ax : (N) ; ขวาน ; Syn:axe

axe : (N) ; ขวาน ; Syn:ax

bluntly : (ADV) ; ขวานผ่าซาก ; Related:พูดเถรตรง ; Syn:frankly

hatchet : (N) ; ขวานด้ามเล็กๆ ; Syn:tomahawk

plain-spoken : (ADJ) ; ขวานผ่าซาก

poleax : (N) ; ขวานด้ามยาวที่ใช้เป็นอาวุธในยุคกลาง ; Syn:ax, axe

tomahawk : (N) ; ขวานหิน ; Syn:stone ax, poggamoggan

ขวาน : (N) ; axe ; Related:ax, hatchet, tomahawk ; Def:เครื่องมือสำหรับตัด ฟัน ผ่า ถากไม้ ทำด้วยเหล็กมีสันหนาใหญ่ ; Samp:มนุษย์ประดิษฐ์มีดหรือขวานขึ้นมาเพื่อช่วยผ่อนแรงในการตัดแยกวัตถุออกจากกัน ; Unit:เล่ม

ดักษณี : (N) ; ax ; Syn:ขวาน

ขวานฟ้า : (N) ; stone axe ; Syn:ขวานหิน ; Def:ขวานที่ทำด้วยหินในยุคหิน เข้าใจกันว่าตกลงมาจากฟ้าเมื่อเวลาฟ้าผ่า ; Unit:เล่ม

ขวานผ่าซาก : (ADV) ; plain-spoken ; Related:bluntly, outspoken ; Syn:โพล่ง, โผงผาง ; Def:โผงผางไม่เกรงใจใคร (ใช้แก่ กริยาพูด) ; Samp:เขามีใจเมตตาแต่ชอบพูดขวานผ่าซาก

พม่ารำขวาน : (N) ; name of a Thai tune ; Syn:เพลงพม่ารำขวาน ; Def:ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง ; Samp:เพลงไทยเดิมหลายๆ เพลงมีชื่อขึ้นต้นเป็นสัญชาติอื่นที่ไม่ใช่ไทย เช่น ลาวเจริญศรี มอญดูดาว พม่ารำขวาน ทยอยยวน แขกบรเทศ ฯลฯ ; Unit:เพลง

หน้าสิ่วหน้าขวาน : (ADJ) ; critical ; Related:dangerous, serious ; Def:ระยะเวลาที่วิกฤต, ระยะเวลาอันตราย ; Samp:ในสถานการณ์หน้าสิ่วหน้าขวานเช่นนี้ เธอยังยิ้มเฉยอยู่ได้

โผงผาง : (ADV) ; bluntly ; Related:directly, forthrightly, outspokenly ; Syn:ขวานผ่าซาก, โผง ; Def:ลักษณะการพูดตรงๆ ไม่เกรงใจ ; Samp:้เขาเป็นคนพูดจาโผงผาง จนทำให้มีศัตรูมาก

ขวาน ๑ : [ขฺวาน] น. เครื่องมือสําหรับตัด ฟัน ผ่า ถากไม้ ทําด้วยเหล็กมีสัน หนาใหญ่, ถ้าบ้องที่หัวบิดได้สําหรับตัดและถาก เรียกว่า ขวานโยน, ขวานปูลู หรือ ขวานปุลู ก็เรียก, ถ้าด้ามสั้น สันหนา มีบ้องยาวตามสัน เป็นเครื่องมือของช่างไม้ ใช้ตัด ถาก ฟัน เรียกว่า ขวานหมู, ถ้าด้ามยาว ใบขวานใหญ่ เรียกว่า ขวานผ่าฟืน; หมอนที่ทำหน้าตัดเป็นรูปสามเหลี่ยม คล้ายขวาน ใช้อิง เรียกว่า หมอนขวาน.

ขวาน ๒ : [ขฺวาน] น. ชื่อหอยนํ้าจืดกาบคู่ชนิดหนึ่งในสกุล Corbicula วงศ์ Corbiculidae กาบคล้ายรูปสามเหลี่ยม ผิวเรียบ พบตามแม่นํ้า และทะเลสาบทั่วไป.

ขวานหิน : น. ขวานที่ทำด้วยหินในยุคหิน.

ขวานผ่าซาก : (สํา) ว. โผงผางไม่เกรงใจใคร (ใช้แก่กริยาพูด).

ขวานฟ้า : น. ขวานที่ทําด้วยหินในยุคหิน เชื่อกันว่าตกลงมาจากฟ้า เมื่อเวลาฟ้าผ่า.

ทวดึงสกรรมกรณ์ : วิธีลงโทษ ๓๒ อย่าง ซึ่งใช้ในสมัยโบราณ เช่น โบยด้วยแส้ โบยด้วยหวาย ตีด้วยกระบอง ตัดมือ ตัดเท้า ตัดหู ตัดจมูก ตัดศีรษะ เอาขวานผ่าอก เป็นต้น

กุฐารี : อิต. ผึ่ง, ขวาน, เครื่องมือตัดไม้

กุธารี : (อิต.) พร้ามีคมน่าเกลียด, ขวาน, ผึ่งวิ. กจฺฉิตา ธารา อสฺสาติ กุธารี.

ฏก ฏงฺก : (ปุ.) สิ่ว, เหล็กสกัดสิลา, เครื่องมือ ทำลายหิน, เครื่องมือช่างทำหิน, เครื่อง มือขุดดิน, ขวาน, ขวานเล็กๆ, ดาบ. ฏํกฺ วิทารเณ, อ. แปลง ก เป็น ค เป็น ฏงฺค บ้าง. แปลว่า ความโกรธบ้าง.

ปญฺจาวุธ : ป. อาวุธห้าอย่าง (ดาบ, หอก, ขวาน, ธนู, ตะบอง)

ปรสุ : (ปุ.) พร้ามีด้าม, ผึ่ง, ขวาน, ขวานถาก. ฎีกาอภิฯ ว่าเป็น นปุ. ดู ผรสุ ประกอบ.