ประโลม : ก. ทําให้เป็นที่เบิกบานพึงอกพึงใจ.
ประโลมโลก : ว. เกี่ยวกับเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ เช่น หนังสือประโลมโลก นิยายประโลมโลก.
ประเล้าประโลม : ก. เล้าโลม, ปลอบโยนเอาอกเอาใจ.
บรรโลม : [บัน-] (กลอน) ก. ประโลม, ทําให้พึงใจ.
ประลมพ์ : [ปฺระลม] น. กิ่งไม้เลื้อย, ช่อดอกไม้, พวงมาลัย. ก. ห้อยย้อย. (ส. ปฺรลมฺพ).