iron : (ADJ) ; โหดร้าย ; Related:อำมหิต, เหี้ยม ; Syn:stern, harsh, cruel ; Ant:kind

cutthroat : (ADJ) ; โหดเหี้ยม ; Syn:ruthless, cruel

devilish : (ADJ) ; โหดเหี้ยม ; Related:ชั่วร้าย, ซึ่งมีคุณสมบัติของปีศาจ ; Syn:diabolic, hellish, harmful

jackboot : (N) ; การปกครองที่โหดเหี้ยมและไม่เป็นประชาธิปไตย

outrage : (N) ; การกระทำที่โหดเหี้ยม ; Related:การกระทำที่รุนแรง ; Syn:violation, violence

barbarity : (N) ; อนารยธรรม ; Related:ความป่าเถื่อน, ความโหดเหี้ยม, ความไม่มีวัฒนธรรม ; Syn:atrocity

barbarous : (ADJ) ; ป่าเถื่อน ; Related:โหดร้าย, ดุร้าย, โหดเหี้ยม ; Syn:uncivilized, barbaric

เหี้ยม : (V) ; be ruthless ; Related:be cruel, be merciless, be brutal, be harsh, be pitiless ; Syn:โหด, เหี้ยมโหด, โหดเหี้ยม, เหี้ยมเกรียม ; Ant:ใจดี, เมตตา ; Def:แข็งกระด้างปราศจากความเมตตากรุณา ; Samp:เขาเหี้ยมมากที่ทำกับลูกแท้ๆ ในไส้อย่างนี้

เหี้ยม : (ADJ) ; ruthless ; Related:hard, cruel, merciless, brutal, harsh, pitiless ; Syn:โหด, เหี้ยมโหด, โหดเหี้ยม ; Ant:ใจดี, เมตตา ; Samp:เขาเป็นคนเหี้ยมเสียจริงๆ จนไม่มีใครกล้าสู้กับเขา

เหี้ยมเกรียม : (ADJ) ; brutal ; Related:cruel, merciless, heartless ; Syn:โหดร้าย, เหี้ยมโหด, โหด, โหดเหี้ยม ; Ant:ใจดี, เมตตา ; Def:ที่แข็งกระด้างปราศจากความเมตตากรุณา ; Samp:เขาพูดด้วยน้ำเสียงเหี้ยมเกรียมจนไม่มีใครกล้าพูดอะไร

เหี้ยมเกรียม : (ADV) ; brutally ; Related:cruelly, heartlessly, mercilessly, without pity ; Syn:โหดร้าย, เหี้ยมโหด, โหด, โหดเหี้ยม ; Ant:ใจดี, เมตตา ; Def:อย่างแข็งกระด้างปราศจากความเมตตากรุณา ; Samp:คนร้ายจ่อยิงเหยื่ออย่างเหี้ยมเกรียมไร้ความปรานี

เหี้ยมหาญ : (ADV) ; dauntlessly ; Related:boldly, bravely, valiantly, valorously ; Syn:อาจหาญ ; Ant:ขลาดกลัว ; Def:ดุร้ายกล้าหาญ ; Samp:ผู้ก่อการร้ายลงมือปฏิบัติการอย่างเหี้ยมหาญ

เหี้ยมหาญ : (ADJ) ; dauntless ; Related:bold, brave, valiant, valorous ; Syn:อาจหาญ ; Ant:ขลาดกลัว ; Def:ดุร้ายกล้าหาญ ; Samp:เขาเดินออกไปด้วยท่าทางเหี้ยมหาญน่าเกรงขามยิ่ง

ความโหดเหี้ยม : (N) ; ruthlessness ; Related:mercilessness, cruelty, brutality ; Syn:ความดุร้าย, ความทารุณ ; Samp:แก๊งมาเฟียชาวจีนจะมีความโหดเหี้ยมและดุร้ายกว่าแก๊งชาติอื่นๆ

เหี้ยม : ว. แข็งกระด้างปราศจากเมตตากรุณา, ไม่ปรานี; ดุร้ายหมดความกลัว. (แบบ) น. เหตุ เช่น เหี้ยมนั้นจึงหากให้ ฉัตรหัก เหนแฮ. (ตะเลงพ่าย).

เหี้ยมเกรียม : ว. ใจดํา, ปราศจากใจกรุณา; ดุร้าย เช่น หน้าตาเหี้ยมเกรียม.

เหี้ยมหาญ : ว. เข้มแข็งกล้าหาญเด็ดขาด, ห้าวหาญปราศจากความปรานี.

โหดเหี้ยม : ว. ดุร้ายทารุณ, เหี้ยมโหด ก็ว่า.

หิน ๒ : (ปาก) ว. ยากมาก เช่น ข้อสอบหิน, เข้มงวดมาก เช่น ครูคนนี้หิน, เหี้ยม มาก, แข็งมาก, เช่น เขาเป็นคนใจหิน.

จณฺฑ จณฺฑาล : (วิ.) หยาบช้า, เกรี้ยวกราด, ร้ายกาจ, ดุ, ร้าย, ดุร้าย, ขึ้งเคียด, ขึ้ง เคียดนัก, จัด, ฉุนเฉียว, โหด, เหี้ยม, โหดเหี้ยม, จฑิ จณฺฑนโกเปสุ. ศัพท์แรก อ ปัจ. กัจฯ และรูปฯ ลง ก ปัจ. ลบ ก ศัพท์หลังลง อล ปัจ.

โกธ : (ปุ.) ความกำเริบ, ความเคือง, ความโกรธ, ความโกรธขึ้ง, ความขึ้งเคียด, ความดุร้าย, ความโหดเหี้ยม, ความจำนงภัย. วิ. กุชฺฌนํ โกโธ. คนผู้โกรธ, คนโกรธ. กุชฺฌตีติ โกโธ. กุธฺ โกเป, โณ.

ฉาตชฺฌตฺต : (วิ.) อันความหิวเผาแล้ว, อัน ความหิวให้เหี้ยมเกรียมแล้ว.