heavy : (ADJ) ; หนัก ; Related:ซึ่งมีน้ำหนักมาก ; Syn:weighty

hefty : (ADJ) ; หนัก

arduous : (ADJ) ; ยากลำบาก ; Related:ยากเข็ญ, หนักหน่วง, เหน็ดเหนื่อย ; Syn:laborious, hard

brunt : (N) ; ความหนักหน่วง ; Related:ความรุนแรง

hard : (ADJ) ; (อากาศ) รุนแรง ; Related:หนัก

firm 1 : (ADJ) ; หนักแน่น ; Related:แน่น, ไม่สั่น ; Syn:steady ; Ant:loose

forceful : (ADJ) ; หนักแน่น ; Related:เด็ดเดี่ยว, แข็งขัน ; Syn:assertive ; Ant:submissive

หนักหน่วง : (ADV) ; severely ; Related:heavily, seriously ; Syn:เอาจริงเอาจัง, รุนแรง ; Samp:กลุ่มองค์กรเหล่านี้เปิดฉากเคลื่อนไหวกดดันอย่างหนักหน่วงเพื่อเรียกร้องในสิ่งที่ตัวเองต้องการ

หน่วง : (V) ; delay ; Related:retard, bog down, detain, hinder, hold back, impede, hold up, slow up ; Syn:ถ่วง, เหนี่ยว, ดึง, รั้ง ; Def:ดึงไว้แต่น้อยๆ, เหนี่ยวไว้, ทำให้ช้า ; Samp:พม่าพยายามหน่วงเวลามิให้ไทยเข้าโจมตีในขณะพม่ายังกังวลศึกด้านอื่น โดยการส่งทูตมาเจริญพระราชไมตรี

หนัก : (V) ; weigh ; Syn:มีน้ำหนัก ; Ant:เบา ; Def:สมบัติของสิ่งที่ต้องใช้แรงมากเข้าต้าน ซึ่งอาจวัดได้ด้วยการชั่ง ; Samp:ยอดปรางค์ของวัดแห่งนี้เป็นรูปโดมใหญ่ สร้างด้วยหินหนัก 18 ตัน

หนัก : (ADV) ; severely ; Related:harshly, seriously, forcefully ; Syn:มาก, สาหัส, แรง, ร้ายแรง ; Ant:เบา, เล็กน้อย, น้อย ; Def:รุนแรง, หนักไป, แรงไป ; Samp:ฝ่ายพันธมิตรได้ทุ่มเทแสนยานุภาพทางอากาศโจมตีอิรักอย่างหนัก

หนัก : (V) ; focus ; Related:emphasize, center ; Syn:เน้น, ให้ความสำคัญ ; Def:เน้น, ให้ความสำคัญ ; Samp:การศึกษาของไทยในสมัยกรุงศรีอยุธยาหนักไปทางวิชาอักษรศาสตร์และวิชาช่างเป็นส่วนใหญ่

หนัก : (ADJ) ; much ; Ant:น้อย ; Def:มาก ; Samp:หล่อนไม่ใช่คนที่มีบุญหนักศักดิ์ใหญ่มาจากไหน

หนัก : (ADV) ; hard ; Related:toughly, tediously, laboriously ; Ant:น้อย, เบา ; Def:มาก ; Samp:มนุษย์ไม่สามารถทำงานหนักตลอดเวลา โดยไม่มีข้อผิดพลาดได้

หนักหน่วง : ว. จริงจัง, มาก, ยิ่ง, เช่น เขาพยายามอย่างหนักหน่วงเพื่อ ส่งเสียให้ลูกเรียน.

หน่วง : [หฺน่วง] ก. ดึงไว้แต่น้อย ๆ, เหนี่ยวไว้, ทําให้ช้า, เช่น หน่วงเรื่องไว้ หน่วง เวลาไว้ หน่วงตัวไว้. อาการที่รู้สึกปวดถ่วงที่บริเวณท้องในเวลามี ประจำเดือนหรือเป็นบิดเป็นต้น.

หนัก : ว. มีน้ำหนักมาก, ตรงข้ามกับ เบา; แรง เช่น ฝนตกหนัก, รุนแรง เช่น รบหนัก ไข้หนัก, มาก เช่น บุญหนักศักดิ์ใหญ่; ที่ให้ผลช้ากว่าปรกติ เช่น ทุเรียนหนัก ข้าวหนัก.

มหาอุปรากร, อุปรากร : น. ละครประเภทหนึ่ง มีดนตรีเป็นส่วนประกอบสําคัญ ดำเนินเรื่องด้วยการร้องเพลง ผสมวงดุริยางค์คล้ายอุปรากร ตัวละครทุกตัวจะร้องแทนพูด เนื้อเรื่องมีความจริงจัง หนักหน่วง ถือเป็นละครชั้นสูงของชาวตะวันตก. (อ. grand opera).

หน่วงเหนี่ยว : [หฺน่วงเหฺนี่ยว] ก. รั้งตัวไว้, ดึงถ่วงไว้, กักไว้, เช่น เจ้าหน้าที่ หน่วงเหนี่ยวกักขังผู้ต้องหา.

ทวารหนัก : ช่องอุจจาระ

กรรม ๑๒ : กรรมจำแนกตามหลักเกณฑ์เกี่ยวกับการให้ผล พระอรรถกถาจารย์รวบรวมแสดงไว้ ๑๒ อย่างคือ หมวดที่ ๑ ว่าด้วยปากกาล คือ จำแนกตามเวลาที่ให้ผล ได้แก่ ๑.ทิฏฐธรรมเวทนียกรรม กรรมให้ผลในปัจจุบัน คือในภพนี้ ๒.อุปปัชชเวทนียกรรม กรรมให้ผลในภพที่จะไปเกิด คือในภพหน้า ๓.อปราปริยเวทนียกรรม กรรมให้ผลในภพต่อๆไป ๔.อโหสิกรรม กรรมเลิกให้ผล หมวดที่ ๒ ว่าโดยกิจ คือจำแนกการให้ผลตามหน้าที่ ได้แก่ ๕.ชนกกรรม กรรมแต่งให้เกิด หรือกรรมที่เป็นตัวนำไปเกิด ๖.อุปัตถัมภกกรรม กรรมสนับสนุน คือเข้าสนับสนุนหรือซ้ำเติมต่อจากชนกกรรม ๗.อุปปีฬกกรรม กรรมบีบคั้น คือเข้ามาบีบคั้นผลแห่งชนกกรรมและอุปัตถัมภกกรรมนั้นให้แปรเปลี่ยนทุเลาเบาบางหรือสั้นเข้า ๘.อุปฆาตกกรรม กรรมตัดรอน คือกรรมแรงฝ่ายตรงข้ามที่เข้าตัดรอนการให้ผลของกรรม ๒ อย่างนั้นให้ขาดหรือหยุดไปทีเดียว หมวดที่ ๓ ว่าโดยปากทานปริยาย คือจำแนกตามลำดับความแรงในการให้ผล ได้แก่ ๙.ครุกกรรม กรรมหนัก ให้ผลก่อน ๑๐.พหุลกรรม หรือ อาจิณณกรรม กรรมทำมากหรือกรรมชิน ให้ผลรองลงมา ๑๑.อาสันนกรรม กรรมจวนเจียน หรือกรรมใกล้ตาย ถ้าไม่มี ๒ ข้อก่อนก็จะให้ผลก่อนอื่น ๑๒.กตัตตากรรม หรือ กตัตตาวาปนกรรม กรรมสักว่าทำ คือเจตนาอ่อน หรือมิใช่เจตนาอย่างนั้น ให้ผลต่อเมื่อไม่มีกรรมอื่นให้ผล

ขราพาธ : อาพาธหนัก, ป่วยหนัก

ขันติ : ความอดทน คือ ทนลำบาก ทนตรากตรำ ทนเจ็บใจ, ความหนักเอาเบาสู้ เพื่อบรรลุจุดหมายที่ดีงาม

ครุ : เสียงหนัก ได้แก่ ทีฆสระ คือ อา อี อู เอ โอ และสระที่มีพยัญชนะสะกด ซึ่งเรียกว่า สังโยค เช่น พุทฺโธ โลเก อุปฺปนฺโน

ครุ : (วิ.) ใหญ่, มาก, หนัก, สูง, สูงสุด, ให้ คร่ำคร่ายาก. ลง ก สกัด เป็น ครุก บ้าง.

คุรุ : (วิ.) ใหญ่, หนัก, สูง, สูงสุด.

ถูล : (วิ.) เต็ม, ฯลฯ, หนัก, เขลา, โง่, ถูลฺ ปริพฺรูเน, อ.

ปพาฬฺห : ๑. กิต. (อันเขา) ชักออก, ดึงออก, มาแล้ว; ๒. ค. (อาการเจ็บปวดหรือป่วย) แรง, หนัก, เพียบหนัก

อติคาฬฺห : ค. หนาแน่น, หนัก, รุนแรง

หนัก : ครุก, ภาริย

ทวารหนัก, วัจมรรค : ปายุ, คุทํ [ปุ.]

พยายามอย่างหนัก : ทฬฺหปรกฺกโม

อาหารหนัก : ขาทนียํ

คาง : หนุ, หนุกํ [ถี.]