age-old : (ADJ) ; เก่าแก่ ; Related:โบราณ, ที่มีอายุเก่าแก่ ; Syn:ancient

antiquated : (ADJ) ; เก่าแก่ ; Related:ล้าสมัย ; Syn:obsolete, old, old-fashioned

hoary : (ADJ) ; เก่าแก่ ; Related:โบราณ ; Syn:aged, ancient, old ; Ant:fresh, new, young

old : (ADJ) ; เก่าแก่ ; Related:แต่หนหลัง, โบราณ ; Syn:ancient ; Ant:modern, new

ancient : (ADJ) ; เก่า ; Related:เก่าแก่ ; Syn:old, antique, aged

hackneyed : (ADJ) ; ธรรมดา ; Related:เก่าแก่ ; Syn:trite, unimaginative ; Ant:fresh, imaginative

ancient : (ADJ) ; โบราณ ; Related:เก่าแก่, โบราณกาล, อดีต ; Syn:early, classical

เก่าแก่ : (ADJ) ; ancient ; Related:old, former, passed ; Syn:โบราณ, ดั้งเดิม, คร่ำคร่า, เก่า ; Ant:ใหม่, ทันสมัย ; Def:มีมานาน, อยู่มานาน ; Samp:อั้งยี่ซานเหอเป็นสมาคมลับเก่าแก่มาตั้งแต่โบราณ

คร่ำ : (ADJ) ; older ; Related:aged ; Syn:เก่ามาก, เก่าแก่, คร่ำคร่า ; Ant:ทันสมัย, นำสมัย

คร่ำคร่า : (ADJ) ; antique ; Related:antiquated, very old ; Syn:เก่าแก่, เก่าคร่ำคร่า, คร่ำ ; Def:ที่เก่าแก่จนชำรุดทรุดโทรม ; Samp:ในห้องนั้นผมเห็นแต่หีบเก่าคร่ำคร่าเพียงใบเดียวเท่านั้น

ชั่วกาลนาน : (ADV) ; eternally ; Related:endlessly ; Syn:ทนทาน, อยู่ยืด, เก่าแก่, ถาวร ; Samp:เราไม่สามารถเบียดเบียนทรัพยากรได้ตลอดชั่วกาลนาน

ดั้งเดิม : (ADJ) ; traditional ; Related:customary, original, primary, former ; Syn:แต่เดิม, เก่าก่อน, เก่าแก่, เดิมที, เดิม, เริ่มแรก ; Samp:การพัฒนาการเกษตรสมัยใหม่ต้องอาศัยการเกษตรดั้งเดิมมาเป็นหลัก

ดึกดำบรรพ์ : (N) ; prehistory ; Related:ancient time, primeval period ; Syn:โบราณกาล, โบราณ, เก่าแก่, นมนาน, นานนม ; Ant:สมัยใหม่, ปัจจุบัน ; Samp:มนุษย์มีความเชื่อถือผีกันมาแต่ดึกดำบรรพ์

บุโรทั่ง : (ADJ) ; tumbledown ; Related:dilapidated, run - down ; Syn:เก่าแก่, ทรุดโทรม, เก่า, คร่ำคร่า, โกโรโกโส ; Ant:ใหม่เอี่ยม ; Def:เก่าและทรุดโทรมมาก ; Samp:ฉันไม่อยากนั่งรถบุโรทั่งจะพังไม่พังแหล่ของเขาหรอก แต่เขามีน้ำใจมาส่งก็เลยจำใจมา

ดั้งเดิม : ว. เก่าก่อน, เก่าแก่, เดิมที.

โบราณ, โบราณ- : [โบราน, โบรานนะ-] ว. มีมาแล้วช้านาน, เก่าก่อน, เช่น อักษร โบราณหนังสือเก่า, เก่าแก่, เช่น แพทย์แผนโบราณ ของโบราณ; (ปาก) ไม่ทันสมัย เช่น คนหัวโบราณ. (ป. โปราณ; ส. เปาราณ).

กาก : น. สิ่งที่เหลือเมื่อคั้นหรือคัดเอาส่วนดีออกแล้ว เช่น กากมะพร้าว; หยากเยื่อ; เดนเลือก (ใช้เป็นคําด่า) เช่น กากมนุษย์ คนกาก.

กาก-, กากะ : (แบบ) น. กา (นก). (ป., ส.).

กากขยาก : น. กากที่หยาบ, หยากเยื่อ.

โอกกากราช : กษัตริย์ผู้เป็นต้นสกุลของศากยวงศ์

กบิลดาบส : ดาบสที่อยู่ในดงไม้สักกะ ประเทศหิมพานต์ พระราชบุตรและพระราชบุตรีของพระเจ้าโอกกากราชพากันไปสร้างพระนครใหม่ในที่อยู่ของกบิลดาบส จึงขนานนามพระนครที่สร้างใหม่ว่า กบิลพัสดุ์ แปลว่า ที่หรือที่ดินของกบิลดาบส

ศากยะ : ชื่อกษัตริย์พวกหนึ่ง ซึ่งสืบเชื้อสายมาจากพระเจ้าโอกกากราช ซึ่งเป็นผู้สร้างและครองกรุงกบิลพัสดุ์ พระพุทธเจ้าก็เป็นกษัตริย์วงศ์นี้; ศากยะ เป็นคำสันสกฤต เรียกอย่างบาลีเป็น สักกะบ้าง, สักยะบ้าง, สากิยะบ้าง, ศากยะ หรือสักกะนี้ ใช้เป็นคำเรียกชื่อถิ่นหรือแคว้นของพวกเจ้าศากยะด้วย ดู สักกชนบท

สักกชนบท : ชื่อแคว้นหนึ่งในชมพูทวีปตอนเหนือ นครหลวงชื่อกบิลพัสดุ์ เป็นชาติภูมิของพระพุทธเจ้ามีการปกครองโดยสามัคคีธรรม มีประวัติสืบมาแต่สมัยพระเจ้าโอกกากราช บัดนี้อยู่ในเขตประเทศเนปาล

โปราณ โปราณก : (วิ.) เป็นของมีในก่อน, เป็นของมีในกาลก่อน, มีในก่อน, มีในกาลก่อน, เป็นของเก่า, เป็นของเก่าแก่, เก่า, เก่าแก่, ก่อน, เดิม.

กาก : (ปุ.) กา. นกกา, อีกา (ภาษาพูด). คำ กา นกกา นี้เดิมเขียน กาก์ นกกาก์ ปัจจุบันเขียน กา ตามพจนาฯ วิ. กาติ (กา อิติ) สทฺทํ กโรตีติ กาโก. กาปุพฺโพ, กรฺ กรเณ, กฺวิ. กา สทฺเท วา, โก. กกฺ โลลิเย วา, โณ. ส. กาก.

สนนฺตน : ค. เก่าแก่

กากณ : นป. เหรียญตรามีค่ากากณิกหนึ่ง, เหรียญมีค่าน้อยมาก

กากณิกคฺฆนก : ค. มีราคากากณิกหนึ่ง

กากณิกหนึ่ง : กากณิก

กากสะเดา : นิมฺพกสฏํ

ดำ : กาฬ, กาก

กรน : กากจฺฉติ [ก.]

กระดาษ : กากจปณฺณํ

กัญชา(ต้นไม้) : กากตินฺทุโก [ป.]

กากบาท : กากปาท [ป.นป.]

ด้วง, หนอน : กากรุโก

ผมจุก, ผมเปีย : กากปกฺโข, สิขณฺฑโก

กา : กาโก