boastful : (ADJ) ; อวดดี ; Related:ยกตนข่มท่าน, คุยโว, โอ้อวด ; Syn:bragging, cocky

self-glorifying : (ADJ) ; ซึ่งโอ้อวด ; Related:ซึ่งยกย่องตัวเอง, ซึ่งคุยโม้ ; Syn:boastful

grandiloquent : (ADJ) ; โอ้อวด ; Related:ขี้คุย, ขี้โม้ ; Syn:pompous, boastful

boast : (VT) ; คุยโว ; Related:โว, โม้, โอ้อวด ; Syn:brag

boast : (N) ; การคุยโม้ ; Related:การโอ้อวด ; Syn:brag

boastfully : (ADV) ; โดยคุยโว ; Related:โดยวางก้าม, โดยโอ้อวด ; Syn:cockily

boastfulness : (N) ; การโอ้อวด ; Syn:vainglory

ขี้คุย : (ADJ) ; boastful ; Related:bragful ; Syn:ขี้โม้, ขี้โอ่ ; Samp:คนขี้คุยมักจะชอบพูดแต่ข้อดีของตนและมองไม่เห็นข้อเสียของตน

เป้อเย้อ : (ADJ) ; boastful ; Related:bragging, swaggering, vaunting ; Syn:ขี้อวด, ขี้โอ่, ขี้คุย, อวด, โอ้อวด, ขี้โม้ ; Samp:ใครๆ ก็เบื่อคนเป้อเย้ออวดโอ้ความร่ำรวยของตนเอง

โป้ง : (ADJ) ; boastful ; Related:out spoken, talkative ; Syn:โพล่ง ; Def:ที่พูดโพล่งออกมาโดยไม่ได้ระมัดระวังปาก ; Samp:เธอก็รู้อยู่ว่าเขาเป็นคนปากโป้ง เธอก็ไม่น่าบอกเรื่องนี้ให้เขารู้เลย

อวดตัว : (ADJ) ; boastful ; Related:exaggerated ; Syn:คุยโต, คุยโว, โอ้อวด, คุยเขื่อง ; Ant:ถ่อมตน, เจียมตัว ; Def:ที่สำแดงตัวว่าดีว่าเด่น ; Samp:เพื่อนของเธอเป็นคนอวดตัว ฉันไม่ค่อยอยากจะคุยด้วย

อวดเก่ง : (ADJ) ; pretentious ; Related:boastful ; Syn:อวดรู้, อวดฉลาด ; Ant:ถ่อมตน, เจียมตัว ; Def:ที่สำแดงว่าตัวเก่ง, ที่ทำเป็นเก่ง ; Samp:ทุกคนมองว่าเขาเป็นเด็กอวดเก่งเกินไป ทำให้ดูไม่น่ารัก

ขี้โอ่ : (ADJ) ; showy ; Related:bragging, boastful, exaggerated ; Syn:ขี้อวด, ขี้คุย, ขี้โว, ขี้โม้ ; Def:ที่ชอบพูดยกตนหรือพูดโอ้อวด ; Samp:คนขี้โอ่คุยกับใครก็มีแต่คนรำคาญ

วางก้าม : (V) ; put on airs ; Related:swagger, show off, act in a boastful way ; Syn:วางโต ; Def:ทำท่าใหญ่โต, ทำท่าเป็นนักเลงโต ; Samp:นักเรียนไทยมักเจอแต่พวกผู้ใหญ่ที่ชอบวางก้าม ทำท่าสั่งสอนอย่างแต่ทำจริงๆ อีกอย่าง