fug : (N) ; ความอับชื้น ; Related:ความเหม็นอับ

bake : (VT) ; อบ

mustily : (ADV) ; อย่างเหม็นอับ

musty : (ADJ) ; เหม็นอับ ; Related:ซึ่งมีกลิ่นเหม็นสาบ, ซึ่งมีกลิ่นหืนเพราะขึ้นรา ; Syn:stale, mouldy

Presidents' Day : (N) ; จันทร์ที่ 3 ก.พซึ่งเป็นวันรำลึกถึงจอร์จ วอชิงตันและอับราฮัม ลินคอร์น

stalemate : (VT) ; ทำให้จนอับ ; Related:ทำให้จนมุม, คุมเชิง ; Syn:checkmate, thwart

staleness : (N) ; ความเหม็นอับ

อับ 2 : (ADJ) ; smelly ; Related:stinky, foul-smelling ; Syn:อับชื้น, เหม็นอับ ; Def:ลักษณะของกลิ่นซึ่งเกิดจากสิ่งที่ไม่มีอากาศผ่าน ; Samp:ในห้องนี้ยังมีกลิ่นอับของขี้หนูขี้ค้างคาวอยู่จางๆ

อับ 2 : (ADJ) ; leeward ; Syn:อบอ้าว ; Ant:โปร่ง ; Def:ไม่มีอากาศเข้าออก, ไม่โปร่ง ; Samp:ด้านรับลมของภูเขาจะมีฝนตกมากกว่าบริเวณด้านอับลม

อับ 2 : (ADJ) ; without ; Syn:ไม่มี ; Samp:เขาเป็นคนอับปัญญา

อับ 2 : (ADJ) ; dead-end ; Syn:ตัน ; Samp:สองหัวขโมยถูกตำรวจต้อนเข้ามุมอับไม่มีทางหนีรอดไปได้

อับ 1 : (N) ; cassette ; Syn:ตลับ

อับ 2 : (ADV) ; unfortunately ; Related:unluckily ; Syn:ตกต่ำ, ตกอับ, อับจน ; Ant:เจริญก้าวหน้า ; Def:ถึงที่อับจน, ถึงคราวชะตาตก ; Samp:พอเขาตกอับลูกน้องของเขาก็หนีไปหมด

อุดอู้ : (ADJ) ; stuffy ; Related:airless ; Syn:อับ ; Ant:โปร่ง ; Def:ไม่โปร่ง (ใช้แก่สถานที่) ; Samp:การเคลื่อนไหวที่ต้องใช้กำลังในบริเวณห้องเครื่องที่อุดอู้อับทึบ ทำให้ใบหน้าแวววับด้วยหยาดเหงื่อ

อับ ๒ : ว. ไม่มีลมเข้าออก, ไม่โปร่ง, เช่น อากาศอับ, ไม่เคลื่อนไหว เช่น ลมอับ; ไม่มีตาไป (ใช้แก่หมากรุก); โง่ เช่น ปัญญาอับ; ถึงที่อับจน, ถึงคราวชะตาตก, เช่น ตกอับ; มัวหมอง เช่น อับเศร้าหมองศรี; มืด เช่น อับทิศ คือ มืดทุกทิศ; อาการที่นกเขาซึ่งเคยขันแล้วกลับไม่ขัน; ลักษณะของกลิ่นซึ่งเกิดจากสิ่งที่ไม่มีอากาศผ่าน เช่น เหม็นอับ.

อับ ๑ : น. ตลับ.

อับสปอร์ : น. โครงสร้างที่มีลักษณะคล้ายถุง ห่อหุ้มสปอร์ เป็นที่เกิดของสปอร์.

อัป : [อับปะ] คำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต มีความหมายว่า ไม่, ไร้, ไปจาก, ปราศจาก, เช่น อัปภาคย์ ว่า ไร้โชค ปราศจากโชค, อัปยศ ว่า ไร้ยศ, ใช้ อป ก็ได้. (ป., ส. อป).

บงอับบงรา, บ่งอับบ่งรา : ก. เข้าที่อับจน.

อัปปนาภาวนา : ภาวนาขั้นแน่วแน่ คือ ฝึกสมาธิถึงขั้นเป็นอัปปนา เป็นขั้นบรรลุปฐมฌาน (ข้อ ๓ ในภาวนา ๓)

อัปปณิหิตวิโมกข์ : ความหลุดพ้นด้วยไม่ทำความปรารถนา คือ พิจารณาเห็นนามรูปเป็นทุกข์ แล้วถอนความปรารถนาเสียได้ (ข้อ ๓ ในวิโมกข์ ๓)

อัปปณิหิตสมาธิ : การเจริญสมาธิที่ทำให้ถึงความหลุดพ้นด้วยกำหนดทุกขลักษณะ (ข้อ ๓ ในสมาธิ ๓)

อัปปนาสมาธิ : สมาธิแน่วแน่, จิตตั้งมั่นสนิท เป็นสมาธิในฌาน (ข้อ ๒ ในสมาธิ ๒, ข้อ ๓ ในสมาธิ ๓)

อัปปมัญญา : ธรรมที่แผ่ไปไม่มีประมาณหมายถึง เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา ที่แผ่ทั่วไปในมนุษย์และสัตว์ทั้งหลายอย่างกว้างขวางสม่ำเสมอกัน ไม่จำกัดขอบเขต มี ๔ คือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา ที่กล่าวแล้วนั้น ดู พรหมวิหาร

อปฺปิย : (วิ.) มิใช่บุคคลอันบุคคลพึงรัก, มิใช่ผู้อันบุคคลพึงรัก, มิใช่สัตว์และสังขารอันเป็นที่รัก, มิใช่เป็นที่รัก, ไม่เป็นมงคล, ชั่วช้า, ต่ำช้า, อัปรย์ (ไม่น่ารัก น่าเกลียด)ส. อปฺริย.

อปฺปฏิวานี (ณี) : อิต. ดู อปฺปฏิวานิตา

อปฺปมาณ : (วิ.) นับไม่ได้, ประมาณไม่ได้, ไม่เป็นประมาณ, ประเสริฐเลิศล้น, ประเสริฐที่สุด, อประมาณอัประมาณ (กำหนดไม่ได้จำกัดไม่ได้ไม่มีที่สุด).ส. อปฺรมาณ.

อปฺปมาณธมฺม : (ปุ.) ธรรมอันเป็นอัปปมาณคือมรรคและผลของมรรคที่เป็นโลกุตระและอสังขตธาตุไตร. ๒๓/๖๒๗.

อปฺปมาณสุภ : (ปุ.) อัปปมาณสุภะชื่อภพของรูปพรหมชั้นที่ ๘ ชื่อพรหมผู้เกิดในภพนั้น

นึ่ง, อบ : เสทติ, เสทิต

ขวนขวายน้อย : อปฺโปสฺสุกฺก

โรคภัยน้อย : อปฺปาตงฺโก

ยากที่จะหาผู้ใดเปรียบปานได้ : อสโม อปฺปฏิสโม อสมสโม อปฺปฏิปุคฺคโล (อปฏิภาโค)

ไร้ที่พึง : ทลิทฺโท, อปฺปฏินิสฺสโร