อายตฺต : (วิ.) ผู้พึ่ง, ผู้พึ่งพิง, ผู้อาศัย, ผู้อยู่ในอำนาจ.อาปุพฺโพ, ยตฺปยตเน, โต.
อายตฺตตมน : ค. ผู้มีใจขวนขวาย, ผู้ขยัน
อายตฺตตา : (อิต.) ความเป็นแห่งบุคคลผู้พึ่งพิง, ฯลฯ, ความเป็นแห่งบุคคลผู้ขยัน, ฯลฯ.
ปราธีน ปรายตฺต : (วิ.) ผู้อาศัยคนอื่น, ผู้อาศัย คนอื่นเขา, วิ. ปรสฺมึ ปเรน วา อธีโน อายตฺโต วา ปราธีโน ปรายตฺโต วา.
อวส : (วิ.) หาอำนาจมิได้, ไม่มีอำนาจ, วิ. นตฺถิวโส อายตฺโต ปเรสํ เอตสฺมึ สรีรภูเตติอวโส