costly : (ADJ) ; ฟุ่มเฟือย

extravagant : (ADJ) ; ฟุ่มเฟือย ; Related:ฟุ้งเฟ้อ, สุรุ่ยสุร่าย, สิ้นเปลือง ; Syn:prodigal, profligate, squandering

lavish : (ADJ) ; ฟุ่มเฟือย ; Related:สุรุ่ยสุร่าย ; Syn:unstinted, profuse, wasteful ; Ant:economic, provident, frugal

prodigal : (ADJ) ; ฟุ่มเฟือย ; Related:ที่ใช้มากเกินจำเป็น ; Syn:extravagant, wasteful

spendthrift : (ADJ) ; ฟุ่มเฟือย ; Related:สุรุ่ยสุร่าย ; Syn:extravagant, prodigal, wasteful, improvident, profligate, uneconomic ; Ant:efficacious

sumptuous : (ADJ) ; ฟุ่มเฟือย ; Related:สุรุ่ยสุร่าย ; Syn:extravagant, lavish

superfluous : (ADJ) ; ฟุ่มเฟือย ; Related:สุรุ่ยสุร่าย ; Syn:extravagant, luxurious, lavish

ฟุ่มเฟือย : (ADJ) ; extravagant ; Related:superfluous ; Syn:สุรุ่ยสุร่าย ; Ant:ประหยัด ; Def:ที่ช้จ่ายเกินควร ; Samp:เพื่อยกระดับมาตรฐานการดำรงชีวิต เราต้องแยกระหว่างสินค้าจำเป็นกับสินค้าฟุ่มเฟือย

ฟุ่มเฟือย : (V) ; be extravagant with money ; Related:live in luxury, spend money extravagantly/prodigally/lavishly, be wasteful ; Syn:สุรุ่ยสุร่าย ; Ant:ประหยัด ; Def:ใช้จ่ายเกินควร ; Samp:หากเธอยังฟุ่มเฟือยอยู่อย่างนี้ อีกไม่นานเธอต้องลำบากแน่

ฟุ่มเฟือย : (ADV) ; extravagantly ; Related:superfluously ; Syn:สุรุ่ยสุร่าย ; Ant:ประหยัด ; Def:ใช้จ่ายอย่างเกินควร ; Samp:เขาใช้จ่ายฟุ่มเฟือย เมื่อเงินขาดมือ ก็ตื๊อขอเงินจากแม่

ฟุ้งเฟ้อ : (ADJ) ; extravagant ; Related:lavish ; Syn:ฟุ่มเฟือย ; Ant:ประหยัด ; Def:ที่ใช้จ่ายเกินควร ; Samp:ชาวชนบทมีมาตรฐานความเป็นอยู่ต่ำกว่าในเมือง เพราะไม่มีสิ่งฟุ้งเฟ้อล่อใจ

กระเหม็ดกระเหมียด : (V) ; economize ; Related:practice frugality, stingy ; Syn:กระเหม็ดกระแหม่, ประหยัด ; Ant:ฟุ่มเฟือย ; Def:ใช้จ่ายอย่างระมัดระวังเพราะเกรงว่าจะไม่พอใช้ ; Samp:เธอเป็นภรรยาผู้ไม่รู้จักกระเหม็ดกระเหมียดเสียบ้างเลย

กระเหม็ดกระแหม่ : (V) ; economize ; Related:be thrifty, be frugal, be economical, save, cut back, tighten one's belt ; Syn:ประหยัด ; Ant:ฟุ่มเฟือย ; Def:ใช้จ่ายอย่างระมัดระวังเพราะเกรงว่าจะไม่พอใช้ ; Samp:การได้เข้าเรียนในมหาวิทยาลัยทำให้ผมต้องพากเพียรและกระเหม็ดกระแหม่ทุกสิ่งทุกอย่างเท่าที่จะทำได้

กะทัดรัด : (ADV) ; concisely ; Related:tersely ; Syn:กระชับ ; Ant:ฟุ่มเฟือย ; Samp:ข้อความนี้ใช้ถ้อยคำได้กะทัดรัดดี

ฟุ่มเฟือย : ว. สุรุ่ยสุร่าย, ใช้จ่ายโดยไม่คำนึงถึงความสิ้นเปลือง, เกินความจำเป็น เช่น ใช้ถ้อยคำฟุ่มเฟือย.

หน้าใหญ่ใจโต : ว. มีใจกว้างใช้จ่ายฟุ่มเฟือยเกินตัวเพื่ออวดมั่งมี เช่น เขา ชอบทำหน้าใหญ่ใจโตทั้ง ๆ ที่มีเงินน้อย.

หลังฉาก : (สำ) ว. ที่ไม่แสดงให้ปรากฏเปิดเผย เช่น เขาทำเป็นเศรษฐีใช้ จ่ายฟุ่มเฟือย แต่ฐานะหลังฉากเต็มไปด้วยหนี้สิน, ตรงข้ามกับ หน้าฉาก. น. ความเป็นไปหรือพฤติกรรมที่ไม่เปิดเผย, ตรงข้ามกับ หน้าฉาก.

ศีล ๘ : สำหรับฝึกตนให้ยิ่งขึ้นไปโดยรักษาในบางโอกาส หรือมีศรัทธาจะรักษาประจำก็ได้ เช่น แม่ชีมักรักษาประจำ หัวข้อเหมือนศีล ๕ แต่เปลี่ยนข้อ ๓ และเติมข้อ ๖-๗-๘ คือ ๓.เว้นจากประพฤติผิดพรหมจรรย์ คือเว้นจากร่วมประเวณี ๖.เว้นจากบริโภคอาหารในเวลาวิกาล คือเที่ยงแล้วไป ๗.เว้นจากฟ้อนรำ ขับร้อง บรรเลงดนตรี ดูการเล่นอันเป็นข้าศึกต่อพรหมจรรย์ การทัดทรงดอกไม้ ของหอม และเคลื่องลูบไล้ซึ่งใช้เป็นเครื่องประดับตกแต่ง ๘.เว้นจากที่นอนอันสูงใหญ่ หรูหราฟุ่มเฟือย; คำสมาทาน (เฉพาะที่ต่างจากศีล ๕) ว่า ๓.อพฺรหฺมจริยา- ๖.วิกาลโภชนา- ๗.นจฺจคีตวาทิตวิสูกทสฺสนา มาลาคนฺธวิเลปนธารณมณฺฑนวิภูสนฏฺฐานา- ๘.อุจฺจาสยนมหาสยนา- (คำต่อท้ายเหมือนข้อ ๑ ในศีล ๕); ดู อาราธนาศีล ด้วย

ปทาตุ : ป. ผู้ให้, ผู้แจกจ่าย; คนฟุ่มเฟือย, ผู้ใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่าย

พหุลฺลาชีว : (วิ.) เป็นอยู่ฟุ่มเฟือย, เป็นอยู่อยางฟุ่มเฟือย.

พหุลาชีว : ค. มีความเป็นอยู่อย่างหรูหราฟุ่มเฟือย

พาหุลฺย, พาหุลฺล : นป. ความอุดมสมบูรณ์, การเป็นอยู่อย่างฟุ่มเฟือย

อติโธนจารี : ค. ผู้ไม่รู้จักประมาณ, ผู้เป็นอยู่อย่างฟุ่มเฟือย

อุปหรณ : นป. การให้, ของฟุ่มเฟือย, การถือเอา