swelter : (VI) ; ร้อนอบอ้าว ; Related:ร้อนระอุ ; Syn:suffocate, glow, hot

therme- : (PRF) ; ร้อน ; Related:ความร้อน

thermo- : (PRF) ; ร้อน ; Related:ความร้อน

hot : (ADJ) ; ร้อน ; Syn:boiling, heated, warm ; Ant:chilly, cold, cool

suffocate : (VT) ; ทำให้ร้อนอบอ้าว ; Related:ร้อนอบอ้าว, ร้อนระอุ ; Syn:swelter

flare up : (PHRV) ; รู้สึก (โกรธ, ร้อน, รุนแรง) มากยิ่งขึ้น ; Syn:fire up, flame out, flame up, flare out

cook : (VI) ; อึดอัดเพราะอากาศร้อน ; Related:รู้สึกร้อนระอุ

ร้อนระอุ : (V) ; be extremely hot ; Related:be baking hot ; Samp:ดินแดงบริเวณนี้ร้อนระอุ แม้ฝุ่นที่ฟุ้งคลุมเท้าก็ยังร้อนระอุ

ระอุ : (V) ; be baking hot ; Related:be very hot, be burning hot ; Syn:ร้อน, ร้อนระอุ ; Def:ร้อนมาก ; Samp:อากาศร้อนระอุแทบว่าตัวจะสุกหน้าไหม้ตัวไหม้ไปตามๆ กัน

ร้อน : (V) ; be hot ; Related:be sultry, be stifling, swelter ; Ant:เย็น, หนาว ; Def:มีอุณหภูมิสูง ; Samp:เราเอามือหนีออกจากไฟก็เพราะร้อน

ร้อน : (ADJ) ; tropical ; Related:hot, torrid, sultry, stifling, steamy, sweltering, scorching ; Def:เกี่ยวกับการมีอุณหภูมิสูง ; Samp:ป่าไม้ในเขตร้อนถูกทำลายลงไปมาก

ระอุ : (V) ; be well-cooked by steam or hot plate or over a slow fire ; Def:สุกทั่ว ; Samp:พอเช็ดน้ำแล้วจะต้องดงข้าวให้ระอุ

ระอุ : (V) ; break out ; Related:erupt, appear ; Syn:คุกรุ่น, ปะทุ, เดือดดาล ; Ant:ดับ ; Def:ใช้ในเชิงเปรียบเทียบในทางลบ เช่น การเมือง สงคราม ; Samp:ไฟสงครามเริ่มระอุขึ้นอีกครั้งหนึ่ง

ร้อนจี๋ : (V) ; have a high fever ; Related:have a high temperature, run a fever ; Syn:ร้อนมาก ; Ant:เย็นเจี๊ยบ ; Samp:ตัวของเขาร้อนจี๋เพราะพิษไข้

ระอุ : ว. ร้อนมาก ในความว่า อากาศร้อนระอุ แผ่นดินร้อนระอุ; สุกทั่ว เช่น ข้าวระอุ.

ร้อน : ว. มีความรู้สึกตามผิวหนังเหมือนถูกไฟเป็นต้น, ตรงข้ามกับ เย็น; กระวน กระวาย เช่น ร้อนใจ; รีบเร่ง, ช้าอยู่ไม่ได้.

หมกไหม้ : ว. ร้อนระอุ เช่น ตกนรกหมกไหม้, มีความทุกข์มาก เช่น หัวอกหมกไหม้.

กรุ่ม : [กฺรุ่ม] ก. ขันบ่อย ๆ (ปรกติใช้แก่นกเขา แต่ใช้แก่นกอื่นก็มีบ้าง) เช่น บางพวกจับเป็นคู่คูขันกันโดยธรรมดาเวลากรุ่มกําลังที่ตั้งขึ้น ตามฤดู. (ม. ร. ๔ วนปเวสน์); โดยปริยายหมายความว่า สบายเรื่อย ๆ ไป เช่น มีเงินตรากินกรุ่มเป็นภูมิฐาน. (นิ. เดือน); รุ่มร้อน, ระอุ, เช่น นรกเท่ากรุ่ม เปลวร้อนเหมือนไฟ. (สุบิน).

ร้อน ๆ หนาว ๆ : ก. ครั่นเนื้อครั่นตัว, มีอาการคล้ายจะเป็นไข้เพราะ เดี๋ยวร้อนเดี๋ยวหนาว, โดยปริยายหมายความว่า มีความเร่าร้อนใจกลัว ว่าจะถูกลงโทษหรือถูกตำหนิเป็นต้น, สะบัดร้อนสะบัดหนาว หรือ หนาว ๆ ร้อน ๆ ก็ว่า.

อุณหะ : ร้อน, อุ่น

โผฏฐัพพะ : อารมณ์ที่จะพึงถูกต้องด้วยกาย, สิ่งที่ถูกต้องด้วยกาย เช่น เย็น ร้อน อ่อน แข็ง เป็นต้น (ข้อ ๕ ในอายตนะภายนอก ๖ และในกามคุณ ๕)

กุกกุจจะ : ความรำคาญใจ, ความเดือดร้อนใจ เช่นว่า สิ่งดีงามที่ควรทำ ตนมิได้ทำ สิ่งผิดพลาดเสียหายไม่ดีไม่งาม ที่ไม่ควรทำ ตนได้ทำแล้ว, ความยุ่งใจ กลุ้มใจ กังวลใจ, ความรังเกียจหรือกินแหนงในตนเอง, ความระแวงสงสัย เช่นว่า ตนได้ทำความผิดอย่างนั้นๆ แล้วหรือมิใช่ สิ่งที่ตนได้ทำไปแล้วอย่างนั้นๆ เป็นความผิดข้อนี้ๆ เสียแล้วกระมัง

คิมหฤดู : ฤดูร้อน

ตทังคนิพพาน : “นิพพานด้วยองค์นั้น”, นิพพานด้วยองค์ธรรมจำเพาะ เช่น มองเห็นขันธ์ ๕ โดยไตรลักษณ์แล้วหายทุกข์ร้อน ใจสงบสบายมีความสุขอยู่ตลอดชั่วคราวนั้นๆ, นิพพานเฉพาะกรณี

ทิตฺต : (วิ.) สวยงาม, สว่าง, กระจ่าง, ขาว, รุ่งเรือง, ลุกโพลง, ร้อน, เย่อหยิ่ง, ไว้ตัว. ทิปฺ ทิตฺติยํ, โต.

อาทิปฺปติ (อาทีปติ) : ก. ลุก, ไหม้, ร้อน, ส่องสว่าง

กฏุกวาจา : (อิต.) คำรุนแรง, ฯลฯ, คำเผ็ด ร้อน.

โผฏฺฐพฺพ : (นปุ.) อารมณ์อันบุคคลพึงถูกต้อง, อารมณ์ที่มาถูกต้อง, สิ่งที่มาถูกต้อง, สิ่งที่มาถูกต้องกาย, สิ่งที่ถูกต้อง, สิ่งที่มาถูกต้องกาย, สิ่งที่ถูกต้องได้ด้วยกาย. สิ่งที่เย็น ร้อน อ่อน แข็ง ละเอียด หยาบ ซึ่งมากระทบกายกระทบผิวกาย เรียกว่า โผฏฐัพพะทั้งสิ้น. ผุสฺ สมฺผสฺเส, ตพฺโพ, สสฺส โฏ, ตสฺส โฐ.

อุณฺห : (วิ.) อุ่น, อบอุ่น, ร้อน. ส. อุษฺณ.

ร้อนระอุ : สนฺตาปนํ

ร้อน : อุณฺหํ, นิทาฆํ, ตปติ, ตตฺโต

ความร้อนระอุ : สนฺตาปนํ

ร้อนใจ ไฟนรก : ปริฬาโห, สนฺตาโห

เดือดร้อน : วิเหเฐติ

ศาลาพักร้อน : วิสฺสมนสาลา

หน้าร้อน : คิมฺหํ

อาการร้อนใน : ทวถุ, ปริตาโป [ปุ.]

นั่งรอคอย : เวลํ อาคมยมาโน นิสีทิ