Dictionary : English, Thai, Pali. Link : Lexitron, RoyDict, BudDict, ETipitaka, PpmDict, Longdo.
Search: ยับเยิน .

Eng-Thai Lexitron Dict : ยับเยิน, 1 found, display 1-1
  1. smash : (VI) ; แตกเป็นเสี่ยงๆ ; Related:แตกเป็นชิ้นๆ, ป่นปี้, ยับเยิน ; Syn:break, shatter

Thai-Eng Lexitron Dict : ยับเยิน, 8 found, display 1-8
  1. ยับเยิน : (V) ; be damaged ; Related:be wrecked ; Syn:เยิน, เสียหาย ; Def:พังเสียหายอย่างมากหรือพังอย่างไม่มีชิ้นดี ; Samp:สภาพรถยับเยินเสียจนไม่เหลือโครงเก่าอยู่เลย
  2. เยิน : (V) ; be damaged ; Related:be broken, be battered ; Syn:ยับเยิน ; Samp:บังโคลนรถเยินเล็กน้อย
  3. กระจุย : (V) ; collapse ; Related:fall apart ; Syn:กระจุยกระจาย, ยับเยิน ; Def:อาการพังทะลายเสียหาย ; Samp:สายลมยามค่ำพัดกระโชกจนดอกไม้ที่ใกล้จะหลับดอกหนึ่งกลีบกระจุย
  4. ป่นปี้ : (ADV) ; severely ; Related:bitterly, disastrously ; Syn:ยับเยิน, ย่อยยับ, เสียหาย, พินาศ, บรรลัย, ยับย่อย ; Def:เสียหายอย่างยิ่ง ; Samp:สมัย 150 ปีกว่าที่ล่วงมานี้ พระนครศรีอยุธยาถูกข้าศึกเผาผลาญเสียป่นปี้
  5. พังยับเยิน : (V) ; be completely demolished ; Syn:ยับเยิน, ย่อยยับ ; Samp:รถคันที่เกิดอุบัติเหตุพังยับเยินจนกระทั่งซ่อมแซมไม่ได้
  6. ยับ 1 : (ADV) ; disastrously ; Related:completely, severely ; Syn:ป่นปี้, ย่อยยับ, ยับย่อย, ยับเยิน ; Samp:ประชาชนรุมสวดยับกับการทำงานของรัฐบาล
  7. ยับย่อย : (ADV) ; tally damaged ; Related:disastrously, calamitous, catastrophically, ruinously, unfortunately ; Syn:ยับเยิน, ย่อยยับ, ป่นปี้ ; Def:เสียหายป่นปี้
  8. ส่ำเสีย : (V) ; demolish ; Related:devastate, damage ; Syn:เสียหาย, ยับเยิน ; Def:เสียหายอย่างป่นปี้ไม่มีชิ้นดี

Royal Institute Thai-Thai Dict : ยับเยิน, 5 found, display 1-5
  1. ยับย่อย, ยับเยิน : ว. ป่นปี้ เช่น เสียการพนันยับย่อย เสียหายยับเยิน, ย่อยยับ ก็ว่า. ก. ถูกทำลาย, เสียหาย, เช่น เขาเล่นการพนันจนทรัพย์สมบัติของ พ่อแม่ยับย่อยหมด หนังสือยับเยินหมดทั้งเล่ม, ย่อยยับ ก็ว่า.
  2. ย่อยยับ : ว. ป่นปี้, เช่น เสียการพนันย่อยยับ เสียหายย่อยยับ, ยับย่อย หรือ ยับเยิน ก็ว่า. ก. ถูกทำลาย, เสียหาย, เช่น เขาเล่นการพนันจนทรัพย์สมบัติ ของพ่อแม่ย่อยยับหมด, ยับย่อย หรือ ยับเยิน ก็ว่า.
  3. ปู้ยี่ปู้ยำ : ว. ชอกชํ้า, ยับเยิน.
  4. เปิง : ว. ยับเยิน, พัง, ทลาย, เช่น หลังคาเปิง ด่าเสียเปิง.
  5. ระยำ : ว. ชั่วช้า, ตํ่าช้า, เลวทราม, อัปมงคล, เช่น คนระยำ เรื่องระยำ ทำระยำ; (ถิ่น–ปักษ์ใต้) ยับเยิน, แหลก, เช่น ดังดวงแก้วตกต้องแผ่นผา ร้าวระยำ ช้ำจิตเจ็บอุรา. (อิเหนา).

Budhism Thai-Thai Dict : ยับเยิน, not found

ETipitaka Pali-Thai Dict : ยับเยิน, not found

Pramaha Prasert Mantasevi's Thai-Pali Dict : ยับเยิน, not found

(0.0353 sec)