bully : (VT) ; ระราน ; Related:วิวาท, หาเรื่อง, ข่มเหง, กดขี่, รังแก, กลั่นแกล้ง ; Syn:coerce

miff : (VI) ; รุกราน ; Related:ระราน, ทำให้เคือง ; Syn:provoke, offend

miff : (VT) ; รุกราน ; Related:ระราน, ทำให้เคือง ; Syn:provoke, offend

bully : (VI) ; พาล ; Related:วิวาท, หาเรื่อง, ระราน, ข่มเหง, กดขี่, รังแก, กลั่นแกล้ง

ระราน : (V) ; bully ; Related:hector, browbeat, oppress ; Syn:เกะกะระราน ; Def:กระทบกระทั่งทำให้เกิดความเดือดร้อน หรือแตกร้าวกัน, แกล้งทำให้ผู้อื่นเดือดร้อน ; Samp:นกกระจิบตัวที่มาระรานไม่มีทีท่าว่าจะเลิกลา

ก้าวร้าว : (V) ; be aggressive ; Related:be offensive ; Syn:ระราน, เกะกะ, หยาบ, กระด้าง ; Def:แสดงกิริยาวาจาไม่เคารพยำเกรงผู้ใหญ่ ; Samp:เขาไม่ได้ก้าวร้าวอย่างที่คนอื่นคิด

ก้าวร้าว : (ADJ) ; aggressive ; Related:offensive ; Syn:ระราน, เกะกะ, หยาบ, กระด้าง ; Samp:เขาแสดงกริยาก้าวร้าวต่อพ่อแม่ของเขา

พาล : (V) ; bully ; Related:browbeat, annoy, bulldoze ; Syn:หาเรื่อง, ระราน, พาลพาโล ; Def:เกเรระรานหาเรื่องคนอื่นไปทั่วอย่างไม่มีเหตุผล ; Samp:หากแม่บ้านแสดงอารมณ์เกรี้ยวกราดมาก จนสามีเองก็ทนไม่ได้ เลยพาลโกรธตอบเอาบ้างเรื่องก็จะบานปลายไปกันใหญ่

เกะกะ : (V) ; be pugnacious ; Related:be disobedient, be roguish, be delinquent, misbehave, make trouble ; Syn:เกเร, เกะกะเกเร, เกะกะระราน, เกะกะก้าวร้าว ; Def:ประพฤติเป็นพาลเกเร ; Samp:ใครๆ ก็รู้กันทั้งนั้นว่ามันเลวทรามแค่ไหน อาศัยบารมีพ่อเกะกะชาวบ้านมาไม่รู้กี่คน

โกกเกก : (V) ; misbehave ; Related:be unruly, be delinquent ; Syn:เกะกะระราน, เกกมะเหรก ; Samp:เด็กกลุ่มนี้โกกเกกไม่เรียนหนังสือ

นักเลง : (N) ; ruffian ; Related:rowdy, hooligan, hoodlum, rascal, knave, rogue ; Syn:อันธพาล ; Def:ผู้ที่เกะกะระรานชอบหาเรื่องผู้อื่นให้เดือดร้อน ; Samp:ฉันเกลียดพวกนักเลงที่ชอบสุมหัวอยู่ท้ายซอย ; Unit:คน

ระราน : ก. ประพฤติเป็นพาลเกเร ทำให้เดือดร้อน เช่น เขาเที่ยวระรานชาวบ้าน, มักใช้เข้าคู่กับคำ เกะกะ เป็น เกะกะระราน.

ก้าวร้าว : ว. เกะกะระราน (ใช้แก่กิริยาและวาจาที่กระด้าง และล่วงเกินผู้อื่น).

โกกเกก : ก. คดโกง, เกะกะระราน, เกกมะเหรก, เช่น มีกิริยาโกกเกกร้ายกาจ. (ม. กาพย์ กุมารบรรพ).

นักเลง : น. ผู้ฝักใฝ่ในสิ่งนั้น ๆ เช่น นักเลงหนังสือ นักเลงการพนัน; ผู้เกะกะระราน เช่น เป็นนักเลง, นักเลงโต ก็ว่า. ว. มีใจกว้าง กล้าได้ กล้าเสีย เช่น ใจนักเลง.

นักเลงโต : น. ผู้เกะกะระราน เช่น น้องชายเขาเป็นนักเลงโต ทำให้เพื่อนบ้าน เดือดร้อนเสมอ ๆ, นักเลง ก็ว่า.

ราวี : ก. รบ เช่น ยกทัพไปราวีข้าศึก, รบกวนหรือระรานโดยใช้กําลังรังแก เป็นต้น เช่น อันธพาลชอบราวีชาวบ้าน, (ปาก) สู้กัน, ตะลุมบอนกัน, เช่น นักเรียนกำลังราวีกัน.

รุกราน : ก. ล่วงลํ้าเข้าไปก้าวร้าวระราน เช่น ถูกข้าศึกรุกราน.

อันธพาล : น. คนเกะกะระราน. (ป.).

อาละวาด : ก. ทําเกะกะระราน, แสดงอาการดุร้าย เอะอะตึงตัง หรือคลุ้มคลั่ง, เช่น เมาสุราอาละวาด ช้างตกมันอาละวาด.

อนฺธพาล : (ปุ.) คนโง่, คนโง่ทึบ, คนโง่เพียงดังคนตาบอด, คนโง่อย่างตาบอด, คนปัญญาโง่ทึบ, คนอันธพาล, อันธพาล (คนเกะกะระราน).