Dictionary: English,Thai,Pali

staffer : (N) ; พนักงาน ; Syn:employee

turn over : (PHRV) ; (พนักงาน) ลาออกจากบริษัท

employee : (N) ; ลูกจ้าง ; Related: ; Syn:laborer, worker

salesman : (N) ; พนักงานขาย ; Related: ; Syn:salesperson, seller

ผู้ปฏิบัติงาน : (N) ; officer ; Related: ; Syn:พนักงาน ; Def:ผู้มีหน้าที่ปฏิบัติงานที่ได้รับมอบหมายจากองค์กร ; Samp:ผู้บริหารของบริษัทมีนโยบายให้รางวัลกับผู้ปฏิบัติงานที่มีผลงานดีเด่น ; Unit:คน

พนักงานยกสินค้า : (N) ; porter ; Syn:พนักงานยกของ

พนักงานสารบรรณ : (N) ; filing clerk ; Syn:พนักงานเก็บเอกสาร

พนักงานฝึกหัด : (N) ; intern ; Def:พนักงานที่อยู่ในช่วงฝึกทดลองทำงานให้ชำนาญก่อน ; Samp:บริษัทถือว่าพนักงานใหม่เป็นพนักงานฝึกหัดก่อนทุกคน แล้วค่อยพิสูจน์กันด้วยผลงานภายหลัง ; Unit:คน

พนักงานสอบสวน : (N) ; inquiry official ; Syn:เจ้าหน้าที่สอบสวน ; Def:เจ้าพนักงาน ซึ่งกฎหมายให้มีอำนาจ และหน้าที่ทำการสอบสวน ; Samp:การตั้งข้อกล่าวหาในคดีต่างๆ เป็นหน้าที่ของพนักงานสอบสวน ที่สามารถกระทำได้ตามพยานหลักฐานของตำรวจ ; Unit:คน

พนักงานขายตั๋ว : (N) ; ticket seller ; Syn:คนขายตั๋ว ; Samp:พนักงานขายตั๋วบางคนสุภาพเรียบร้อย แต่บางคนพูดจาเหมือนไม่เต็มใจ ไม่มีหางเสียง ; Unit:คน

พนักงานเก็บตั๋ว : (N) ; ticket collector ; Def:ผู้ที่เก็บตั๋วจากผู้ที่ซื้อตั๋วไว้แล้วโดยได้รับค่าจ้างตอบแทน ; Samp:เขายืนพูดกับพนักงานเก็บตั๋วครู่หนึ่ง แล้วเดินกลับมาหาเพื่อนซึ่งนั่งซับน้ำฝนด้วยผ้าเช็ดหน้าอยู่ ; Unit:คน

พนักงาน : น. หน้าที่ เช่น เรื่องนี้เป็นพนักงานของฉัน; ผู้มีหน้าที่ปฏิบัติงาน เช่น พนักงานรัฐวิสาหกิจ.

พนักงานสอบสวน : (กฎ) น. เจ้าพนักงานซึ่งกฎหมายให้มีอํานาจ และหน้าที่ทําการสอบสวน.

พนักงานอัยการ : (กฎ) น. เจ้าพนักงานผู้มีหน้าที่ฟ้องผู้ต้องหาต่อศาล ทั้งนี้จะเป็นข้าราชการในสำนักงานอัยการสูงสุด หรือเจ้าพนักงานอื่น ผู้มีอำนาจเช่นนั้นก็ได้; ข้าราชการสังกัดสำนักงานอัยการสูงสุดผู้มี อำนาจและหน้าที่ในการดำเนินคดีหรือทำหน้าที่ในฐานะทนาย แผ่นดิน, อัยการ ก็เรียก.

พนักงานเจ้าหน้าที่ : (กฎ) น. บุคคลผู้มีหน้าที่ปฏิบัติการตามที่ กฎหมายกําหนด.

เจ้าพนักงาน : (กฎ) น. บุคคลผู้ได้รับแต่งตั้งให้ปฏิบัติราชการ ไม่ว่าเป็น ประจําหรือชั่วคราว และหมายความรวมถึงบุคคลผู้ทําหน้าที่ช่วยราชการ ซึ่งกฎหมายถือว่าเป็นเจ้าพนักงานเฉพาะกรณีด้วย.

กรมการ : เจ้าพนักงานคณะหนึ่งมีหน้าที่บริหารราชการแผ่นดินในระดับหนึ่งๆ เช่น กรมการจังหวัด กรมการอำเภอ เป็นต้น

สังฆการี : เจ้าหน้าที่ผู้ทำการสงฆ์, เจ้าพนักงานผู้มีหน้าที่เกี่ยวกับสงฆ์ในงานหลวง, เจ้าหน้าที่ผู้เป็นพนักงานในการพิธีสงฆ์ มีมาแต่โบราณสมัยอยุธยาสังกัดในกรมสังฆการี ซึ่งรวมอยู่ด้วยกันกับกรมธรรมการเรียกรวมว่ากรมธรรมการสังฆการี เดิมเรียกว่า สังกะรีหรือสังการี เปลี่ยนเรียกสังฆการีในรัชกาลที่ ๔ ต่อมาเมื่อตั้งกระทรวงธรรมการใน พ.ศ.๒๔๓๒ กรมธรรมการสังฆการีเป็นกรมหนึ่งในสังกัดของกระทรวงนั้น จนถึง พ.ศ.๒๔๕๔ กรมสังฆการีจึงแยกเป็นกรมต่างหากกันกับกรมธรรมการ ต่อมาใน พ.ศ.๒๔๗๖ กรมสังฆการีถูกยุบลงเป็นกองสังกัดในกรมธรรมการกระทรวงศึกษาธิการ ต่อมาอีกใน พ.ศ.๒๔๘๔ กรมธรรมการเปลี่ยนชื่อเป็นกรมศาสนา และในคราวท้ายสุด พ.ศ.๒๕๑๕ กองสังฆการีได้ถูกยุบเลิกไป และมีกองศาสนูปถัมภ์ขึ้นมาแทน ปัจจุบันจึงไม่มีสังฆการี; บางสมัยสังฆการีมีอำนาจหน้าที่กว้างขวาง มิใช่เป็นเพียงเจ้าพนักงานในราชพิธีเท่านั้น แต่ทำหน้าที่ชำระอธิกรณ์พิจารณาโทษแก่พระสงฆ์ผู้ล่วงละเมิดสิกขาบทประพฤติผิดธรรมวินัยด้วย

อัยการ : เจ้าพนักงานที่ศาลฝ่ายอาณาจักร จัดไว้เป็นเจ้าหน้าที่ฟ้องร้อง, ทนายแผ่นดิน, ทนายหลวง

กตฺตุ : (ปุ.) นักการ คือพนักงานชั้นผู้น้อย มีหน้าที่นำหนังสือไปส่ง ณ ที่ต่าง ๆ ตามที่ได้รับคำสั่ง, พนักงาน. กตฺตุกมฺยตาฉนฺท

อธิกก : (ปุ.) คนดูการ, พนักงาน.

เจลก : ค., ป. ผู้มีผ้า, ผู้นุ่งห่มผ้า; พนักงานเชิญธง

ทารุคเหคณก : ป. เจ้าพนักงานรักษาโรงเก็บไม้

นฺหาปก : (ปุ.) พนักงานเครื่องสรง.

นิกฺขิก : (ปุ.) พนักงานคลังเงินทอง, เจ้าหน้าที่ การเงิน, เหรัญญิก. วิ. นิกฺเข นิโยโค นิกฺขิโก.

นิกฺขิต : ป. พนักงานคลัง

เหรญฺญก : (ปุ.) บุคคลผู้เกี่ยวกับเงิน, พนักงานคลังเงินทอง, เหรัญญิก ชื่อคนผู้ดำรงตำแหน่งกรรมการของสมาคมหรือหน่วยงาน มีหน้าที่รับเก็บและจ่ายเงิน.

อายุตฺตก : (ปุ.) บุคคลผู้เรียกเก็บซึ่งส่วย, นายส่วย( ส่วยคือของที่เรียกเก็บจากพื้นเมืองส่งเป็นภาคหลวงอีกอย่างหนึ่งคือ เงินที่เก็บจากชายซึ่งมิได้รับราชการเป็นทหารเงินรัชชูป-การก็เรียกปัจจุบันเลิกเก็บแล้ว ), เสมียน, เจ้าพนักงาน, เจ้าหน้าที่.อาปุพฺโพ, อุจฺสมวาเย, โต.แปลงจฺเป็นตฺ กสกัดคำแปลหลังอายุตฺตลงกสกัด.ส. อายุกฺตก.