ปริกนฺตติ : ก. เฉือน, ฝาน, ตัด, ผ่าออก, เสียดแทง; หมุน, (จักร) ผัน, บิด
สุจก : (วิ.) ส่อเสียด, เสียดแทง, ทิ่มแทง. สุจฺ เปสุญฺเญ, อ. ก สกัด.
อปรชฺชติ : ก. ทำผิด, ฝ่าฝืน, ทำอันตราย, เสียดแทง
อุมส อุมฺมส : (วิ.) ทิ่มแทง, เสียดแทง, ด่า, พ้อ. อุปุพฺโพ, มสฺ หึสายํ, อ. ศัพท์หลัง ซ้อน มฺ.
โอมส : (วิ.) แทง, ทิ่มแทง, เสียดแทง. โอ ปุพฺโพ, มสฺ หึสายํ, อ.
รุชติ : ก. เสียดแทง, เจ็บปวด