butt in : (PHRV) ; ยุ่ง ; Related:ทำให้ยุ่ง, เสือก

poke one's nose in : (IDM) ; ยุ่ง ; Related:เสือก ; Syn:stick in

tamper 1 : (VT) ; ยุ่ง ; Syn:meddle

tied up : (SL) ; ยุ่ง ; Related:วุ่นวาย

officious : (ADJ) ; เจ้ากี้เจ้าการ ; Related:ยุ่ง ; Syn:interfering, intrusive ; Ant:retiring

busy : (ADJ) ; ยุ่งวุ่นวาย ; Related:ยุ่ง, อลเวง, อลหม่าน, สับสน ; Syn:occupied ; Ant:inactive

not able to call one's time one's own : (IDM) ; ยุ่งมาก (ใช้ can't แทน not able to ได้) (คำไม่เป็นทางการ) ; Related:วุ่นวายมาก, ยุ่งจนไม่มีเวลา

ไม่ว่าง : (V) ; be busy ; Related:be pressed for time, be not free ; Syn:ยุ่ง ; Def:มีธุระหรือมีภาระผูกพันอยู่ ; Samp:วันเสาร์นี้ผมคงไม่ว่างทั้งวันเพราะมีกิจกรรมติดตามงานพัฒนา

รัดตัว : (V) ; be busy ; Related:be tied up (with things to do), be occupied (with work) ; Syn:ยุ่ง ; Def:ไม่มีเวลาว่าง ; Samp:ช่วงนี้งานรัดตัว ผมจึงไม่ค่อยมีเวลาให้ครอบครัว

วุ่น : (V) ; be busy ; Related:be confused, fuss over, be anxious, be worried, be hard at work, be on duty ; Syn:ยุ่ง ; Ant:ว่าง ; Def:อาการที่ต้องทำอะไรหลายๆ อย่างในขณะเดียวกัน ; Samp:น้องกำลังวุ่นอยู่กับการจัดกระเป๋าเดินทางอยู่บนห้อง

ว่าง : (V) ; be free ; Related:be at leisure, be at liberty, be unoccupied, be vacant ; Syn:ว่างงาน ; Ant:ยุ่ง ; Def:ไม่มีกิจธุระ ; Samp:ปิ่นว่างยังไม่ถึงปีก็มีงานหลายชิ้นวิ่งเข้าชนทันที

ยุ่งยาก : (V) ; be complicated ; Related:be complex ; Ant:ง่ายดาย, สะดวกสบาย ; Def:สลับซับซ้อน ; Samp:การเปลี่ยนแปลงการทำงานของหุ่นยนต์ค่อนข้างจำกัดและยุ่งยาก

ยุ่งยาก : (ADJ) ; complicated ; Related:complex, involved, convoluted, labyrinthine ; Ant:ง่ายดาย, สะดวกสบาย ; Def:เกี่ยวกับความสลับซับซ้อน ; Samp:ระบบนี้ยังมีข้อยุ่งยากทางด้านทฤษฎี

วุ่น : (V) ; interfere ; Related:interrupt, butt in, intervene, meddle, stick one's oar in ; Syn:ยุ่ง, วุ่นวาย ; Def:เข้าไปยุ่ง, เข้าไปก้าวก่าย ; Samp:เธออย่าเข้าไปวุ่นกับเรื่องนี้เลย ปล่อยให้เขาสองคนคิดกันเอง

ยุ่ง : ว. อาการของสิ่งที่เป็นเส้นเป็นฝอยสับสนพัวพันกันถึงกับต้องสางจึง จะเป็นระเบียบเรียบร้อยได้ เช่น ผมยุ่ง ไหมพันกันยุ่ง, ไม่เรียบร้อย เช่น เขียนหนังสือยุ่งอ่านไม่ออก ข้าวของปนกันยุ่ง, อาการที่ทำให้สับสน เช่น ทำเรื่องยุ่ง, เรียกผู้ที่ชอบทำให้สับสนวุ่นวายว่า ตัวยุ่ง. ก. เข้ามา เกี่ยวข้องพัวพันโดยไม่จำเป็น เช่น อย่าไปยุ่งเรื่องของเขา อย่าไปยุ่งกับ เขา, มีธุระพัวพันมาก เช่น กำลังยุ่งอย่ามากวนใจ, วุ่นวายไม่เป็นปรกติ เช่น ยุ่งกันไปทั้งบ้าน.

ยุ่งขิง : (ปาก) ว. ยุ่งมาก, นุงนัง, สับสนวุ่นวาย.

ยุ่งยาก : ว. สลับซับซ้อนสางออกยาก เช่น ปัญหาการเงินยุ่งยาก.

ยุ่งยิ่ง : ก. ยุ่งจุก ๆ จิก ๆ เช่น ยุ่งยิ่งเรื่องปัญหาครอบครัว.

ยุ่งสมอง : ก. ทำให้ความคิดสับสน เช่น อย่าเอาเรื่องนี้มาคิดให้ยุ่งสมอง.

ฟั่นเฝือ : เคลือบคลุม, พัวพันกัน, ปนคละกัน, ยุ่ง

อาศรม : ที่อยู่ของนักพรต; ตามลัทธิของพราหมณ์ ในยุคที่กลายเป็นฮินดูแล้วได้วางระเบียบเกี่ยวกับการดำเนินชีวิตของชาวฮินดูวรรณะสูง โดยเฉพาะวรรณะพราหมณ์ โดยแบ่งเป็ขั้นหรือช่วงระยะ ๔ ขั้น หรือ ๔ ช่วง เรียกว่า อาศรม ๔ กำหนดว่าชาวฮินดูวรรณะพราหมณ์ทุกคนจะต้องครองชีวิตให้ครบทั้ง ๔ อาศรมตามลำดับ (แต่ในทางปฏิบัติน้อยคนนักได้ปฏิบัติเช่นนั้น โดยเฉพาะปัจจุบันไม่ได้ถือกันแล้ว) คือ ๑) พรหมจารี เป็นนักเรียนศึกษาพระเวท ถือพรหมจรรย์ ๒) คฤหัสถ์ เป็นผู้ครองเรือน มีภรรยาและมีบุตร ๓) วานปรัสถ์ ออกอยู่ป่าเมื่อเห็นบุตรของบุตร ๔) สันยาสี (เขียนเต็มเป็นสันนยาสี) เป็นผู้สละโลก มีผ้านุ่นผืนเดียว ถือภาชนะขออาหารและหม้อน้ำเป็นสมบัติ จาริกภิกขาจารเรื่อยไปไม่ยุ่งเกี่ยวกับชาวโลก (ปราชญ์บางท่านว่าพราหมณ์ได้ความคิดจากพระพุทธศาสนาไปปรับปรุงจัดวางระบบของตนขึ้น เช่น สันยาสี ตรงกับ ภิกษุ แต่หาเหมือนกันจริงไม่)

อวหาร : การลัก, อาการที่ถือว่าเป็นการลักทรัพย์ ในอรรถกถาแสดงไว้ ๒๕ อย่าง พึงทราบในที่นี้ ๑๓ อย่าง คือ ๑) ลัก ๒) ชิงหรือวิ่งราว ๓) ลักต้อน ๔) แย่ง ๕) ลักสับ ๖) ตู่ ๗) ฉ้อ ๘) ยักยอก ๙) ตระบัด ๑๐) ปล้น ๑๑) หลอกลวง ๑๒) กดขี่หรือกรรโชก ๑๓) ลักซ่อน

อนฺวาหต : ค. ถูกกระทบ, สับสน, ยุ่ง

อากุล, อากุลก : ค. อากูล, เปรอะเปื้อน, ขุ่น, เกลื่อนกล่น, ยุ่ง

จล : ค. หวั่นไหว, โคลงเคลง, ยุ่งยาก

ชฏา : (อิต.) ผมเกล้า, ผมที่เกล้า, เกล้าผม, มวยผม (ผมที่เกล้าเป็นมวยสูงขึ้น), ผม เกล้าของดาบส, เทริด ชื่อเครื่องประดับ ศรีษะ รูปมงกุฎอย่างเตี้ย มีกรอบหน้า, เชิง คือตีน ซึ่งเป็นฐานที่ตั้งของบางสิ่ง บางอย่าง ชายหรือปลายของบางสิ่ง บางอย่าง, ความยุ่ง, ความรุงรัง, ความรก, ชัฏ ( ป่ารก ป่าทึบ เชิง ), ชฎา ชื่อเครื่อง สวมศรีษะ คล้ายมงกุฎ. ชฏฺ ชฏเน สงฺฆาเต วา, อ. ส. ชฎา.

ตนฺตากุลกชาต : ค. ซึ่งผูกพันกันยุ่งเหมือนกลุ่มด้าย

เกิน, ล่วง, ยิ่ง : อติ [อุป.]