ผ่องแผ้ว : (V) ; clean ; Related:pure, clear, bright ; Syn:เปล่งปลั่ง, ผ่อง, ผุดผ่อง ; Ant:หมอง ; Samp:หน้าตาของเธอผ่องแผ้วไม่มีราคี

ผ่องแผ้ว : (V) ; be content ; Related:be serene, be happy ; Syn:สดชื่น, เบิกบาน ; Ant:หมอง ; Samp:เช้านี้ จิตใจของเขาผ่องแผ้วและสงบกว่าวันอื่นๆ

เปล่งปลั่ง : (ADJ) ; radiant ; Related:glowing (with health) ; Syn:สดใส, ผ่องแผ้ว, ผ่อง, ผุดผ่อง, ผ่องใส, ปลั่ง ; Ant:หมอง ; Def:ที่มีน้ำมีนวลดี ; Samp:เธอมีใบหน้าที่เปล่งปลั่งเป็นเสน่ห์ทำให้มีคนมาชอบอยู่เรื่อย

เปล่งปลั่ง : (V) ; glow ; Related:shine, bright, radiant (of look), glow (with health), lustrous ; Syn:สดใส, ผ่องแผ้ว, ผ่อง, ผุดผ่อง, ผ่องใส, ปลั่ง ; Ant:หมอง ; Def:มีน้ำมีนวลดี ; Samp:หน้าของเธอเปล่งปลั่งขึ้นมากเพราะกำลังมีครรภ์

ผ่อง 1 : (ADJ) ; bright ; Related:clear, fair, shiny ; Syn:ผุดผ่อง, เปล่งปลั่ง, สดใส, ผ่องแผ้ว, ผ่องใส ; Ant:หมอง ; Samp:หล่อนเคยเห็นเมียเขาหน้าตาสะสวย แถมมีผิวพรรณผ่องไปทั้งตัว

แผ้ว : (ADJ) ; clean ; Related:shinning, bright, clear, spotless unblemished ; Syn:สดใส, สะอาด, หมดจด, บริสุทธิ์, ผ่องแผ้ว, แผ้วผ่อง ; Samp:เด็กคนนี้หน้าตาแผ้วผ่องใสดี ท่านคงจะชอบ

พิมล : (ADJ) ; stainless ; Related:flawless, pure, clear ; Syn:ผ่องใส, ผุดผ่อง, ผ่องแผ้ว ; Def:ที่ปราศจากมลทิน, ที่ปราศจากความมัวหมอง

ผ่องแผ้ว : ว. เปล่งปลั่ง, บริสุทธิ์, สะอาดหมดจด, เช่น จิตใจผ่องแผ้ว.

แผ้ว ๑ : ก. ทําให้เตียน สะอาด หรือหมดสิ้นไป, มักใช้ประกอบกับคําอื่น เช่น แผ้วถาง แผ้วกวาด. ว. สะอาด, หมดจด, บริสุทธิ์, มักใช้เข้าคู่ กับคํา ผ่อง เป็น ผ่องแผ้ว.

จิตตานุปัสสนา : สติพิจารณาใจที่เศร้าหมองหรือผ่องแผ้วเป็นอารมณ์ว่าใจนี้ก็สักว่าใจ ไม่ใช่สัตว์บุคคลตัวตน เรา เขา กำหนดรู้จิตตามสภาพที่เป็นอยู่ในขณะนั้นๆ เช่น จิตมีราคะ โทสะ โมหะ ก็รู้ว่าจิตมี ราคะ โทสะ โมหะ จิตปราศจาก ราคะ โทสะ โมหะ ก็รู้ว่าจิตปราศจาก ราคะ โทสะ โมหะ (ข้อ ๓ ในสติปัฏฐาน ๔)

ฌานาทิสังกิเลสาทิญาณ : ปรีชากำหนดรู้ความเศร้าหมอง ความผ่องแผ้ว และการออกแห่งฌาน วิโมกข์ สมาธิ สมาบัติ ตามความเป็นจริง (ข้อ ๗ ในทศพลญาณ)

พุทฺโธ : ทรงเป็นผู้ตื่น ไม่หลงงมงายเองด้วย และทรงปลุกผู้อื่นให้ตื่นพ้นจากความหลงงมงายนั้นด้วย ทรงเป็นผู้เบิกบาน มีพระทัยผ่องแผ้ว บำเพ็ญพุทธกิจได้ถูกต้องบริบูรณ์

ปุณติ, ปุณาติ : ก. บริสุทธิ์, สะอาด, ผ่องแผ้ว

สุทฺธ : (วิ.) ไม่เจือปน, หมดจด, แจ่มใส, ผ่องแผ้ว, สะอาด, บริสุทธิ์, ล้วน, ล้วน ๆ, แท้, สิ้นเชิง, ผุดผ่อง. สุทธฺ โสเจยฺเย, โต, ทฺวิตฺตํ, ธโลโป.

ปริโยทเปติ : ก. ผ่องแผ้ว

ปริโยทาต : ค. ผ่องแผ้ว, สะอาด, บริสุทธิ์

ปริโยทปนา : อิต. ความผ่องแผ้ว, ความบริสุทธิ์

ผ่องแผ้ว : ปริโยทิต, ปริโยทติ