cry : (VI) ; ร้องไห้ ; Related:ร่ำไห้

weep : (VI) ; ร้องไห้ ; Related:ร้อง, ร่ำไห้ ; Syn:cry, sob, whimper

weepy : (ADJ) ; ร้องไห้ (คำไม่เป็นทางการ) ; Related:น้ำตาคลอ, ร่ำไห้ ; Syn:crying, tearful, teary

lament : (N) ; ความโศกเศร้าเสียใจ ; Related:การร่ำไห้, การโหยไห้, การคร่ำครวญ

lamentation : (N) ; การคร่ำครวญ ; Related:การร่ำไห้, การโหยไห้, ความโศกเศร้าเสียใจ ; Syn:sorrow, regretfulness

weep : (N) ; ช่วงเวลาที่กำลังร้องไห้ ; Related:ช่วงเวลาที่กำลังร่ำไห้

weeping : (ADJ) ; ซึ่งร้องไห้ ; Related:ซึ่งร่ำไห้ ; Syn:crying, sobbing

ร่ำไห้ : (V) ; cry ; Related:weep and wail incessantly ; Def:ร้องไห้รำพันไม่หยุด ; Samp:สองพี่น้องกอดกันร่ำไห้กระทั่งเข้าคืนดึกดื่น

ครวญคราง : (V) ; groan ; Related:lament, moan, mourn, wail, bewail ; Syn:ร่ำไห้, ครวญ, ร้องครวญ ; Samp:ผู้เคราะห์ร้ายครวญครางด้วยความเจ็บปวด

โอดครวญ : (V) ; cry ; Related:lament, bemoan, moan, wail ; Syn:ร่ำไห้, คร่ำครวญ

กำสรวล : (V) ; cry ; Related:mourn, weep, sadden, bemoan, moan, bewail, lament ; Syn:คร่ำครวญ, ร้องไห้, สะอื้น, โหยไห้, ครวญ, กันแสง, รำพัน, ร่ำไห้ ; Ant:หัวเราะ, สนุกสนาน

คร่ำครวญ : (V) ; lament ; Related:moan and groan, grieve ; Syn:ครวญ, ร่ำไห้, โหยไห้, รำพัน ; Ant:ร่าเริง, ยินดี, ครึกครื้น ; Def:ร้องร่ำรำพัน ; Samp:เมื่อสามีของเธอตายนั้นเธอคร่ำครวญอย่างหนัก

เป่าปี่ : (V) ; cry ; Related:blubber, weep ; Syn:ร้องไห้, ร่ำไห้ ; Samp:ชมพู่เป่าปี่เพราะถูกลูกหมูรังแก

เป่าปี่ 1 : (V) ; cry ; Related:blubber ; Syn:ร้องไห้, ร่ำไห้ ; Samp:ลูกคนนี้ พอแม่มารับช้าหน่อยก็เป่าปี่เสียแล้ว

โหยไห้ : (V) ; wail ; Related:bemoan, lament, bewail, moan ; Syn:ครวญถึง, ฟูมฟาย, ครวญคราง, ร่ำไห้, คร่ำครวญ ; Samp:เธอโหยไห้ถึงลูกและสามีที่จากลาไปเร็วเหลือเกิน

การร้องไห้ : (N) ; cry ; Related:weep ; Syn:การร้องไห้ฟูมฟาย, การร่ำไห้ ; Samp:การร้องไห้ไม่ได้ช่วยอะไรดีขึ้นเลย

กองฟอน : (N) ; ashes of a burnout pyre ; Related:remains of a fire ; Def:กองขี้เถ้าศพที่เผาแล้ว ; Samp:ภาพข้างหน้าที่เห็นที่ทำให้รู้สึกเศร้าใจมากคือ แม่ของเด็กร่ำไห้เจียนใจจะขาดอยู่หน้ากองฟอน ; Unit:กอง

ร่ำไห้ : ก. ร้องไห้เป็นเวลานาน, ร้องไห้ไม่หยุดหย่อน.

กระอืด : ก. ร้องไห้ร่ำไร, ร่ำไห้, เช่น เกรงอาตม์กระอืดโอย. (สรรพสิทธิ์), จำนองกระอืดโอย ทุกขทรวงละลวงกาม. (อนิรุทธ์).

สุภัททะ วุฒบรรพชิต : “พระสุภัททะผู้บวชเมื่อแก่” ซึ่งเป็นต้นเหตุแห่งการปรารภที่จะทำสังคายนาครั้งที่ ๑ ก่อนบวช เป็นช่างตัดผมในเมืองอาตุมา มีบุตรชาย ๒ คน เมื่อบวชแล้วคราวหนึ่งได้ข่าวว่าพระพุทธเจ้าพร้อมด้วยสงฆ์หมู่ใหญ่จะเสด็จมายังเมืองอาตุมา จึงให้บุตรทั้ง ๒ เอาเครื่องมือตัดผมออกไปเที่ยวขอตัดผมตามบ้านเรือนทุกแห่ง แลกเอาเครื่องปรุงยาคูมาได้มากมาย แล้วบัญชาการให้ผู้คนจัดเตรียมข้าวยาคูไว้เป็นอันมาก เมื่อพระพุทธเจ้าเสด็จมาถึง ก็นำเอาข้าวยาคูนั้นเข้าไปถวาย พระพุทธเจ้าตรัสถาม ทรงทราบความว่าพระสุภัททะได้ข้าวนั้นมาอย่างไรแล้ว ไม่ทรงรับและทรงติเตียน แล้วทรงบัญญัติสิกขาบท ๒ ข้อ คือ บรรพชิตไม่พึงชักชวนคนทำในสิ่งที่เป็นอกัปปิยะ และภิกษุผู้เคยเป็นช่างกัลบกไม่พึงเก็บรักษาเครื่องตัดโกนผมไว้ประจำตัว จากการที่ได้ถูกติเตียนและเสียของเสียหน้าเสียใจ ในเหตุการณ์ครั้งนั้น พระสุภัททะก็ได้ผูกอาฆาตไว้ ต่อมา เมื่อพระพุทธเจ้าเสด็จดับขันธปรินิพพานแล้วได้ ๗ วัน พระสุภัททะร่วมอยู่ในคณะของพระมหากัสสปเถระ ซึ่งกำลังเดินทางจากเมืองปาวาสู่เมืองกุสินารา ระหว่างทางนั้น คณะได้ทราบข่าวพุทธปรินิพพานจากอาชีวกผู้หนึ่ง ภิกษุทั้งหลายที่ยังไม่สิ้นราคะ (คือพระปุถชน โสดาบัน และสกทาคามี) พากันร้องไห้คร่ำครวญเป็นอันมาก ในขณะนั้นเอง พระสุภัททะวุฒบรรพชิต ก็ร้องห้ามขึ้นว่า “อย่าเลย ท่านผู้มีอายุ พวกท่านอย่าเศร้าโศก อย่าร่ำไห้ไปเลย พวกเราพ้นดีแล้ว พระมหาสมณะนั้นคอยเบียดเบียนพวกเราว่าสิ่งนี้ควรแก่เธอ สิ่งนี้ไม่ควรแก่เธอ บัดนี้พวกเราปรารถนาสิ่งใด ก็จักกระทำสิ่งนั้น” พระมหากัสสปเถระได้ฟังแล้วเกิดธรรมสังเวช ดำริว่า พระพุทธเจ้าปรินิพพานเพียง ๗ วัน ก็ยังเกิดเสี้ยนหนามขึ้นแล้วในพระศาสนา หากต่อไปคนชั่วได้พวกพ้องมีกำลังเติบกล้าขึ้น ก็จะทำพระศาสนาให้เสื่อมถอย ดังนั้น หลังจากเสร็จงานถวายพระเพลิงพระพุทธสรีระแล้ว ท่านจึงได้ยกถ้อยคำของสุภัททะวุฒบรรพชิต นี้ขึ้นเป็นข้อปรารภ ชักชวนพระเถระทั้งหลายร่วมกันทำสังคายนาครั้งแรก