check : (VT) ; หยุดยั้ง ; Related:ยับยั้ง, ควบคุม

suppress : (VT) ; หยุดยั้ง ; Related:กำราบ, ปราบ, ปราบปราม, ยกเลิก ; Syn:stop, quell, conquer, quash

scotch : (VT) ; ทำให้หยุด ; Related:หยุด, กำจัด, หยุดยั้ง, อุด ; Syn:block, stop

die 1 : (VI) ; หยุด ; Related:หยุดทำงาน ; Syn:stop

stint 1 : (VI) ; หยุด ; Related:หยุดชะงัก, ยับยั้ง ; Syn:cease, stop

arrest : (VT) ; หยุด ; Related:ชะลอ, ทำให้ล่าช้า ; Syn:stop, restrain, check

block : (VT) ; หยุด ; Related:ห้าม, ขวาง ; Syn:prevent, stop

หยุดยั้ง : (V) ; stop ; Related:cease, halt, intercept, prevent, hinder, hold back, impede, restrain ; Syn:หยุด, ยับยั้ง, สกัดกั้น, สกัด, ระงับ, ห้าม ; Ant:ปล่อย ; Samp:เจ้าหน้าที่ป่าไม้พยายามหยุดยั้งไม่ให้ชาวบ้านบุกรุกเข้ามาในแนวกันชนของเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า

ยั้ง : (V) ; stop ; Related:halt, restrain, cease, pause, withhold, curb ; Syn:หยุดชะงัก, ขยัก, ระงับ, หักห้าม ; Samp:พอได้ยินถ้อยคำนั้นเขาถึงกับยั้งอารมณ์ไม่อยู่

ยั้ง : (V) ; halt ; Related:cease, pause, restrain, stop, discontinue ; Syn:คงที่, ไม่เปลี่ยนแปลง ; Samp:ทางผู้ดำเนินงานจะต้องยั้งโครงการไว้จนกว่าจะแน่ใจว่างบประมาณมีเพียงพอจึงจะดำเนินการต่อไป

ไม่หยุดยั้ง : (V) ; be nonstop ; Related:not cease, not interrupt ; Def:ไม่หยุดลงแค่นั้น ; Samp:ประเทศต้องมีการพัฒนาทางเศรษฐกิจโดยไม่หยุดยั้ง

จอด : (V) ; park ; Related:moor, stop, anchor ; Syn:หยุด ; Ant:แล่น, วิ่ง ; Def:หยุดอยู่หรือทำให้หยุด, หยุดอยู่ชั่วคราว, (ใช้แก่เรือรถ เป็นต้น) ; Samp:เรือจอดอยู่กลางแม่น้ำ

ยับยั้ง : (V) ; restrain ; Related:suppress, hold back ; Syn:ยั้ง ; Def:หยุดไว้, ชะงักไว้ ; Samp:ถ้าไม่ได้เขายับยั้งข้อผิดพลาด เรื่องก็คงไม่จบง่ายๆ แบบนี้หรอก

เบรก : (V) ; brake ; Related:stop ; Syn:หยุด ; Ant:ไป ; Def:ทำให้หยุดทันที ; Samp:การขับรถบนถนนที่ลื่นทำให้เบรกยาก จึงต้องขับด้วยความระมัดระวัง

ยั้ง : ก. หยุด เช่น ตีไม่ยั้ง กินไม่ยั้ง ยั้งไม่ทัน ลื่นยั้งไม่อยู่, หยุดพักชั่วคราว เช่น ยั้งทัพอยู่ที่นครสวรรค์ ๓ คืน แล้วจึงเดินทัพต่อไป, ชะงักชั่วคราว เช่น ยั้งคิด ยั้งมือ, รั้ง เช่น ยั้งไม่หยุด, ขยัก เช่น อย่าใช้เงินจนหมด ยั้งไว้บ้าง.

หยุด : ก. ชะงัก เช่น งูเลื้อยตัดหน้าเขาจึงหยุด, อยู่นิ่ง, อยู่กับที่, เช่น รถหยุด; พัก เช่น หยุดงานตอนเที่ยง, ไม่กระทำต่อ เช่น หยุดกิจการ, เลิก เช่น เขาพูดไม่หยุด.

ระยั้ง : (กลอน) ก. หยุด, ยั้ง.

หยุดหย่อน : ว. เว้นระยะ มักใช้ในประโยคปฏิเสธ เช่น ทํางานไม่ หยุดหย่อน คือ ทํางานไม่เว้นระยะ.

กระป๋อหลอ : ว. เหลอ (ใช้แก่หน้า) เช่น ก็หยุดยั้งนั่งหน้ากระป๋อหลอ. (มณีพิชัย).

กรรม ๑๒ : กรรมจำแนกตามหลักเกณฑ์เกี่ยวกับการให้ผล พระอรรถกถาจารย์รวบรวมแสดงไว้ ๑๒ อย่างคือ หมวดที่ ๑ ว่าด้วยปากกาล คือ จำแนกตามเวลาที่ให้ผล ได้แก่ ๑.ทิฏฐธรรมเวทนียกรรม กรรมให้ผลในปัจจุบัน คือในภพนี้ ๒.อุปปัชชเวทนียกรรม กรรมให้ผลในภพที่จะไปเกิด คือในภพหน้า ๓.อปราปริยเวทนียกรรม กรรมให้ผลในภพต่อๆไป ๔.อโหสิกรรม กรรมเลิกให้ผล หมวดที่ ๒ ว่าโดยกิจ คือจำแนกการให้ผลตามหน้าที่ ได้แก่ ๕.ชนกกรรม กรรมแต่งให้เกิด หรือกรรมที่เป็นตัวนำไปเกิด ๖.อุปัตถัมภกกรรม กรรมสนับสนุน คือเข้าสนับสนุนหรือซ้ำเติมต่อจากชนกกรรม ๗.อุปปีฬกกรรม กรรมบีบคั้น คือเข้ามาบีบคั้นผลแห่งชนกกรรมและอุปัตถัมภกกรรมนั้นให้แปรเปลี่ยนทุเลาเบาบางหรือสั้นเข้า ๘.อุปฆาตกกรรม กรรมตัดรอน คือกรรมแรงฝ่ายตรงข้ามที่เข้าตัดรอนการให้ผลของกรรม ๒ อย่างนั้นให้ขาดหรือหยุดไปทีเดียว หมวดที่ ๓ ว่าโดยปากทานปริยาย คือจำแนกตามลำดับความแรงในการให้ผล ได้แก่ ๙.ครุกกรรม กรรมหนัก ให้ผลก่อน ๑๐.พหุลกรรม หรือ อาจิณณกรรม กรรมทำมากหรือกรรมชิน ให้ผลรองลงมา ๑๑.อาสันนกรรม กรรมจวนเจียน หรือกรรมใกล้ตาย ถ้าไม่มี ๒ ข้อก่อนก็จะให้ผลก่อนอื่น ๑๒.กตัตตากรรม หรือ กตัตตาวาปนกรรม กรรมสักว่าทำ คือเจตนาอ่อน หรือมิใช่เจตนาอย่างนั้น ให้ผลต่อเมื่อไม่มีกรรมอื่นให้ผล

อาสภิวาจา : วาจาแสดงความเป็นผู้องอาจ, วาจาองอาจ คือคำประกาศพระองค์ว่าเป็นเอกในโลก ตามเรื่องว่าพระมหาบุรุษเมื่อประสูติจากพระครรภ์ของพระมารดา ย่างพระบาทไป ๗ ก้าวแล้วหยุดยืนตรัสอาสภิวาจาว่า “อคฺโคหมสฺมิ โลกสฺส” ดังนี้เป็นต้น แปลว่า เราเป็นอัครบุคคลของโลก ฯลฯ

ฟั่นเฝือ : เคลือบคลุม, พัวพันกัน, ปนคละกัน, ยุ่ง

อวหาร : การลัก, อาการที่ถือว่าเป็นการลักทรัพย์ ในอรรถกถาแสดงไว้ ๒๕ อย่าง พึงทราบในที่นี้ ๑๓ อย่าง คือ ๑) ลัก ๒) ชิงหรือวิ่งราว ๓) ลักต้อน ๔) แย่ง ๕) ลักสับ ๖) ตู่ ๗) ฉ้อ ๘) ยักยอก ๙) ตระบัด ๑๐) ปล้น ๑๑) หลอกลวง ๑๒) กดขี่หรือกรรโชก ๑๓) ลักซ่อน

คติปฏิฆาต : (วิ.) กำจัดการไป, หยุด, ฯลฯ.

ฐเปติ : ก. วาง, ตั้งไว้, หยุด, เว้น, กำหนดตั้ง, แต่งตั้ง, บรรจุ

ติฏฺฐติ : ก. ยืน, ตั้ง, พัก, ดำรง, หยุด

ปฏิวฺยาหรติ : ก. บอกคืน, เลิก, หยุด

ปติ : ๑. ป. ผัว, นาย, เจ้าของ; ๒. ค. เป็นเจ้า, เป็นใหญ่, เป็นนาย, เป็นหัวหน้า ; ๓. อ. จาก ปฏิ ตอบ; ห้าม; ทวน; มั่น; หยุด ; เหมือน; ที่ตั้ง; ต่อหน้า; รู้ตลอด; กลับ, ทำอีก; เนืองๆ ; สรรเสริญ; เหตุ; ลักษณะ

ชงัด, หยุด (ยา) : ติขิณ

ยั้งไม่อยู่ : สณฺฐาตุ้ น สกฺโกติ

เกิน, ล่วง, ยิ่ง : อติ [อุป.]