่นให้ผล

ขันติ : ความอดทน คือ ทนลำบาก ทนตรากตรำ ทนเจ็บใจ, ความหนักเอาเบาสู้ เพื่อบรรลุจุดหมายที่ดีงาม

ปพาฬฺห : ๑. กิต. (อันเขา) ชักออก, ดึงออก, มาแล้ว; ๒. ค. (อาการเจ็บปวดหรือป่วย) แรง, หนัก, เพียบหนัก

อาตุรียติ : ก. อาดูร, ป่วย, เดือดร้อน

อาพาธติ : ก. อาพาธ, เจ็บ, ป่วย

ครุ : (วิ.) ใหญ่, มาก, หนัก, สูง, สูงสุด, ให้ คร่ำคร่ายาก. ลง ก สกัด เป็น ครุก บ้าง.

คุรุ : (วิ.) ใหญ่, หนัก, สูง, สูงสุด.

หนัก : ครุก, ภาริย

กระสับกระส่าย, ป่วย : อาตุร [ค.]

ทวารหนัก, วัจมรรค : ปายุ, คุทํ [ปุ.]

พยายามอย่างหนัก : ทฬฺหปรกฺกโม

อาหารหนัก : ขาทนียํ

คาง : หนุ, หนุกํ [ถี.]